Zawgyi
10
"ထုိက္ဟုတ္မယ္မယ္၊ နန္းရင္းဝန္အမတ္ႀကီးက ေတြ႔ခြင့္ေတာင္းပါတယ္"
"ေခၚလုိက္"
ထုိက္ဟုတ္မယ္မယ္ဟာ ယိခြမ္းနန္းေဆာင္ထဲက ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ပန္းေပါင္းမ်ိဳးစုံရဲ႕အလွကုိ ရႉစားေနတယ္။ လက္ထဲမွာ စိပ္ပုတီးကုိလည္း ကုိင္ထားတယ္။
"ထုိက္ဟုတ္မယ္မယ္ကုိ ဂါဝရျပဳပါတယ္"
ထုိက္ဟုတ္မယ္မယ္ဟာ နန္းရင္းဝန္အမတ္ႀကီးကုိျမင္တာႏွင့္ စိပ္ပုတီးစိပ္ေနတာကုိ ရပ္ၿပီး ၿပံဳးျပလုိက္တယ္။ နန္းရင္းဝန္အမတ္ႀကီး ေရွာင္းလုံခြမ္းရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ အုိမင္းရင့္ေလ်ာ္ေနတယ္။ စိတ္ဆင္းရဲမႈကလည္း အထင္းသားပဲ။ တကယ္သေဘာက်စရာေကာင္းတယ္။
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕သား ဘယ္မွာပါလဲ"
"ဟင္... ေရွာင္းလုံခြမ္း၊ ဒီေမးခြန္းကုိ ဘာလုိ႔ငါ့ကုိလာေမးေနရတာလဲ"
"ထုိက္ဟုတ္မယ္မယ္တစ္ေယာက္တည္းကပဲ ကြၽန္ေတာ့္သားအေပၚ အညႇဳိးရွိေနတာ။ သူ႔ကုိလူပ္ႀကံတာ မယ္မယ္ကလြဲ ဘယ္သူရွိမွာလဲ"
"ေရွာင္းလုံခြမ္း ေရွာင္းလုံခြမ္း၊
ရွင့္ရဲ႕သား ေပ်ာက္သြားတာ ငါ့အမွားမွမဟုတ္ဘဲ။ သူ႔ရဲ႕ကံၾကမၼာပဲေလ။
ငါက ဓားသြားေလးနဲ႔ ထိဖုိ႔ပဲျပင္ရေသးတာ၊သူက သူ႔ၾကမၼာနဲ႔သူသြားတာ၊ ငါ့ဓားသြားက တစ္ခ်က္ေလးမွ မထိလုိက္ရဘူး။ အဟက္... ဟက္"
ထုိက္ဟုတ္မယ္မယ္က စိတ္ဆင္းရဲစြာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အမတ္ႀကီး၏မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ရင္း သေဘာတက်ရယ္တယ္။ အမတ္ႀကီးဟာ လက္သီးကုိတင္းတင္းဆုပ္လုိ႔ ေဒါသကုိေျဖေဖ်ာက္ရတယ္။
" ေရွာင္းလုံခြမ္း၊ ရွင့္သားေသတာ ရွင့္အမွားပဲ။ ရွင္တုိ႔ ေတာင္ဘက္ျပည္နယ္အုပ္စုသာ ငါ့ကုိမပုန္ကန္ခဲ႕ရင္ ရွင့္သား ခုခ်ိန္မွာ အသက္ရွင္ေနမွာ။
ငါအတန္တန္သတိေပးခဲ့တယ္ေလ။ ရွင့္သားကုိ ဖိႏွိပ္ထားပါလုိ႔။ ခုလုိေတြျဖစ္လာရတာ ရွင့္အျပစ္မွမကင္းဘဲ။ ထားပါ ၄၅ရက္ျပည့္လုိ႔ ဘာသတင္းမွမၾကားရင္ေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္စ်ာပနပြဲက်င္းပေပးမွာပါ စိတ္မပူပါနဲ႔။ ခမ္းခမ္းနားနားလုပ္ေပးမွာမုိ႔ ရွင့္သားက စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ သြားႏူိင္မွာပါ။ ဟားဟား ဟားဟား......"
YOU ARE READING
Real or Fictional { COMPLETED }
FanfictionYizhan Warning : Historical Drama မႀကိဳက္သူမ်ားမဖတ္ရ။
