The Badboy's Order

Chapter 26

Chien Bennete's POV

"In a month, you will be officially..." Sister Charlotte said as she eyed me eagerly. "Nun. I am so proud of you, sister Chien."

I smiled back at her as I uttered my sighed. "Thank you sister Charlotte, I am happy that I will serve God."

Biglang nawala ang ngiti niya at malungkot na tinignan ako. Alam ko naman ang dahilan ng pagbabago ng mood niya.

"We will miss you, sister. But we understand you need to settle everything you left in the country you came from. God will bless you in your journey there." Masayang sabi niya.

Tumango naman ako saka ngumiti. After an hour momentum in the Heavenly Sanctuary, a place that will be my home after I will vow to be a nun. After a month.

Magma-madre na ako at suportado naman ako ng pamilya ko. At first, hindi nila matanggap pero pinaliwanag ko naman sa kanila ang rason kaya pumayag sila.

I have all the reasons why would I go for a nun but I want to make sure that I don't have any regrets. Haharapin ko ang mga taong naiwan ko sa Pilipinas bago ako pumasok sa pagma-madre.

I sighed as I saw Chester walking towards me. May dala siyang maleta pero mabilis naman niyang kinuha ang maleta ko.

"Ako na po, sister." Nakangising sabi niya kaya napailing nalang ako.

Isa siya sa mga taong ayaw akong mag-madre. Well, he waited for 4 years for me to move on from Jovan but right after I finally move on, I fall for God.

Nagtatampo pa rin siya pero mukhang natatanggap naman niya 'yon.

Actually, wala sa isip ko ang mag madre. I graduated BS tourism management and I wanna be flight attendant but I think God has another plan for my life. In just one day, I decide to change my path. Gano'n nga siguro gumawa ang panginoon. Hindi mo inaasahan.

I smiled as I remembered Jovan. Nakakatuwa lang isipin I totally move on from him. Wala na 'yong sakit at panghihinayang sa  mga nangyari.

And now, I want to settle them first before I became officially nun. Gusto ko silang kausapin lahat para wala na akong alalahanin pa.

"WE'RE HERE, sister Chien." Boses ni Chester iyon na siyang nagpagising sa akin.

Napatingin ako sa paligid at nagsibabaan na ang lahat.

Chester gathered our things and I just let him.

"Thank you, Chester." Masiglang sabi ko.

He smiled while nodding.

"Fvck! I miss Philippines!" He muttered.

Mabilis ko namang tinampal ang kamay niya kaya napasimangot siya. Nagmumura na naman. Sinabing hindi iyan maganda sa pandinig ng Panginoon eh.

"Sorry na po, sister." Masungit na sabi niya kaya napailing nalang ako.

"Masama sa bibig ang magmura, Ches." Sabi ko.

He just rolled his eyes before pulling our things. Una siyang lumabas at sumunod naman ako.

Napapikit ako nang sumalubong sa akin ang amoy ng Maynila.

It's been 5 years since I last step on this place. Nakakamiss pala.

Nakangiti kaming dalawa ni Chester habang palabas ng airport.

He has shades in his eyes while coolly walking. Nakasunod lang ako sa kaniya at namamangha pa rin, hindi makapaniwala na nandito ulit ako.

I felt so nostalgic. Nakakamiss din pala ang Pilipinas.