E TIJA...

40.

...

Kishte kaluar dy jave qe prej asaj dites qe kishte punsuar ate angjent e nuk kishte marr me asnje telefonat prej tij .
Priste me padurim nje pergjigje disa her kishte tentuar qe ta telefononte vet por me pas kishte ndalur .
Ndoshta sdo kishte gjetur akoma , sepse nese do gjente do ta kishte telefonuar ne fund te fundit keshtu i kishte then te priste telefonaten e tij .
Por sa e veshtir ishte pritja .
Nuk ishte aq kullaj te prisje . Nje pjes e mendjes se saj ishte gjith kohen aty .
Nje qind pyetje i vinin ndermend .
A do gjente gje ? Me ke kishte lidhje ?
Pse ne kompanin e saj ?
Nuk po ndalonin pyetjet ne koken e saj ter ato dit .

Ndersa per sa i perket mardhenies me Sebastianin . O ai kishte zaptura si trupin por edhe zemren e saj .
Vazhdon ashtu pa i ven nje emer mardhenies por edhe ashtu i pelqente , ajo gjeja cka ishin ata po behej gjithnje edhe me e bukur .
Cdo dit e me shum afeksionohej pas tij .

Cdo dit donte te ndjente trupin e tij , cdo dit sa vinte e behej me e pandashme .
E njejta gje ishte edhe per te .
Te njejtat gjera ndjente edhe Sebastiani . Kishin krijuar nje mardhenie te till qe kuptoheshin vetem me shikim .
Terhiqeshin si dy magnet te kundert .
Madje nje dit i kishte derguar nje buqet me Lule Jasemini , ia kishte derguar me porosi vete nuk mund ta bente ate veprim . Stepej nga reagimin saj .

Ajo i kishte treguar qe nuk i pelqente gjerat te tilla si , te kapur perdore , te shetisnin apo putheshin neper parqe , darka romantike me qerinj . Keshtuqe ia kishte derguar me porosi .

Packa se ajo e dinte mjaft mir qe ia kishte derguar ai , vetem ai mund tia dergonte ate lloj luleje .
Kur i kishte shkuar porosia , ishte ndjer mir , i kishte pelqyer si veprim . Edhe lulet i kishin pelqyer por nuk donte te mesohej me to .
Nuk donte sepse nje dit do ndalonte .
Do ndalonte se derguari lule , do ndalonin darkat romantike , do ndalonte dashuria , e dinte kete gje , e kishte par tek familja e saj . Vinte nje moment qe cdo gje mbaronte , vinshte nje moment qe ftoheshin me njeri tjetrin e pastaj mbetej ai boshllek ne zemer .

Nuk donte te mesohej me lule sepse e dinte qe nese mesohej me to , e nje dit ai ndalonte se ja derguari nje pjes e saj do rrinte gjithmon me shpres , do priste gjithmon .

Sepse kjo ndodh ! Femra mesohet me dicka , mesohet te perkedhelet , mesohet e pastaj pret , pret te ndodhin ter jeten te njejta gjera . Esht natyra saj . Shpreson qe te mos mbarojn kurr . Femra esht e aft te pres , te shpresoj , te jetoj me shpres edhe pse nje pjes e saj e di qe sdo ndodh .
Njerzit rriten , ftohen , dashuria mbaron .
Cdo gje ka fundin e saj .

E ajo e kishte me te nevojshme mos mesohej me to , sepse kur ai te largohej nuk deshironte te priste po lule ti vinin tek dera .
Nuk do te te jetonte me shpres .
Keshtu ndjehej mir me ato cka i kishte stopuar atij . Me mir te jetonin ne realitet sesa te jetonte me enderra e shpresa .

...

Keshtu po kalonte edhe ajo dit e mbyllur ne zyr duke punuar si cdo dit me perpara , nje rutine .
Kur ne der futet Sebastiani!
Si gjithnje nuk trokiste . E kishte ber rrug tani futej ne zyren e saj sa her te donte .

- Sebastian!
Kte her kishte ardh me krahun plot me dosje . Vinte gjithmon me duart ne xhepa po kte her kishte ardh per pune si dukej u habit . Ai shumicen e rasteve vinte per te ngacmuar ate per ta provokuar e me pas largohej por sot qenka ndryshe .

