Just Like In The Story <COMPLETE>

Chapter 16

 Where r u?

Napakagat ako ng aking labi sa pagkabasa ko ng text message. I was biting back a smile actually. Simpleng text lang naman niya pero ewan ko pero parang kinikilig ako. Ito siguro talaga ang feeling ng in love.

Nasa park kami.

I replied then played with phone as I shifted back my attention to my friends. Na nakatingin pala sa akin na may mga kunot sa noo.

“Ano?” Napasimangot ako. “May dumi ba ako sa mukha?”

“In love.” Sambit ni Hannah at tumango naman si Eliafie.

“Sinagot na siguro niya si Blake Harris Valenciano.” Pagdagdag ni Katrina Faith.

“Baka ibig mong sabihin ay sinagot na siya si Blake Harris Valenciano.” Wika ni Jerica at dahil dun ay nagtawanan kaming lima.

“Mga baliw talaga kayo.” I wipe some tears on the side of my eye. I never thought I could really laugh so much like that.

“But you love us all anyway.” Nakangising inakbayan ako ni Katrina.

“I don’t have a choice.” Natatawang sabi ko.

“Anyway, sino ba yong nagtext sayo at parang nasa cloud nine ka ata?” Tanong ni Jerica.

“Bakit nga pala cloud nine ang tawag dun?” Sabat ni Eliafie. “At bakit nine? Eh ten naman ang pinakataas na number?”

“Alam mo doi.” Inakbayan ito ni Hannah. “Itanong mo na lang yan kay pareng google, okay?”

“Ewan ko sa inyong dalawa.” Inarapan ni Katrina ang mga ito at bumaling sa akin. “Sino na yong natext sayo Eliza?”

“Bakit ba kasi curious talaga kayo sa kung sino yong nagtext sa akin?”

“Dahil ang lapad ng ngiti mo na hindi lang abot tenga kundi pati na sa mata.” She answered as a matter of factly. “At isa yan sa sign ng taong in love, at isa lang naman ang alam naming lalaki na umaaligid aligid sayo.”

“At si Blake Harris Valenciano lang yon.” Jerica wiggled her eyebrow.

I rolled my eyes at them. “Alam niyo, masyado lang kayong na iimpluwensyahan ng kakanood niyo ng Forevermore at kababasa ng wattpad. Kung ano ano na kasi ang na nonotice niyo.”

Hannah grunt in disgust. “Nagsabi ang taong nagsususlat ng sariling love story sa wattpad.”

Parang uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. “Hindi kaya.”

“Eh ba’t ka nagbublush?” Eliafie teased and I just stuck my tongue at her. Natawa naman silang apat sa akin at parang mas uminit pa ng tudo ang pisnig ko dahil dun. And just when they are busy laughing at me, my phone rang.

“Hello.” Sagot ko. Tumigil sa pagtawa ang apat at napatingin sa akin.

“Saan kayo banda?” Tanong ni Blake sa kabilang linya. Parang bilang bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ang boses niya. Lechugas naman oo, makareact ang puso ko parang hindi kami magkasama ng weekend ah.

“Sa may harap ng city hall.” I replied with my breath held.

“Okay, see you.”

Pinatay ko na ang tawag at binaligan ang mga kaibigan ko. I then notice Blake coming out of the gate of the park, looking for us. At mag-isa lang siya, good. His head turned to our direction and our eyes meets. He smiled and I smiled back.

“Oi.” A finger snap in front of my eyes.

“Sorry.” I blushed. “Uhm, guys. Naalala niyo ba yong sabi ko na kayo ang unang makakaalam if may progress na sa relationship staus namin ni Blake?” Palapit na sa amin si Blake.