Zawgyi
4
"မင္းႀကီး... မင္းႀကီး"
မဂၤလာေကာဇာနီေပၚကေန ေျပးလႊားလာတဲ့ ေရွါင္းက်န့္ကုိ ကာကြယ္ဖုိ့ထည့္ေပးလုိက္တဲ့ ကုိယ္ရံေတာ္ရဲမက္တြ႔လုိက္ရတဲ့အခါ အရွင္မင္းႀကီးဟာ အံ႔ၾသသြားရသည္။
"အရွင္မင္းႀကီး... ဒုကၡေရာက္ပါၿပီ။ ဟြမ္ဟုတ္သခင္ကုိ နဂါး... နဂါးအႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္က ခ်ီသြားပါတယ္"
"ဘာ.... ေမာင္မင္း ေသခ်ာေလ်ွာက္တင္စမ္း"
" လြီလင္ေတာင္အဆင္းမွာ လုပ္ျကံသူေတြက မဂၤလာယဥ္တန္းကုိ တုိက္ခုိက္ခဲ့ပါတယ္။ ဟြမ္ဟုတ္ကုိ လုပ္ႀကံဖုိ႔လုပ္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ နဂါးအႀကီးႀကီးတစ္ေကာင္က ေပၚလာၿပီး ဟြမ္ဟုတ္မယ္မယ္ကုိ ခ်ီမၿပီး ပ်ံသြားခဲ့ပါတယ္"
"ဟင္...."
"ဟာ..."
ခ်ီကုန္းကုန္းရဲ့စကားအဆုံးမွာ အရွင္မင္းႀကီးဟာ အရမ္းကုိ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားရတယ္။ လက္ထဲမွာ ကုိင္ထားတဲ့ မဂၤလာေသရည္ခြက္ဟာလည္း ေအာက္ကုိ လြင့္စင္က်သြားခဲ့ရတယ္။ နန္းရင္ျပင္တစ္ခုလုံးလညါး အံ႔ၾသဆြံအကာ စကားသံေတြထြက္ေပၚလာခဲ့ၾကတယ္။
အရွင္မင္းႀကီးဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ မဂၤလာစားပြဲကေနထကာ အမိန္႔ေပးတယ္။
"စစ္သူႀကီး၊ ရဲမက္ေတြကုိခ်က္ခ်င္းစု၊ ဟြမ္ဟုတ္ကုိ ခုခ်က္ခ်င္းသြားရွာမယ္။ ခ်ီကုန္းကုန္း၊ နဂါးက ဘယ္ကုိပ်ံထြက္သြားတာလဲ"
"အေရွ႕ေတာင္ဘက္က ဝူဂ်ီေတာင္ဘက္ကုိပါ မင္းႀကီး"
"စစ္သူႀကီး ခ်က္ခ်င္းအင္အားျပင္ ငါကုိယ္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ လုိက္ရွာမယ္။
ညီေတာ္ ၅ က လုပ္ႀကံသူကုိ ရွာထားလုိက္"
မင္းႀကီးဟာ ခ်စ္ရသူအတြက္ တအားကုိစုိးရိမ္ပူပန္ေနၿပီျဖစ္တယ္။ အရွင့္ရဲ့ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပူပန္ေနသလဲဆုိရင္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပုလႅင္ကေနထလုိ့ ေအာက္ကဳ္ခ်က္ခ်င္းဆင္းသြားတယ္။
သူထုိင္ၿပီး ပူေဆြးေနလုိ႔မရဘူး။ ခ်စ္ရသူကုိ ခ်က္ခ်င္းကယ္တင္မွျဖစ္မယ္။
"သားေတာ္၊ အႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္။ စစ္သူႀကီးကုိပဲ ခုိင္းပါ ကုိယ္တုိင္သြားစရာမလုိပါဘူး။ စိတ္ေအးေအးထားၿပီးနန္းေတာ္ကေနသာ ေစာင့္ပါ"
YOU ARE READING
Real or Fictional { COMPLETED }
FanfictionYizhan Warning : Historical Drama မႀကိဳက္သူမ်ားမဖတ္ရ။
