The Badboy's Order

Chapter 21

Warning: This chapter contained brutal scenes. If you have trauma on violent scenes, please skip the said chapter.

Chien Bennete's POV

Started that day, Jovan didn't leave my side anymore. Madalas ay nakikita ko siyang inuutusan sina Cole at Jave na gawin ang mga dapat ay ginagawa niya. Pinapasa niya sa dalawa ang responsibilidad niya dapat bilang pinuno sa grupo nila.

But today is different. Parang kailangan talaga siya ngayon kaya ngayon ay kaharap ko na siya at nagbibilin bago umalis.

"Don't talk to any male species, understand baby?" Huling bilin niya at sabi pa niya greatest rule daw niya tuwing aalis sa tabi ko.

I mentally rolled my eyes. Praning talaga.

I nodded so that he can leave already. Doon naman naningkit ang mga mata niya.

"You'll obey me, don't you?" Mapanuring tanong niya.

"Bakit ba ang praning mo? Hindi na nga." Sabi ko pa.

He stared at me a bit before nodding. Nagulat ako nang hapitin niya ako bewang saka hinalikan sa labi. Nanlaki ang mga mata ko at saka siya tinignan.

He looked at me intently before crashing his lips on mine again.

"Magpaalam ka naman." Hindi ko alam kung tunog inis ba ang tono ko o ano.

He smirked as he kissed my forehead. "Magpapaalam na po sa susunod." He said before kissing my lips for the last time and turned his back at me.

Kumabog ng malakas ang dibdib ko habang nakatingin sa likod niyang papalayo nila sa akin.

"Kyah! That's so sweet!" Tili mula sa likod ko kaya napatingin ako roon at nakita ko si Prexy at Yessa.

Nginitian ko sila ng tipid habang malawak naman ang pagkakangiti nila sa akin.

They immediately went to me and clung their hands on my arms. Medyo nagulat pa ako doon.

"Ngayon lang namin nakita ang sweet na Jovan except lang sa clingy na Jovan dahil halos minu-minuto nakikita 'yon ng lahat. Ikaw na talaga Chien! Ang swerte mo!" Sigaw ni Prexy.

Yessa also giggled. "How to be you po idolo Chien!"

Napangiwi naman ako dahil sa tilian nila. Nagpatuloy ang pang-aasar nila hanggang sa natahimik nang dumaan ang grupo ni Yla.

Isa sa mga ipinagtataka ko ay tinigilan na ako sa wakas ni Yla at ang sabi pa ng lahat ay baka natakot daw sa banta ni Jovan.

I don't want to believe that reason but I don't have any reason with me on why she stopped on bullying me. Baka nga natakot.

Naging masiyahin siya these past few days at lahat kami ay gustong malaman kung bakit siya masaya.

Even me was curious. Did she already move on?

Um-absent lang siya ng isang araw tapos ay naging maaliwalas na ang mukha niya. And she looked so in love in my point of view.

Gusto ko siyang lapitan pero nahihiya ako at natatakot. Baka kasi saktan na naman niya ako. At isa pa, mukhang masaya naman na siya kaya hindi ko nalang siya iistorbuhin.

"Grabe!" Prexy and Yessa said in unison when Yla and her group passed us.

"Hindi ko talaga na-imagine noon na magiging mataray si Yla. She's an angel to everyone." Yessa said.

Prexy nodded. "Oo nga eh, pero I really think she already move on. Masaya na siya eh. Sino kaya ang mystery guy ano?"

Tumingin silang dalawa sa akin at nagkibit-balikat lang ako. Nang uwian na ay naghintay lang ako ng 30 minutes at nang hindi talaga dumating si Jovan ay nagsimula na akong maglakad.