Pristine Series #1: Lies and Tears (COMPLETED)

Kabanata 37

Thalia's POV

Walang gustong bumitaw ng tingin sa aming dalawa kaya ako na mismo ang bumasag sa katahimikan.

"Good Afternoon, Mr. Hernandez. It's been a long time since we saw each other."

Hindi pa din ito natitinag at para bang natutuwa pa si sa nangyayari. Sumilay ang ngisi sa mga labi nito at humakbang papalapit sa akin.

Ramdam ko ang panlalamig ng kamay ko pero tinatagan ko ang loob ko. Hindi ako umatras at tinaasan lang siya ng kilay.

"So, what brings you here, Ms. Victorio?" hinatak nito ang upuan katabi ng akin at prenteng umupo roon.

Hindi ko mapigilang mapatitig sa kanya. Mas kasing kumisig ang pangangatawan nito at lalong nadepina iyon sa suot niyang puting long sleeves habang hawak niya ang coat sa kaliwang kamay.

"Loving the view?" nahimigan ko ang mapang-asar nitong tono.

Gusto kong sampalin ang sarili ko dahil sa pagpasada ng tingin ko dito kanina kaya nahuli niya ako. Jusko gusto ko na lang lamunin ng lupa.

Napatikhim na lang ako at umupo. Seryoso ko lang siyang tinignan bago simulan magsalita.

"I came here for the project Mr. Hernandez. I still have a lot of things to do so we really need to settle everything right now. Shall we start this meeting?"

Dahil nga sa hindi ako nakapagdala ng presentation ay binuklat ko na lamang ang dala kong laptop at binuksan ang files doon.

"Aplogies if I wasn't able to bring the contract and the presentation today, Mr. Hernandez. Hindi ko inexpect na may naka-schedule na pala akong time ngayon. I thought I still have to book an appointment today but I guess my partners already did it."

Hindi siya umimik kaya nagpatuloy na lang ako. Idiniscuss ko sa kanya ang mga balak namin para sa project na ito pati na din ang mga terms na kailangan i-consider.

"So, your team is planning to put up a bar secrion in my resort in Palawan? Specifically at Huma Island?" tanong nito habang pinaglalaruan ang ballpen sa table.

"Yes. As a matter of fact, one of our partners, Mr. Corpuz has his own liquor business. Hindi mo na din kailangan mag-alala Mr. Hernandez sa beverages na ise-serve dahil high quality ang mga iyon especially they are using one of the finest ingredients for the liquors."

"How can you convince me to trust you when you already broke it?" seryosong tanong nito at tinitigan ako ng mataman.

Napabuntong hininga na lang ako dahil nagsisimula na siyang mag-ungkat ng nakaraan na hindi naman dapat sa ngayon.

"Stop it, Mr. Hernandez. This is just pure business. Bakit kailangan mong ihalo ang personal issues sa meeting na ito? At ang nakaraan ay nakalipas na lamang. Wala na dapat balikan at wala na dapat isama sa kasalukuyan."

"I can't help myself. You know, you left this country without any explanation, without any clues or traces. How can you convince me that I can trust you again? Mamaya pala ipagkakatiwala ko sayo ang isa sa mga bago kong investment pero bigla mo na lang bibitawan kapag gusto mo.Ako na naman ang mawawalan. Ako na naman ang magpapakahirap." sabi nito at kapansin-pansin na talaga ang mga paghugot niya.

"Kung wala naman palang patutunguhan ang meeting na 'to, It would be better if I'll just leave. Just call me if you're ready to talk about our business proposal." akmang tatayo na sana ako nang may pumasok na isang babae.

Sa pustura pa lang nito ay halatang may sinabi sa buhay. Hindi ko maiwasang makaramdam ng kudlit ng sakit sa puso. Babae ba ito ni Lucas?

Ipinilig ko ang ulo ko para iwaksi ang mga ideya at emosyong lumulukob sa akin. Wala na dapat akong pakielam sa kanila.

