Asiller ve Asiler

19

~J O C E L Y N~

Hızla kalabalığı yarıp adamı takip etmeye çalıştım ama o ben ormanın içine girince ortadan kaybolmuştu.

"Hey! Kimse yok mu!?" Uzun ve kabarık elbisemin eteklerini zar zor tuttum ve koşmaya başladım. Yana doğru bakmaya başladım oradan bir ses duymuştum.

"Ah!" bir şeye çarpmıştım ve bu canımı yakmıştı karşımda bir anlığına tekrar siyah kapüşonlu adamı görünce irkildim ve minik bir çığlık attım.

Adam ortadan kaybolurken yerde siyah zarf belirmişti. Yavaşça uzanıp elime aldım ve açıp diğer elimle de yazıları görmek için ateşi çağırdım. Etrafımdaki loş bir ışık oluşurken yazıları okumak için gözlerimi kıstım.

Sevgili Jocelyn,

Gerçeklere hoşgeldin.

Ben Arethlone; çok kıymetli abiciğinin baş düşmanıyım.
Çok kıymetli abiciğin muhtemelen beni kullanıp kendisini 'mazlum' olarak gösterdi.
Fakat benim yanımdan tüm dünya dolusu yalan ve iftiralarla ayrıldığını bilmeni isterim.

Daha küçücük bir çocukken onun özel olduğunu anlayıp evlat edinmiştim, eminim ki sana köle olarak aldığımı söyleyecektir.
Onu kendi çocuğumun -Ariana Gween'in-yerine koydum ve çok sevdim.

Hakkımda yayılan efsanelere inat Kuzeyde gizli bir yaşam sürdüm. Benim amacım hiçbir zaman kendi güçlü ordumu kurmak olmamıştı Jocelyn, ben yüzyıllar öncesinde barışı sağlamak için DİARİS İMPARATORLUĞU ve STYGİAN İMPARATORLUĞU'nun savaşını sonlandırmak için büyük anneni yani kıymetli kızımı feda ettim.

İki imparatorluğun da istediği tek şey ve aramızdaki tek güçlü Seçilmiş'ti.

Daha fazla insanın canının yanmasını göze almamak için diğer Ata'larla birlikte bir karara vardık.
Onu evrene bağışlayacaktık.

Canım ne kadar yansada onu evrene bağışladım fakat hiçbir şey tahmin ettiğimiz gibi gitmedi sevgili Jocelyn.

Onu evrene bağışladığımız an güçleri dünyanın her yerine gittikçe artarak yayıldı. O dönem ve sonrasında doğan çocuklar bir 'Saklanılan' olarak görüldü; çünkü içlerinde güçlü kızım Ariana'nın özleri vardı.

Zaman geçtikçe diğer Ata'lar bunun bir hata olduğunu ve buna uygun yeni bir düzen kurmamız gerektiğini söylediler.

Dünyayı ikiye ayırıp farklı koşullar altında yüzyıllar boyu yaşatırsak güçlü ve güçsüzü rahatlıkla ayırt edebilir ve ilerideki oluşabilecek tehditlere karşı tüm dünyayı koruyabilirdik.

Biz Ata'lar benciliz sevgili Jocelyn.
Sanki herkes sonsuz ömre sahipmiş gibi kalan yıllar refah ve huzur içinde olsun diye yüzyılları çöpe atabiliriz.

Kuzey ve Güney fikrini hiçbir zaman savunmadım fakat kalan yıllar için bu zorunluydu.

Bugün ise senin sayende dönüm noktası olacak Jocelyn.