- Shefe - leshoi dosjet ne tavolinen e saj . E shfryu i lodhur .

- Cfar jan keto Sebastian?

- Keto duhet ti firmosesh te gjitha nje nga nje Shefe . - po mbante nje qendrrim si nje puntor i thjesht .

- E pse nuk i firmos ti ? Mos me quaj me ashtu . Te dy jemi te till . - e i hodhi nje sy te gjitha dosjeve qe qendrronin mase mbi tavolinen e saj .

- Sepse ti ke pak te drejta me shum si un . Edhe un skam te drejta mbi departamentin e finaces .

- Keto jan rrogat e puntoreve apo jo ?

- Po ato jan . Tani nese do mund ti lexosh te tera nje nga nje . Mjafton qe deri neser ti kesh firmosur - beri shaka ai . Ishin kaq shum normalisht qe nese do ti lexonte nje nga nje do ti duhej vertet koh deri neser .

- Duhen me doemos neser . Jan kaq shum , jam kaq e lodhur - u mbeshtet e deshperuar pas .
E rrotullonte karriken sa majtas djathtas .

- Nese do mund te besh nje pushim , te shplodhe un si thua . - afrua pran saj duke i ledhatuar nga qafa .

- Ide e mir me duket e si do ta besh ate gje - qeshi ajo , duke ngritur njeren vetull provokueshem .

- Tet bej nje masazh pershembull . Duke filluar nga shpatullat pastaj tet ferkoj nga gjoksi , posht nga kofshat ... - shikonte dekolten e saj te hapur nga ai pozicion qe ishte . Gjoksi saj qe ishte shtreguar nga ato recipeta kishte marr formen e nje topi sfungjeror qe ai po mbaronte ta shtypte me dor . Ishte antistres per te cfar te bente ..

- Nuk humb asnje rast e .. - e shtyu larg ajo .

- Per derisa e kam pse ta humb - u largua nga ajo duke u ulur perball saj .

- Pervers .

- Piccola

- Manjak

Ai qeshi nuk e kishte thirruar asgje tjeter pervec ketyre fjaleve kaq terheqese . Qe prej dites qe ishin njohur ajo vazhdonte ta quante manjak , psikopat , pervers i semur , lloj lloj shprehjesh te tilla .

- Mos qesh po eja ti kthehemi punes . - Mori stilolapin ne dor e nisi me dosjen e par per te firmosur .

- Vazhdo ti un po te shikoj . Puna jote esht ajo - u rehatua ne karriken perball saj ai .
Ndersa ajo filloi te firmoste dosjet nje nga nje .

- Nese vazhdon ashtu nuk mbaron per disa or jo .

- Si ta bej pra me thuaj ti ! - Ato nuk numeroheshin te tera nje nga nje .

- Nese do mund ta mesoj !

- Hajde njeher me trego .

U ngrit ne kemb , u afrua afer saj , mori njeren dor te sajen edhe e vendosi siper dosjeve ne fund duke kapur cepin e fletes .

- Tani mund ta besh keshtu - beri nje prov ai duke i hapur fletet shpejt e shpejt .

- Dmth ti firmos keshtu ? E thjesht qenka ..

- Si numerohen leket e kupton -

- Po tani e kuptova ..

Vazhdoj te firmoste dosjet duke mos par se cfar ishte duke firmosur ne te vertet . Mes te gjith atyre letrave ajo firmosi lirin e saj pa e ditur .
Firmosi ndarjen e tyre .
Ai qendrronte perball saj duke par cdo levizje deri ne dosjen e fundit .
Qeshi ne cep te buzes . E dinte qe nuk kishte shum koh .
E dinte qe edhe pak kishte mbetur .
Por nuk mund ta lejonte te levizte perpara tij . Nuk mund te lejonte ta fundoste bashk me veten .
Ai do ishte barka e shpetimit per te .
Te pakten keshtu do ishte me mir . Nuk do ti mbetej mendja pas . Ajo do ishte e sigurt .