bölüm XXIII

40 4 103
                                    

daha çok puştluk yapardım amaaaa sıkıldım

eğlendirmek istiyom bunları çünküm

iyi okumalar!

-----------------------------------------------------------------

ilahi bakış açısı

Yeni hastaneye geçiş yapmalarının üzerinden üç gün geçmesine rağmen değişen bir şey yoktu. Lalin hâlâ uyanmamıştı.

Üç gün hepsine de üç asır gibi gelmiş dakikalar, saatler geçmek bilmiyordu.

Bora, bu gece de eve gönderemediği arkadaşlarına baktı.

Her gece bunun tartışmasını yapsalar da galip gelen onlar oluyordu.

Yalnızca üstlerini değiştirmek için gidiyorlardı, onu da sırayla yapıyorlardı zaten.

Aslında şimdiye kadar çoktan uyanmış olabilirdi, Lalin. O aptal hata yapılmasaydı eğer. Deniz söylediği gibi hastaneyi dava etmişti, ayrıca tabii ki Murat'ı da.

"Kahve isteyen var mı?" Eren oturduğu koltuktan kalkıp sordu arkadaşlarına.

Bora düşüncelerine Eren'in sesiyle ara verirken kafa sallamıştı.

"Olur, içerim ben." Çoğunluk içeceğini belirtirken Deniz olumsuz anlamda salladı kafasını.

"Ben istemiyorum sevgilim, gerek yok."

Eren koridorun çıkışına yürüyüp gözden kaybolurken Bora camın önünde durmaktan vazgeçip duvara yaslandı.

O sırada kontrollerini yeniden yapmak için içeri giren hemşire çıktı. Gülen yüzü hepsini ayaklandırırken onlar da gülümsemişti.

"Nasıl durumu? İyi olacak, değil mi?" Bora hepsi adına sorduğunda hemşire gülerek kafa sallamıştı.

"Arkadaşınızın durumu gayet iyi, bünyesi toparlamaya başladı. Normal odaya alıp uyanmasını bekleyeceğiz buradan sonra."

"Eylül, duydun değil mi?" Deniz Eylül'ün kolunu dürtmeye devam ederken aynı zamanda gülüyordu.

"Evet! Uyanacak!"

Elindeki kahvelerle koridorda görünen Eren toplanmalarını anlayamayıp hızlandı.

"Bir şey mi oldu?" Kahveleri koltuğun birine bıraktı gelişigüzel.

"Durumu iyi dedi, normal odaya alacaklarmış!" Deniz kollarını Eren'e doladı sevinçle.

Eren duyduklarıyla gülerek Deniz'e sarıldı. Çok korkmuştu bir daha beraber gülemeyecekler diye, ikisi bir olup grubun dedikodusunu yapıyorlardı bazen arkadaşlarının haberi oluyordu çünkü sonradan konuştuklarını onlara da anlatıyorlardı ama o anın zevki bir başkaydı işte.

İç çekti, uyanacaktı. İnanıyordu.

Yine beraber arkadaşlarının dedikodusunu yapıp kavga edeceklerdi. Hem daha Bora'yla aralarını yapacaktı Eren. Dolu gözleriyle gülümsedi.

***
Lalin'i söyledikleri gibi normal odaya almışlardı. Şimdi de babası dahil hepsi başında uyanmasını bekliyordu.

Biraz bekledikten sonra gözlerini açması için erken olduğunu düşünüp ayrıldılar başucundan.

Yalnızca Bora kalmıştı başında.

Geçen iki saatin ardından uykusuz geçen gecelerin etkisini görmeye başlamışlar, uyukluyorlardı.

TurşuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin