Real or Fictional { COMPLETED }

20

Zawgyi

20

နဂါးပုံထြင္းထားတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းေလာ့ကတ္သီးအဝုိင္းေလး။ မင္ကုန္းကုန္းေျပာျပခ်က္အရ ဒီေလာ့ကတ္သီးေလးဟာ သူ႔ကုိ ထုိက္ဟုတ္စေခၚလာကတည္းက သူ႔ဆီမွာ ပါလာတာတဲ့။ ထူးဆန္းတယ္။ က်န္႔အာဆီမွာလည္း ဒီလုိပုံစံႏွင့္ထပ္တူက်တဲ့ ေလာ့ကတ္ဆြဲသီးေလးတစ္ခုရွိေနတယ္။

ဝမ္ရိေပၚဟာ ထုိေလာ့ကတ္သီးေလးကုိကုိင္ရင္း အေတြးေတြစုံေနမိတယ္။ သူငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ဘာမွမမွတ္မိ။ သူ႔ငယ္ဘဝအေျကာင္းအရာထဲမွာ ထုိက္ဟုတ္႐ုိက္သြင္းေပးခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကုိသာ သူသိခဲ့ရတာ။ ခုေတာ့ သူဟာ ေတာ္ဝင္ေသြးေတာ္ဝင္မ်ိဳးႏြယ္မဟုတ္ဘဲ ဘယ္ကလာတဲ့လူလည္းဆုိတာ သူကုိယ္တုိင္ကုိမသိေနတာဘဲ။

"အရွင္... တကယ္ပဲ ခ်န္ဟြာတပ္သိမ္းတုိက္ပြဲကုိသြားမလုိ႔လား"

မင္ကုန္းကုန္းဟာ စုိးရိမ္စြာနဲ႔ ေျပာတဲ့အခါ ဝမ္အရွင္ဟာ ၿပံဳးျပလာတယ္။

"မစုိးရိမ္ပါနဲ႔ အထိန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္မွ မပါဝင္ရင္ တျခားတုိင္းသူျပည္သားေတြကလည္း ဘယ္ပါဝင္ေတာ့မလဲ။ ကုိယ္ေတာ္က အၿမဲတမ္း ထုိက္ဟုတ္ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတုိင္း ေနခဲ့ရတာ။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡေတြႀကံဳေနရတဲ့ တုိင္းသူျပည္သားေတြအတြက္ ငါကုိယ္တုိင္ ပါဝင္ရမယ္။
ဒီအင္ပါယာႀကီးကုိ မတရားအုပ္စုိးေနတဲ့ ေျမာက္ပုိင္းအုပ္စုကုိ အျမစ္လွန္ေတာ္ဖ်က္ဖုိ႔က သူတုိ႔အပုိင္ခ်န္ဟြာစစ္တပ္ကုိသိမ္းမွ ေအးေဆးမယ္။
ထုိက္ဟုတ္က အခု ေဟာက္ေကြ႔ေဖးဆီမွာ အာ႐ုံရေနတာ။ ခုခ်ိန္က ထြက္ခြာဖုိ႔ အသင့္ဆုံးပဲ"

မင္ကုန္းကုန္းဟာ သူငယ္ငယ္တည္းကေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ရတဲ့ အရွင့္ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ စိတ္လည္းပူရသလုိ အားလည္းတက္မိပါတယ္။

"အရွင္ ဒီဆြဲသီးေလးကုိဆြဲသြားမွာလား"

ဝမ္ရိေပၚဟာ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ေလာ့ကတ္သီးေလးကုိ ၾကည့္လုိက္တယ္။

"ကုိယ္ေတာ္ ထုိက္ဟုတ္ဆီလာကတည္းက ပါလာတဲ့အရာေလးမလား။ ကုိယ္ေတာ့္မိဘအရင္းေတြက ေပးခဲ့တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒီေလာ့ကတ္ဆြဲသီးေလးကုိျမင္တုိင္း ကုိယ္ေတာ္ရင္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးခံစားရတယ္။ ဒါေလးကုိပါ တစ္ပါတည္း ယူသြားရမယ္...
ကဲ ကုိယ္ေတာ္တုိ႔ထြက္ခြာမယ္။ အဝတ္ေတြကုိ က်န္႔အာခ်ဳပ္ေပးတာပဲ ထည့္ထားတယ္မလား"