AVARE

Bölüm 1''GİT''Gelecekten"

Bir kitabı okumaya başladığınızda ilk satırlardan sıkılmayınız. Önce sonuna kadar okuyun sonra sıkıcılığına karar verin. Emeğe saygı. :) İlk bölümden ilk satırlar... Bir karışın araya. Anlarsınız yazmaya olan umudumu. :) Geceleri karanlıkta yazdığım bu satırları sizde içinizdeki o küçük duyguyla okuyun o en özel ve en kırıcı duygunuzla. :)

**********************************

'*O sabah uyandığında midesindeki ağrının sebebini biliyordu genç kadın.Bu gün sevdiği adamdan ayrılacaktı.Sebebi kendi çukuruna sevdiği adamı da çekmemekti.Uyanır uyanmaz üzerini değiştirip sevdiği adamla buluştu genç kadın.Yine 1 buçuk saat erken gelmişti.Çünkü o sevdiği adamı beklemeye bile aşık...

Vazgeçemezdi ondan fakat bu gün vazgeçmek zorundaydı...Öylede yapacaktı zaten. Bekledi sevdiğini. Dün görmüş olmasına rağmen yinede burnunda tütüyordu Ecevit Zerenin. Bekledi..bekledi ve sonunda geldi genç adam.

Görür görmez sarıldı Zerene ''Can İçim...'' dedi içtenlikle sarılarak.

''Erken gelmişsin benden'' dedi genç adam. Acı bir şekilde gülümsedi genç kadın.

''Evet'' dedi sadece Zeren durgun ses tonuyla.Genç adam anlamış olacak ki hemen sordu Zerene;

 ''Ne oldu bir sorun mu var?'' dedi merakla.

 ''Ecevit..'' dedi genç kadın.

''Git Ecevit terk et beni bırak git '' dedi Zeren.Göz yaşları yüzündeki haritayı çizmek için yol istemişti  bile genç kadının.Sonra  dökmeye korktuğu göz yaşlarını döktü sevdiğini yanında.Yağmur çiselemeye başlamıştı kadının  gözünden bir damla yaş akınca. 'Neden' dedi kadın içinden 'neden şimdi yağmak zorun da mısın.' Ecevit anlamayan gözlerle baktı sevdiği genç kadına ''Anlamadım'' dedi Ecevit üzerinden şok dalgasını atamamıştı.Sarsıntı yaşamıştı. Biran genç kadını ağlarken görünce ne yapacağını bilmeden bekledi öylece...

İç çekti Zeren.Yağmur hızlanmıştı.Zeren hıçkırıklarının arasından. ''Ecevit git Lütfen git artık zorlaştırmadan her şeyi git. Biraz daha geç olmadan git.. Bu yolda seninde o bok çukuruna çekmek istemem git .Benim karanlığım seni daha çok kör kuyulara çekmeden git.Senin gibi temiz bir adamın mükemmel bir hayatı olmalı bu yüzden ..sevdiğim git. Vazgeç benden İntikamımıza son günler ve ben sana zarar gelsin istemiyorum. Hatırım varsa git'' dedi.

Ecevit tam eğilip sevdiği kadına sarılacaktı ki Zeren ''Yapma Ecevit yapma dokunma şimdi sarılırsan bırakamam seni vazgeçerim kararlarımdan yaklaşma bana...Dokunma tenime'' dedi sesini yükselterek.Hala ilk anki gibi etkileniyordu Ecevitin tenine dokunuşundan. Hala onbeşlik genç kızlar gibi hızlı atıyordu kalbi hala heyecanı ilk anki gibiydi...Unutamıyordu vazgeçemiyordu gitsin istemiyordu Zeren. Ama bencil olmamalıydı. Sevdiği adamı düşünmeliydi.

''Peki'' dedi genç adam.Zeren için geri çekilmek zorunda kalmıştı Ecevit. Pek sadıktı Zerene. Annesinden daha çok saygı duyuyordu Zerenin kararlarına daha çok önemsiyordu onu...

Dizleri dayanamadı Zerenin yere çöküp hiç utanmadan hıçkırarak ağlamaya başladı.Ecevitten öğrendiği en önemli şeyde buydu 'göz yaşlarını saklama onlar sana lazım.'

 ''Şimdi gideceğim ama bekleyeceğim seni AVARE. Ama geç kalma olurmu. Yıkma bu cesaretsiz fazla ağlayan adamı. Bilirsin gizlemem ben göz yaşlarımı. Ölürüm ben sen hepten gidersen."dedi genç adam.Ağlardı Ecevit. Duvarları yoktu Ecevitin. Gizleyecek göz yaşı yoktu. Her acıyı anında yaşardı. Saklamazdı içinde.

Arkasını döndü ve tam gidecekken;

''Ecevit'' dedi Zeren.

''Şimdi sen git ben geleceğim bekle beni adam'' dedi ağlayarak.Ceketin kollarını parmaklarına çekti ve göz yaşını sildi . Yerden destek alıp ayağa kalktı,Ecevitin yanına gitti ve kulağına eğilip

''Sen benim cezamsın ve ben cezama aşığım.'' deyip ayak parmaklarının ucunda yükselip ensesini öpüp arkasına bakmadan hızlı adımlarla ilerlediği sırada;

''Zeren'' dedi.Aradaki mesafeyi üç dört adımdı ve Zeren'in kulağına eğilmişti.  Adıyla seslendiği nadir anlardandı genç kıza 

"Ben senin cezansam..'' dedi  ve arkadan yaklaşıp  bir elini Zerenin sol tarafına kalbinin üstüne koydu.Diğer elini kızın beline doladı.

"Bu ceza bitmez ve.. buradan hiç eksilmez." dedi sol tarafındaki o Zerene göre uğursuz olan organı ima ederek.

Bir an düşündü Zeren bu kadar aşkı bünyesi kaldıramazdı.O Avareydi ve avareler aşkı tadamazdı. O aşkı tadmış ve hüsran içinde son bulmuş Avarelerden sadece biriydi. 

 Ecevit nefes alıp verdikçe tüyleri ürperiyordu Arkasına bakmadan gitti. Nefesine aşık olduğu adamı geride bırakmalıydı bir süre...

Genç kadın bir kaç gün sonra ya ölür yada hapse girerdi. Ama ya hapse girdiğinde müebbet ceza alırsa diye düşündü. İşini garantiye almalıydı ya beni beklemezse diye düşünmemeliydi.Fazla ilerlemeden durdu ve hemen arkasındaki sevdiği adama seslendi;"Ecevit  cezamı çekmek için geri geleceğim,beni bir ömür bekle Olur mu?'' dedi genç kız .Ecevit anlamış olacak ki Sadece;

 ''Peki'' dedi. İçten içe zor tutuyordu kendini Ecevit. Gidip sarılmak istiyordu sıkıca Zerene o benzersiz kokusunu içine çekmek istiyordu.

''Her şey bizim İçin ve...''

"En aşık olduğum cezam için.." diye sözünü tamamladı Ecevitin Zeren.

Arkadaşlar ilk günden 1. bölüm yazdım inşallah beğenirsiniz. Yorumlarınızı eksik etmeyin.