Müezzin Beyciğim ||𝚝𝚎𝚡𝚝𝚒𝚗𝚐||

🌙 13 'Sedat HANCI' 🌙

🎉Selamın aleyküm mümin kardeşlerim!🎉

⭐Aşağıda da küçük, minik, mini minnacık bir yıldız var. Onu da parlatırsanız mutlu olur.🌟

•••••••••••••••••••••••••

Boğazımı temizleyerek kaşığı masaya düzgünce yerleştirdim. O gelmişti. Askerden gelmişti... Sedat HANCI geri gelmişti. Oysaki o olmadığında, ne kadar da rahattım mahallemde.

Babam, "Ooo, Sedat oğlum! Hoş geldin, buyur otur." diyerek boş sandalyelerden birini gösterdi. Bana söylediklerini duysaydı, böyle der miydi? ASLA!

O sandalyeye otururken annem omzumu dürttü. İrkilerek ona döndüm. "Kızım, kalk bir tabak hazırla."

Hızla masadan kalkıp içeri girdim. Bir elimi tezgaha koyup yaslandım, diğerini ise deli gibi çarpan kalbime.

Derin nefes alarak sakinleşmeye çalışsam da olmuyordu. Elim ayağım titriyordu.

Biraz olsun kendime geldiğimde tabağı hazırlayıp yavaş adımlarla dışarı çıktım. Yutkunarak ona doğru ilerledim.

Tabağı ve çatal kaşıkları önüne bıraktığımda, "Sağ ol." demişti. Ama cevap vermeden yerime oturdum.

Dedem, "Ee, askerlik nasıldı?" diye sorduğunda onun sesini duymamak için kulaklarımı tıkamak istesem de yapamıyordum.

"Biraz zordu tabii, ama sağ salim gelebildik." dedi gülerek. Ses tellerin kopsun inşAllah!

"Eee, askerlik zordur öyle." dedi amcam.

Geri kalan sohbeti dinlemek istemiyordum. Burada durmayı hiç istemiyordum. Ayağa kalkarak tabağımı elime aldım. "Size afiyet olsun." dedim ve içeri girdim...

Üzerimi değiştirmiş yatakta oturuyor ve Pamuk'u seviyordum. "Yine geldi, Pamuk... Ondan öyle nefret ediyorum ki. Çok büyük bir günah olduğunu bilmesem, o şeyleri bana söylediği an, onu öldürürdüm."

Gözlerim dolarken devam ettim. "Bana neler söyledi, b-biliyor musun!? Ben ç-çok güzelmişim... B-bana d-dayanamazmış... Benim isteğimin de olmasını b-bekliyormuş... O askerden g-gelene kadar düşünmem gerekirmiş. Yoksa!... Y-yoksa..." Çığlık atıp hıçkırarak ağlamaya başladım.

Benim de bu dünyadaki imtihanım bu muydu, Allah'ım? Benim başıma niye bunu musallat ettin ki?

Ağlarken içeri Buğlem, yengem ve Yüsra girmişlerdi. Buğlem yanıma oturup bana sarıldığında bende onu sarılıp daha çok ağlamaya başlamıştım.

"Tamam, bir şey olmayacak." diye fısıldadı kulağıma.

Yengem de diğer yanıma gelip sarıldı. "Abinle konuşmamı ister misin, artık?"

Başımı sağa sola salladım. Abimler ona bir şey yapıp zarar görürse yaşayamazdım.

Yüsra olayları bilmiyordu ki, öylece duruyordu...

Yaklaşık bir saatin sonunda göz yaşlarım durmuştu. Göz yaşın kaldı mı ki?

"Biraz daha iyi misin?" diye sordu, Yüsra.

"Nasıl iyi olayım ki? Öğrendin işte her şeyi." dedim duvara bakarak düz bir sesle.

"Bir şey diyeceğim... Abimle nişanlansanız, sana yaklaşabilir mi?" dedi çekingen sesiyle.