Chapter 4

120 6 1
                                    


Chien Bennete's POV

Gusto kong tawagin ang lahat ng santo sa sobrang saya ko dahil mag-iisang linggo ng matiwasay ang mga araw ko.

For the rest of 1 week, Jovan didn't showed up which means, I am free from any stress and worries.

Ramdam naman nila Chester at Yla ang saya ko pero hindi na sila nag-komento.

"Yow!"

Napatingin kaming tatlo sa dumating at bumati sa amin. We're in library now and we were busy studying because examination is approaching.

"Hey." Bati pabalik ni Chester kina Cole at Jave. Silang dalawa lang at wala akong panahon para hanapin ang abnong kaibigan nila.

Napakunot ang noo ko nang hawakan ako ng dalawa sa magkabilang balikat.

"What are you doing?" Seryosong tanong ni Chester, nagbabanta.

Cole and Jave chuckled, "chill, pare. Hihiramin lang namin 'tong kaibigan niyo, may naghahanap." Cole said before pulling me up.

Nataranta naman ako at mabilis na hinawakan ang kamay ni Chester ng mahigpit.

I was about to tell Chester I don't want to go with them when Jave whispered on my ears, "Jovan is waiting."

Nanginig ang pagkatao ko dahil sa narinig. The lucky days are over. It's time to face the beast.

"Let her go, Cole and Jave." Masungit na sabi ni Yla.

"Hey, sasama ka?!" Takang tanong ni Chester nang bitawan ko ang kamay niya.

I smiled a little, "ano kasi, nakalimutan ko, magpapaturo pala si Cole at Jave sa isang subject na bagsak sila. Sige, una na ako guys." I tried to calm my nerves so that they would not know that I am lying.

I sighed while looking at the floor, we were heading on the private office far from the buildings and classroom here. 'Yong office na hindi puwedeng puntahan.  

"T-Teka, b-bakit dito?" Nagtatakang tanong ko.

Cole smirked, "relax, we won't do anything to you. Wala namang ka-interes interes sa 'yo eh."

Sinamaan ko siya ng tingin, "hindi ba puwedeng kabahan?"

They laughed.

"Relax, Ms. Abucejo. Wala kaming gagawin sa 'yo."

Huminga ako ng malalim saka pumasok sa loob ng opisina.

Kung ito na ang huling sandali ko, sana makita ang bangkay ko at bigyan ako ng proper funeral.

After a week without seeing the face of this beast, I got the sight Jovan again.

Nakakamatay ang tingin niya at hindi ko alam kung bakit sinasalubong ko ang tingin niya ngayon. Saan ako kumuha ng lakas ng loob? 'Yan ang hindi ko alam.

"You got the guts ha?" He asked sharply.

I sighed, nagmamatapang pa rin. "I already done enough, Mr. Lanzaderas. Kung gusto mo talaga ang bestfriend ko, hindi isang Chester na nanliligaw palang ang makakapigil sa 'yo. Be a man enough to face the girl you want. Lumaban ka ng patas. I already have enough of your orders, nakakasakit na ako at ang nasasaktan ko ay ang mismong mga kaibigan ko pa. If you hadn't realize it yet, you already cause too much damage."

His jaw clenched as he punched the wall beside him. Napapikit ako dahil sa takot.

Now, what have I done?

Nanlamig ang buong katawan ko nang hawakan ako nina Cole at Jave sa magkabilang braso.

"A-Ano ba! Bitawan niyo nga ako!" Sigaw ko dala na rin ng takot.

The Badboy's OrderTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon