Chapter 13: Brokenhearts

3 0 0
                                    


A/N
Ang pangalan ng mga characters, lugar at mga kaganapan sa storyang ito ay hindi ko sinasadya at nagmula lang sa aking imagination.

Someone's POV


I am on my way to Moonstone Apartment, riding on my vehicle. I planned to stay here because of my dad. Napapadalas na ang sagutan namin dahil sa pakikipag-partner niya sa mga Park and he really know na ayaw ko sa Park Hyun Woo na yun. He never tell me his reason at kahit na ano pa yun I have this feeling na hindi mga Park ang dahilan. Biglaan nalang siyang nakipagbati sa mga ito without me and he is planning to be one of the stakeholders ng school.



Magpapatayo rin sila ng public school para sa mga hindi afford ang pag-aaral.


Ipa-park ko na ang kotse ko nang may isang babaeng muntik ko nang masagasaan dahil sa kat*ngahan niya. Napaupo to sa kalsada at hindi ko makita ang mukha nito dahil natatakpan ng magulo niyang buhok. Dali-dali akong lumabas sa sasakyan ko para masure na hindi ito nasaktan pero pagkalabas ko naglalakad na ito papuntang entrance nang nakayuko. She is wearing black t shirt and maong shorts, nakita ko namang maayos ang paglalakad niya at wala siyang gasgas kaya nakahinga ako ng maluwag.


Nagsimula na kong maglakad papuntang entrance. Malawak ito at umaabot sa 25 ang floors. Automatic ang door dito parang nagche-check in lang ako sa isang 5 star hotel sa sobrang organize ng service nila dito.




Sa tapat ng elevator nakita ko na naman ang babae kanina, nakayuko parin at patuloy na pinupunasan ang pisngi. Nang makalapit ako ay sabay kaming pumasok sa elevator. Pinindot ko ang number 22 button atsaka ko napansin na hindi siya pumindot pero binalewala ko nalang. Pumasok ang isang janitor na may dalang mga gamit panlinis at pinindot ang 19. Patakbong pumasok ang grupo ng mga kababaihan kaya nasiksik ko sa corner ang babae na ngayon ko lang napansin ang mukha. Kahit marami siyang pimples lumilitaw parin ang ganda niya, singkit ang mata at ang tangkad niya ang hanggang labi ko kaya naiilang akong nag-iwas ng tingin.





Namumugto na ang mga mata nito at patuloy sa paghikbi. One of my weaknesses is a people who is crying in front of me. Hindi ko napigil ang sarili kong punasan ang luha niya. Parang nadadala na kasi ako ng iyak niya masyadong mabigat yata ang pinagdadaanan. Napahinto ito at nag-angat ng tingin sakin.


Nagtama ang mga mata namin at tiningnan niya ko ng may pagtataka.


' I'm feel so embarrassed right now. 0_0'



" Uhmmm, k-keep on c-crying kung yan ang magpapagaan sa l-loob mo.", I said and laugh awkwardly.


" D-do ( sniff ) I know you?", sabi niya habang nakatingin parin sa mata ko. Wala na kong maisip na excuses.



Why do I do that? yan tuloy gusto ko nalang mawala ngayon dito.



Napatingin ako sa paligid namin at kami nalang palang dalawa ang nandito kaya naka-isip ng sasabihin dahil makakaalis na rin naman ako dito.


" Is it your first time to comfort by a famous and hot guy?", confident na sabi kahit hiyang-hiya na ko at gusto ko nang makaalis.


Saktong pagbukas ng elevator ay lumabas na ko at napansin kong sumunod siya kaya nagmadali ako.



-----
Nasa tapat na ko ng unit ko nang maisipan kong lumingon muna ko para masiguro na hindi siya nakasunod.



'Pwede ring dito din ang floor niya ang engot ko naman. Sana di ko na siya makita pang muli. Nakakahiya talaga!'



Sweet JewelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon