Real or Fictional { COMPLETED }

16

Zawgyi

16

ရာဇအိေျႏၵ္ကုိေတာင္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေလသာေဆာင္ကုိ ေျပးသြားေနတဲ့ အရွင့္ကုိၾကည့္ၿပီး မင္ကုန္းကုန္းဟာ ၿပံဳးမိပါတယ္။ ေလသာေဆာင္ေပၚမွာ ၾကာကန္အလွကုိရႉစားေနတဲ့ အရွင့္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္သူ ေရွာင္းက်န္႔။

ေဘးတုိက္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ေျပျပစ္တဲ့ႏွဖူးျပင္၊ ပုလဲလုံးေတြႏွင့္ဆင္တဲ့မ်က္ဝန္းလွလွေလး၊ ႏွာတံခြၽန္ခြၽန္၊ နွုတ္ခမ္းနီပါးပါး၊ မွည့္အနက္ကေလးတုိ႔ဟာ သူ႔ခ်စ္သူရဲ႕အစိတ္အပုိင္းေလးေတြမွန္း အလြတ္ရေနၿပီးသား။ သူသတင္းၾကားၾကားခ်င္း မယုံႏူိင္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ ခ်စ္ရသူဟာ သူ႔ေရွ႕ေမွာက္ကုိ ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
အရွင္ဟာ တစ္လေက်ာ္ၾကာ ေဝးကြာေနရတဲ့ခ်စ္သူကုိေတြ႔တဲ့အခါ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကု္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ ခ်စ္ရသူကုိ ေျပးကာေပြ႔ဖက္လုိက္ေတာ့တယ္။
သိပ္လြမ္းေနရတဲ့ က်န္႔အာရဲ႕ ကုိယ္သင္းရနံ႔ေလးကုိ ဝေအာင္ရႉရႈိက္လုိက္ေတာ့မွ သူ့ရဲ့႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ပုိၿပီးေပၚလြင္လာတယ္။

"က်န္႔အာ.... က်န္႔အာ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္၊ ဘာေတြထိခုိက္သြားေသးလဲ"

ပ်ာပ်ာသလဲေမးလာတဲ့ ဝမ္အရွင္ေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔ဟာ ေက်နပ္စြာ ၿပံဳးမိပါတယ္။

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဝမ္ေလးရယ္...."

ဝမ္အရွင္ဟာ ခ်စ္ရသူက်န္႔အာရဲ႕ မ်က္ႏွာအစိတ္အပုိင္းတစ္ခုခ်င္းစီကုိ ပုိက္စိပ္တုိက္ၾကည့္ရင္း ပါးျပင္ႏုႏုကုိ ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနတယ္။ ေရွာင္းက်န္႔ဟာ သူ႔အေရွ႕က အေတာ္ပိန္က်သြားတဲ့ ဝမ္ေလးကုိၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။

"ဝမ္ေလးရယ္ ပိန္သြားလုိက္တာ..."

အရွင္ဟာ ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕လက္ကေလးကုိ ဖြဖြေလးဆုပ္ကုိင္လုိက္တယ္။

"ကုိယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်န္႔အာရယ္... ကုိယ္မကာကြယ္ေပးႏုိုင္ခဲ့ဘူး။ က်န္႔အာအတြက္ ကုိယ္ကေကာင္းတဲ့လူမဟုတ္ဘူး"

အရွင္ဟာ မ်က္ရည္မက်ဖုိ႔ထိန္းထားတဲ့ၾကားကေန မ်က္ရည္ေတြက်လာတဲ့အတြက္ ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕လည္တုိုင္မွာ မ်က္ႏွာကုိအပ္လုိက္ေတာ့တယ္။