Just Like In The Story <COMPLETE>

Chapter 2

 “Xander!”

“Hoy! Xander! Gising!” 

Yugyug ko dun sa balikat ni Xander habang nakaupo sa gilid ng foam. Halus fifteen minutes ko na atang ginigising tong si Xander at hindi pa din talaga gumigising. Ni galaw o ugong wala akong nakuha sa kanya, mantika talaga ito kong matulog.

“Ay! Ano ba ang gagawin ko para magising ka!” I exclaim as I look at him sleeping peacefully. Tpus bilang may pumasok na idea sa isip ko na masama, pero ito lang ata ang paraan para magising ko sya.

Tumayo ako tapus bumaba at pumunta sa kusina. Kumaha ako ng baso at naglabas ng pitsel ng malamig na tubig sa ref and I filled up the glass with cold water.

“Kung hindi pa sya magigising dito, ewan ko na lang talaga.” Sabi ko habang pabalik sa kwarto.

Nilagay ko muna yong baso sa sahig at umupo ulit dun sa may foam. “Xander! Gising na! Xander!” Sigaw ko sa tenga nya pero wala pa din.

“Haixt!” Napabuntong hininga na lang ako. “Bahala na si Batman.” Kinuha ko yong baso tpus…..

“Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!” Napabalikwas sya na bumangon sa foam at basang basa ng tubig yong mukha.

“whahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha!” Ako naman ay hindi mapigilang matawa dahil sa reaction nya.

Tinignan nya ako ng masama. “Shit! Liz, bakit mo ako binuhosan ng malamig na tubig!” Galit na sigaw nya sa akin.

“You..” tawa.

“Should have.” Tawa ulit.

“Seen.” Tawa ulit pa din.

“You’re face.” Gumulong na ako sa foam sa kakatawa. Ang sakit sakit na tuloy ng tyan ko sa kakatawa.

“Tapus ka na bang tumawa dyan.” Irritated na sabi ni Xander.

Inubo ko yong tawa ko tapus umupo sa tabi nya. “Tapus na, ikaw ba gising ka na dyan?” Tuksong tanong ko sa kanya.

Tinignan nya ako ng masama. “Baliw ka talaga.”

“Shhh!” Tinakpan ko yong bibig nya. “Wag kang maingay baka ilagay nila ako sa mental.” Sabi ko na may pilyong ngiti sa labi.

Kinuha nito yong kamay ko sa bibig nya tapus natawa. “Baliw ka talaga!” nanggigigil na sabi nya sabay kurot sa pisngi ko.

“Aray naman!” Hinimas ko yong pisngi ko na feeling ko ay namumula dahil sa pagkurot nya. “Sakit nun ha!” Sabay suntok sa braso nya.

“Walang sakit sakit sa army nu!” sabi nya tapus sabay tayo tapus nagstretch ng katawan. At dahil dun na alala ko yong sabi ni Blake.

“Xander..” Tawag ko sa kanya.

“HmMm?” Liningon nya ako na nakastretch pa yong kamay pataas.

“Do you in someway have a practice for sipak takraw this morning?” Pasimpleng tanong ko sa kanya.

“Shit! Oo nga pala!” Natarantang sabi nya. “Anong oras na?”

Kinuha ko yong phone ko sa pocket ng short ko at binasa ang oras. “9:15.”

“Shit! Late na ako!” Parang matatawa ako sa pag-alala sa mukha nya, practice lang naman yun. “Nabigay ba ni Blake yong gamit ko kagabe?” tanong nya.

“Oo, ayun uh.” Turo ko sa paper bag sa may pintuan. Mabuti na lang talaga ay may nakita akong kapareho ng paper bag, tinago ko na kasi ang paper bag ni Blake.

“Thanks Liz.” Sabay kuha yong bag tapus chineck yong laman. “Alis na ako Liz.” Pagpaalam nya.

“Okay, hatid na kita sa may gate.” Sabi ko sabay tayo.