Deel 1: Huwelijksnacht dat eindigt in een ....

Hoofdstuk 37

Mira
Ik voelde een gebonk in mijn hoofd , zachtjes opende ik mijn ogen en bevond mezelf op het bed , ik wreef over mijn ogen en keek rond me heen . Met een grote teleurstelling ging ik recht zitten
"uhf zit hier nog steeds , misschien moet ik het maar opgeven" zei ik tegen mezelf .
Geschrokken sprong ik van het bed bij het horen van kogels , uit angst probeerde ik onder de tafel te kruipen . Maar voor ik het wist kwamen er ingepakte mannen binnen met geweer en namen mij mee , helemaal bleek werd ik naar buiten meegenomen .
Voor ik iets kon zeggen zag ik dat Karim Nordine hem vast boeit en in de politie auto duwde , opgelucht keek ik naar de grond en liet een zucht horen van opluchting .
Karim kwam naar me toe en ik hielde hem vast ik voelde dat hij me vast had en kreunde van de pijn .
"We brengen je naar het ziekenhuis om je te kunnen controleren" zei hij bezorgd ik gaf geen antwoord en volgde gewoon .

Half jaar later ...

Voorzichtig nam ik de laatste verhuis dozen mee naar beneden en legde ze voor de deur , alles wat er gebeurt was had ik besloten om terug bij mijn ouders te gaan wonen en het huis te verkopen . Ongemerkt zag ik dat ik de ring nog aan had van Nordine , verbaasd keek ik naar mezelf in de spiegel
Ik deed de ring uit zonder spijt en legde hem op tafel "Ring en Huis laat ik hier mooi achter" zei ik luidop en keek eventjes rond mij heen plots werd ik gestoord door de voordeur bel , zachtjes opende ik de deur en zag dat het Karim was ,
hij gaf mij een kus op voorhoofd en nam de dozen naar de auto .

Thuis aangekomen bracht ik mijn laatste dozen naar mijn kamer en hoorde voetstappen naar boven komen , zachtjes ging mijn kamer deur open en zag dat het Karim was . "Mira dit moest ik al in het begin doen maar werd elke keer tegengehouden en nu kan ik het je vragen zonder een angst gevoel te krijgen" zei hij stilletjes , ik keek hem aan en knikte van dat hij mag vragen . Hij kwam dichter bij en nam mijn hand hij streelde mijn vingers en zag hem knielen geschrokken bleef ik naar zijn handen kijken . "Mira wil jij mijn vrouw zijn ?" Zei hij met volle moed , met een reflex houding sprong ik op hem en kuste hem uitbundig als een ja woord .
Zachtjes schoof hij de ring om mijn vinger en kuste mijn hand "Nou je ouders weten dit al" zei hij lachend , ik gaf een kleine glimlach en trok hem mee naar beneden . Vol verbazing bleef ik naar de volle living kijken, ik zag de ouders van Karim zitten en op tafel lag enkel zoetigheid en een prachtige taart en bos bloemen .
Met open mond bleef ik naar Karim kijken "kon je dit niet eerder zeggen" zei ik huilend en knuffelde Karim en bedankte hem ...