𝗠𝗮𝗳𝗶𝗮 𝗜𝗻 𝗧𝗵𝗲 𝗠𝗼𝗿𝗻𝗶𝗻𝗴°(𝗦𝗲𝗮𝘀𝗼𝗻¹)

𝗣𝗮𝗿𝘁 𝟏𝟖°

'فلیکس'

با صدای باز شدن در چشمام رو باز کردم و ی پسر ریز اندام و قد کوتاه وارد اتاق شد.

'جیمین بود؟'

سرشو آورد بالا و بهم نگاه کرد.
اره خودشه!
آب دهنمو قورت دادم و نمیدونم چرا انقدر ترسیده بودم!
شاید چون بنگتن با همه فرق داشت؟
یا زیادی همشون ترسناک و عجیب بودن؟

×اومدم باهات حرف بزنم

+ولی من هیچ حرفی باهاتون ندارم

×یا حرف میزنی یا به زور ازت حرف میکشیم

+میتونی امتحانش کنی

+بزار بهت یاد آوری کنم من کیم!

+تو با ی آدم معمولی رو به رو نیستی!

×اوه..ترسیدم

×پسر جون نمیتونی از دست ما نجات پیدا کنی

+بهت نشون میدم

به دوتا مرد اشاره کرد کرد و فوری دستام رو کشیدن.
تا وقتی که اون لعنتی رو از پاهام باز نکرده بودن نمیتونستم فرار کنم!
اگه شیشه هارو میدیدن چی؟
اهی کشیدم و تصمیم گرفتم عملیش کنم.
به هرحال تلاشمو میکنم!

+خودم میتونم بیام

×ولش کنید

همین که دستام رو ول کردن ، دوتا از تیکه شیشه هارو برداشتم و محکم توی شکم های گندشون فرو کردم.
قبل از اینکه بتونن بلند شن ، شیشه رو توی صورتاشون فرو کردم و سمت جیمین برگشتم.
شیشه رو از پشت روی گردنش کشیدم و زیر گوشش زمزمه کردم:

+یکم دلم خنک شد

از گردنش با شدت زیادی خون میزد بیرون و افتاد زمین.
سریع تمام جیب هاش رو گشتم ولی کلیدی نبود.
ناله ای کردم و با همون پاهای بسته خودمو وارد یکی از اتاقا کردم.
خالی بود!
در رو قفل کردم و دنبال ی چیز تیز گشتم.
چاقویی پیدا کردم و سریع قفل رو باز کردم.

+فاک بلاخره

پاهام زخم و خونی بودن ولی الان مهم نبود.
صدای پاهاشون رو میشنیدم و مطمئن بودم خیلی نزدیکن.
پنجره رو باز کردم و از ارتفاع زیادش سرم گیج رفت.
هیچ راه خروج دیگ ای نبود و عملا گیر افتاده بودم.
با حرص دنبال تفنگ ، چاقو ، ی وسیله ای که بتونم لااقل زخمیشون بکنم گشتم.
ی تفنگ بزرگ پیدا کردم و نیشخندی زدم.
همین که در رو شکستن از پشت میز شلیک کردم ولی تعدادشون خیلی زیاد بود.

+لعنت

یهو دستی از پشت گردنم رو گرفت و با صدای عصبی لب زد:

×بدتر از بلائی که سر دوست پسرم اوردی رو سرت میارم

×فقط منتظر باش لی فلیکس!

لگد محکمی به وسط پاش زدم و اونم نامردی نکرد و ی چیز تیز توی گردنم فرو کرد.
سرما گیج میرفت و صداها رو نمیشنیدم.
قبل از اینکه بیوفتم تونستم صورت عصبی شوگا رو ببینم.