Just Like In The Story <COMPLETE>

Chapter 9

Gulat na nakatingin sa akin si Blake pero after ng ilang segundo ay parang nahimasmasan din ito. Inilapag niya ang pinggan na may lamang cake at lumapit sa akin. Bumilis ang pintig ng puso ko sa paglapit niya na parang lalabas na ito sa aking dibdib. Hindi ko alam kung saan ako kinakabahan, sa paglapit ba ni Blake o sa magiging sagot niya sa tanong ko.

“Pasaway ka talaga.” Sabi nito tapos kinuha ang cake na may nakalagay na “Elizabeth, will you be my girl?” at binalik yon sa fridge. “Tara at andun ang cake natin uh.” He said then grabs my hand, which suddenly made me feel like I was electrocuted as his hands touch mine, and drag me to our previous seat. Pinaupo niya ako at binigyan ng tinidor. “Oh, kain na. Diba paborito moa ng chocolate fudge?”

“Yeah, pano mo nalaman?” Nagtatakang tanong ko dito.

“Uhm..” Napatigil ito. “Ano..nasabi ni mommy isang beses nung nagkukwento siya about sayo.” I never thought that I could live the day that I could see Blake stuttered his words. And he look so damn cute.

“Talaga lang ha?” Tinaasan ko siya ng kilay. Then I remember na hindi niya pala nasagot ang tanong ko, kaya ng lakas loob na lang akong magtanong ulit. “Blake.”

“Yes?” Sumubo ito ng cake.

“Para kanino yong cake na binalik mo sa fridge?” I bit my lips after I asked him this question. Parang ang tanga ko habang itinatanong yon pero nacurious ako eh. Pangalan ko kaya ang nakalagay don kaya siguro ay may right naman akong magtanong noh?

“Ah yon.” Napakamot ito ng batok and again made him look so cute. Lahat ata ng galaw ng lalaki ito ay nakyuyutan ako. “Para yon sa pinsan naming si..si Andrew. Kapangalan mo kasi yong nililigawan niya.” Explained nito.

At ewan ko ba pero parang hindi ako convince sa explanation niya. Siguro disappointed lang ako kasi akala ko ay para sa akin talaga yong cake. Feeler much lang diba? Masyado lang ata akong nagexpect kaya ito medyo nasaktan ang lola niyo.

“Ah, ganun ba?” Nakangiting sabi ko. Fake na smile ha. “Ang sweet naman ng pinsan mo. Sana kung may manliligaw sa akin bigyan din ako ng cake na ganun.” Hindi naman ako nagpaparinig noh?

Hindi na nagsalita si Blake bagkos ay sumubo na lang ulit ng cake. “Oi, kain ka na oh.” Inusog niya ang plato papunta sa akin. Ngumiti ako sa kanya at kumuha na rin ng cake at sinubo iyon. Ang sarap talaga ni Tita Mandy gumawa ng cake.

“Marunong ka bang gumawa ng cake?”

Hindi ko alam kung saan galing ang tanong na yon pero natanong ko na at wala ng bawian.

“Oo.” Sagot nito tapos uminom ng juice. “Bata pa lang kami ni Sky ay tinuroan na kami ni Mommy dito sa kusina. Kaya lang parang hindi ata gusto ng kusina si Sky at laging bulilyaso ang mga niluluto niya.” Masayang kwento nito. Parang nakakainggit naman na may kapatid.

“Wow, so marunong kang gumawa ng cake?” Excited kong tanong dito.

“Yup.” He answered popping the “p”.

“Talaga?”

“Bakit? Pinagdududahan mo ako?” Taas kilay na tanong nito sa akin.

“Ikaw nagsabi niyan hindi ako.” Tukso ko dito sabay subo ng cake.

“You know you should stop doing that.” Sabi nito and I arched a brow at him.

“Stop doing what?” Nagugulohan ako, ano ba ang ginawa ko?

“You really don’t know what you are doing, do you?” He asked in amusement. At parang ito na naman po kami sa tanongan na usapan.

“Would I asked if I had known?” Tanong ko din sa kanya. I know medyo nagugulohan ako sa usapan na ganito pero infairness masaya ang ganitong usapan. It is quite challenging to answer one’s question with also a question.