"Double kill. I didn't expect that I would see the two persons I hate the most in just one room. Lucas Hernandez, the multi-billionaire man who stole a lot of transactions and investors in my company. Thalia Marie Victorio, the bitch. Hindi ba't ikaw ang babaeng kauumpisa pa lang eh makapal na ang mukha? No doubt that you two are perfectly made for each other." matatalim na wika nito.

Kung ano ang ikina-anghel ng itsura nito, iyon naman ang ikinasama ng bibig nito. Isa pa, hindi ko naman siya kilala kaya bakit kung makaasta ito ay parang may malaki akong kasalanan sa kanya?

"What brings you here, Alkisha?" malamig na tanong ni Lucas sa babaeng nakatayo malapit sa pintuan.

Matalim pa din ang tingin nito sa amin at kita ko ang paghigpit ng hawak nito sa purse niya.

"Sa tingin ko kailangan ko ng umalis dahil may kailangan pa ata kayong pag-usapan. I will just set another meeting with you, Mr. Hernandez."

Akmang lalagpasan ko na iyong babae nang hawakan niya ng mahigpit ang braso ko.

Pinanatili ko ang mukha ko sa pagiging seryoso kahit nasasaktan na ako sa mahigpit na pagkakahawak niya. Bukod kasi sa matatalim nitong kuko ay natutusok pa ako ng singsing niyang may maliit na patalim.

"Don't you fucking dare walk out from me! Hindi mo ba ako kilala?! I am Alkisha Eivanas, the most sought bachelorette in the world! At ng dahil sayo, sa inyo, ang ibang investors ko din ay lumilipat sa kompanya ninyong walang kwentang magkakaibigan!" sabi nito at nakita ko ang nagpupuyos na galit sa mga mata nito.

Nauubusan na ako ng pasensya sa babaeng ito at nakakadagdag pa ng inis ko iyong sakit na nararamdaman ko sa pagkakahawak niya. Pabalya kong tinanggal ang mga kamay nito sa akin at sinuklian ang mga matatalim na titig nito.

"I don't fucking care about your whims, Ms. Eivanas. Ni hindi nga kita kilala. Isa pa, nagtatrabaho kami ng marangal at legal na ginagawa ang negosyo namin. Kaya lumayas ka sa daraanan ko bago magdilim ang paningin ko sayo."

Bago pa niya ako pagbuhatan ng kamay ay nahatak na ako ni Lucas palapit sa kanya at ang pagdating ng 4 security personnel.

"You'll fucking pay for this, Hernandez! Fuck you! Go to hell with that stupid girl and your stupid employees! I swear, I'll make you suffer! I'm going to get what's mine! Arrgggh! Don't touch me stupids!" sabi nito at ngumisi kahit bakas ang galit sa mga mata nito.

"Good luck to my sweetest game, faggots." malademonyong tumawa ito at may binatong isang itim na box.

Hinatak nila paalis ang nagwawalang si Alkisha at naiwan naman iyong parang head ng security.

"What did I fucking told you? Hindi ba ang sabi ko huwag niyong hahayaang makapasok ang babaeng iyan sa kompanya ko?"

Tumungo naman ang lalaki at humingi ng tawad. Nanatili namang walang emosyon ang mukha ni Lucas.

"Wala ng magagawa ang sorry ninyo. Kung kinakailangan ninyong kaldkarin ang babaeng iyan palabas ng kompanya ko, gawin ninyo bago magbago ng husto ang timpla ng araw ko."

Dahan-dahan naman akong lumayo sa lalaki dahil para akong pangangapusan ng hininga sa sobrang lapit nito sa akin.

Hindi ko din mapagilan kabahan habang nakatitig sa box na ibinato sa amin ng babaeng iyon. Pupulutin ko na sana iyong box pero inilayo ako roon ni Lucas at siya na mismo ang pumulot non.

Pagkabukas niya rito ay may laman itong black rose at may mga dugo pa sa mga tinik nito kasama ng isang mensahe.

"I'm going to get what's mine. I will do anything just to make sure that you'll bow down to me and accept your defeat. Die."

-AE