Pristine Series #1: Lies and Tears (COMPLETED)

Kabanata 3

Thalia's POV

Naalimpungatan ako ng may marahang tumatapik sa kaliwang pisngi ko at ang marahang pagtanggal ng pagkakatali sa mga kamay ko.

Nang idinilat ko ang aking mga mata ay nasilayan ko ang isang babae na parang nasa sinkwenta na ang edad. Ngumiti ito sa akin ng puno ng pag-aalala kaya hindi maiwasang mangilid ang mga luha ko.

"Hija, halika na. Tinanggal ko na ang tali sa kamay mo at gagamutin na natin ang mga sugat sa katawan mo." mahinang saad sa akin ng matanda. Tumango na lamang ako bilang tugon sa sinabi niya.

Inalalayan niya akong tumayo dahil masakit pa din ang pagkababae ko pati na rin ang iba't ibang parte ng aking katawan dahil na rin sa higpit ng pagkakatali ng lalaking ito na gumahasa sa akin. Napangiwi ako nang maramdaman ko ang sakit sa buong katawan ko.

Binigyan niya naman muna ako ng tuwalyang puti para pampatong sa hubad kong katawan. Napakagat ako sa labi ko nang makita ko ang sira-sira kong bisita sa lapag. Wala na akong maisusuot na damit pauwi.

Nakita ko yung bakas ng dugo sa kama ng pagkatayo ko. Hindi ko na napigilan at naluha na naman ako dahil sa nangyari sa akin kagabi. Napatakip ako sa bibig ko upang pigilan ang pag-alpas ng hagulgol ko.

Isang hindi ko kilalang lalaki ang gumawa sa akin nito at ang matindi pa ay siya ang kumuha ng pinakaiingat-ingatan ko ng halos labing siyam na taon.

"Tahan na, iha. umalis na tayo dito at baka makita pa tayo ni Lucas." sabi nito sa akin habang tinutulungan ako.

Lucas pala ang pangalan ng hudas. Bagay na bagay sa kanya ang pangalan niya. Isa siyang demonyo. Walang hiya.

Dahan-dahan akong naglakad habang nakaalalay pa rin sa akin ang matanda. Nang makababa kami ay dumiretso kami sa isang hindi kalakihang kwarto na halatang maid's quarter iyon.

"Hija, heto at suotin mo ang bestidang nahanap ko na sa tingin ko naman ay kakasya sa iyo. Pasensya ka na at iyan lang ang maibibigay ko dahil wala na akong makita pang iba rito. Maligo ka na para makauwi ka na at baka maabutan ka pa ni Lucas dito." sabi ng matanda kaya kinuha ko na agad ang damit.

"M-maraming s-alamat po sa tulong niyo. A-no po bang pangalan niyo?" nauutal kong tanong dito habang pinapahid ang mga luha sa pisngi ko.

"Rosi. Nanay Rosi na lang ang itawag mo sa akin. Pasensya na at hindi kita natulungan ka agad, kaninang umaga ko lang kasi nalaman ang ginawa ng batang iyon na siya namang ikinagulat ko nang dumating ako. Hindi ko lubos maisip na kayang gumawa ng ganoon ni Lucas. Dalian mo na ang pagkilos hija at bibigyan na lang kita ng pamasahe para makauwi ka na sa inyo." sabi pa nito habang hinahawi ang mga nagkalat kong buhok sa pisngi.

Hindi ko napigilan pa at napayakap ako kay Nanay Rosi sandali at napapikit. Hanggang ngayon ay takot na takot pa din ako sa nangyari at hindi ko lubos maisip na sasapitin ko ang ganito.

Pagkapasok ko sa loob ng banyo ay agad akong nagbuhos ng tubig sa aking katawan at kinuskos ang bawat parte ng katawan ko. Pumasok na naman sa isipan ko ang sinapit ko sa mga kamay ng hayop na lalaking iyon at hindi ko na naiwasan pang mapahagulgol at mandiri sa sarili ko.

Ayoko ng makita pa siyang muli. Sana isang bangungot na lamang ito at hindi to kailanman nangyari sa buhay ko. Pagkatapos ko maligo at magbihis ay nagmamadali akong lumabas ng banya at lumapit kay Nanay Rosi.

"Nanay Rosi, n-naka-ayos na po ako. Gusto ko na p-pong makaalis d-dito. Maraming salamat nga po pala sa tulong na naibigay niyo sa akin. Balang araw ay sana masuklian ko po ang kabaitan niyo at ang pagtulong niyo sa akin." sabi ko pa rito.

"Maaari ko bang malaman ang pangalan mo, hija?" tanong nito habang hawak ang dalawa kong kamay.

"Thalia po." sagot ko rito at nginitian niya naman ako bilang tugon. Iginaya niya naman ako palabas ng pinto.