E TIJA...

23.

...

Nuk e dinin sesa kishin qe qendrronin ne heshtje , ndoshta disa minuta , ndoshta edhe nje or , nuk kuptoheshin aspak sesi kalonte koha . E askush nuk po e thyente ate heshtje midis njeri tjterit . Ndoshta ishte me mir qe te kalonin kohen ne heshtje , akoma nuk e kishin gjetur ate rrugen per te biseduar te qet .
Plus qe nuk arrinin te nxirrnin nje bised deri ne fund , do perfundonte me zenka qe kur do fillonte.

Kapi doren e saj , akoma ishte e ngrohte , hodhi syt , e ajo po shikonte drejt e ne syt e tij . Veprimet e tij ishin kaq te pa qarta . Por ndjehesh me i qet nese mbante shtrenguar , ndjente qe nuk ishte vetem .

- Do ftohesh . - Ia ktheu si per te justifikuar veprimin e tij

- Edhe ti .. - ia priti pa e perfunduar fjalin . Ai nuk foli , thjesht e shtrengoi doren e e saj me shum . E me pas ia ktheu me nje buzeqeshje " ftohemi bashk si komshinj qe jemi "
Ajo qeshi me pergjigjen e tij .

- Deshiron te flasim Sebatian ?

- Se di .. Jo ndoshta

- Kaq e veshtir esht ...

- Per muaa po...

- E di ! jam ktu sa her te duash te flasesh . Jam degjuese e mir

- Ndoshta ndonje dit tjeter por jo sonte .

Ajo buzeqeshi si per ti then qe esht dakort me te , e ngriti koken lart drejt henes , te njejten gje beri edhe ai .
E serisht nje heshtje e shurdhet . Ashtu kaluan minuta ndoshta edhe ore , kur koka e saj u mbeshtet ne shpatullen e tij , ktheu koken e ate e kishte marr gjumi , buzeqeshi leht pa deshir e me pas u kthye serisht seriozitetit te tij . Ndenji edhe pak sekonda duke e veshtruar fytren e saj e me pas e ngrihti ne krah , nuk iu duk aspak e rend , ishte kaq e leht si nje pupul , koka i ra ne kraharorin e tij e njera dor mbi shpatull .

Buzeqeshi me iden e cmendur qe i kaloi ndermend . Nese do ti bente nje foto ne ato momente ishte i sigurt qe kur ta shikonte sdo ti fliste me goj po e po , por do plaste lufta dyt boterore .

E largoi menjeher nga mendja ate ide e me pa u fut brenda .
Mbylli nga pas deren e ballkonit duke e shtyre me kemb , e u drejtua drejt dhomes se tij .
E shtriu ngadal ne shtrat , duke e mbuluar me nje batanie te holl ,nuk donte ta zgjonte .
Me pas u ul afer saj,sa contrast bente ajo me dhomen e gjitha e erret e ajo si nje engjell i bardh flinte aty . Mos ndoshta beri gabim qe e solli brenda ! Ndoshta duhet ta kishte derguar ne dhomen e saj .
Mgjesi nuk ka per te qen aq i leht .
U mbeshtet tek kembet e saj e syt nuk ia ndante aspak , sikur ta mbyllte gjithmon ne kte dhome qe sa her te kishte nevoj per te ajo te ishte aty , sa per ti ber shoqeri mos fliste thjesht te qendrronte ne heshtje , ngadal syt po i rendoheshin derisa e mori gjumi .

....

Mengjesi erdhi shpejt po ndjente nje pesh te rende ne kraharor , u mundua te levizte po nuk mundej . Hapi syt ngadal e tavani erret i derrmoi shikim . ( Ku jam ?!)
Ferkoi syte edhe njeher po serisht e njejta gje , ne dhomen e saj nuk ishte .
Uli shikim posht e nje dor ndodhej siper saj , kheu koken nga ana tjeter e krevatit .. Nuk iu besohej syve Sebastian ?!

U ngrit nxitimthi duke e larguar doren e tij nga trupi saj . Hodhi syt nga vetja e mbante akoma fustanin e mbremshem veshur . Te pakten nuk kishte ndodhur asgje .
Ishte e habitur cfar donte ktu ! Ne te njejten dhom me Sebastianin . Hodhi syt neper dhome e ishte sikur burg as nje ngjyr tjeter vecse te zezes e te bardhes , nuk po ambjentohej dot .
Hodhi syt nga krevati ai qendrronte akoma shtrir duke fjetur . Cfar gjumashi !

Ne te vertet ai ishte zgjuar , kur ajo ishte ngritur duke larguar doren e tij ai ishte zgjuar thjesht po qendrronte akoma , deshironte te shikonte reagimin e saj .
( ku dreqin jam , o zot i madh cfar me ka ndodhur ,, ne nje krevat me ty ,, Si erdha ketu ,, ejjj zgjohu ,, zgjohu per ate zot se do te bej copa)  .