Real or Fictional { COMPLETED }

17

Zawgyi

17

ေအးစက္ေနတဲ့ ဟင္းခြက္ေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္းက်န္႔ ၿပံဳးလုိက္တယ္။ ေအးစက္ေနတဲ့အၿပံဳးေတြနဲ႔ေပါ့။
စားပြဲေပၚမွာ သူကုိယ္တုိင္ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ ဟင္းပြဲေတြခ်ည္းပဲ။ ဝမ္ေလးအႀကိဳက္ေတြခ်ည္း ခ်က္ျပဳတ္ထားေပမယ့္ စားမယ့္ အရွင္သခင္က မလာေတာ့ ေအးစက္ကုန္တာေပါ့။

"ဟင္းပြဲေတြအကုန္သိမ္းလုိက္ေတာ့"

ေရွာင္းက်န္႔ဟာ အားအင္ေလ်ာ့စြာနဲ႔ပဲ ကုတင္ေပၚမွာ တက္လွဲလုိက္တယ္။ ဒီေန႔လည္း တစ္ေယာက္တည္းပဲအိပ္ရမယ္ထင္ပါတယ္။ အရင္တုန္းကလုိသာဆုိ ရန္ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီဆုိေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူဘယ္သူနဲ႔မွစကားမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဖခင္ဝတၱရားေက်ပြန္ခ်င္တဲ့ ဝမ္ေလးရယ္၊ ကုိယ္ဝန္ဆိပ္တက္ေနတဲ့ ေဟာက္ေဖးရယ္က အခုခ်ိန္မွာ ဒီနန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ အလုိက္ဖက္ဆုံးစုံတြဲေပါ့။
တစ္ခါ ႏွစ္ခါမကေတာ့တဲ့ ခ်န္ရစ္ခံရျခင္းမွာ ေရွာင္းက်န္႔ဟာ ေနသားက်လာၿပီ။
ေႏြးေထြးမႈမရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ သူကအပုိလူႀကီးျဖစ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ပထမတစ္ခါ ကုိယ္ဝန္ပ်က္က်ကတည္းက သားအိမ္ထိခုိက္ထားလုိ႔ ေနာက္ထပ္ကုိယ္ဝန္ထပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းသြားတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔အတြက္ကေတာ့ မုိးနတ္မင္းထံ သားဆုပန္႐ုံကလြဲ ဘာမွမတတ္ႏုိင္ခဲ့။

ျပတင္းတံခါးကုိဖြင့္လုိ႔ ဟုိးေကာင္းကင္ေပၚက သာေနတဲ့လကုိ ေငးမိတယ္။ တိမ္ေတြကင္းစင္လုိ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ ၾကယ္ေလးေတြလည္း လွမ္းျမင္ေနရတယ္။
ဒီလုိတစ္ေယာက္တည္းရွိေနခ်ိန္မွာ ဟုိးအေဝးႀကီးမွာရွိတဲ ေတာအုပ္ေလးထဲက နဂါးေကာင္ေလးကုိ သတိရမိပါရဲ႕။

နဂါးေကာင္ေလး ရိေပၚႏွင့္ ၾကယ္ေတြကုိ အတူၾကည့္တဲ့အခါ ဘာမွမေျပာဘဲ သူ႔ကု္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထုိင္ၾကည့္ေနတက္တဲ့ ရိေပၚေလးကုိ လြမ္းလုိက္တာ။
သူေျပာသမ်ွကုိ မွားမွားမွန္မွန္ ေခါင္းညိတ္လူိ႔ နားေထာင္တက္တဲ့ ရိေပၚေလးကုိ လြမ္းတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ေရွာင္းက်န္႔ဟာ သိပ္ထူးဆန္းသလုိပဲ။ လုိတာမရ ရတာမလုိ။ အနားမွာရွိေနတုန္းက အတင္းခ်န္ရစ္ခဲ့ခ်င္ၿပီး အနားမွာမရွိေတာ့တဲ့အခါ မက္မက္ေမာေမာရွိေနတာမ်ိဳး။