"Hindi pa rin ba tumatawag sa inyo, manang?"
Anong oras na at niisang tawag ay hindi magawa. Lagot talaga sa akin ang babaeng iyon paguwi niya.
"Hindi pa siya tumatawag. Hindi mo ba talaga alam kung saan pumunta ang batang iyon?"
"No, kung alam ko sana kahit pa siya nandito - I'm sorry, I didn't mean to shout at you." Bullshit. Nasaan na ba ang babaeng iyon? Imposible naman pumunta siya sa kamag anak niya. Kapag nalaman kong bumalik siya doon. Bwesit.
"Naiintindihan ko, hijo. Alam kong nagaalala ka sa kanya."
"I'm not worried. Iniisip ko lang kung may mangyaring masama sa kanya ay cargo ko pa."
"Clark, magsinungaling ka na sa iba, huwag lang sa akin. Simulang baby ka pa lang ay kilala na kita. Alam ko kung nagaalala ka sa ibang tao. Alam ko rin na mahal mo si Keziah."
"What? No, I don't love her. She's pain in the ass." Tumalikod na ako kay manang Belen dahil gusto ko ng magpahinga. "Matutulog na ako. Gisingin niyo na lang ako kapag umuwi na siya."
"Okay, hijo."
Ilang oras na siguro ang lumipas pero hindi ako makatulog. Damn that woman.
Bumangon ako na may kumatok na sa pinto at binuksan ko na ang pinto.
"Nakauwi na siya, hijo."
Nagmamadali akong lumabas ng kwarto ko at nakita ko siyang umaakyat na pero hindi siya ako pinansin.
"Hey, where have you been? Hindi mo man lang magawang tumawag. Ano bang hirap doon at hindi mo magawa?!"
Huminto siya sa paglalakad at humarap sa akin kaso nakita ko ang luhang pumapatak sa pisngi niya. "Nanakaw ang cellphone ko kaya hindi ko nagawang tumawag kanina."
"Fuck." Lumapit ako sa kanya sabay yakap. "Are you okay? Wala bang masakit sayo?"
"Walang nangyaring masama sa akin."
Lumingon ako kay manang Belen. "Manang, pahanda ho ng makakain si Keziah."
"Oh, sige." Bumaba na si manang Belen.
Humarap ulit ako sa kanya. "Don't do this again. I'm so fucking worried. Hindi rin ako makatulog."
"Kasalanan mo rin ito. Kung hindi naging matigas ang ulo mo, sana hindi ito nangyari sa akin."
"Tatanggapin kong kasalanan ko. Basta huwag mo na uulitin ito."
Tumango ito. "Pangako."
Hinawakan ko na ang kamay niya. "Let's go downstairs."
Nagsimula na siyang kumain pagkababa namin pero hindi ko maiwasan na titigan siya.
Naiilang siyang tumingin sa akin. "Bakit? May dumi ba ako sa mukha?"
Umiling ako. "Nothing..."
Pumasok na rin ako sa banyo habang naliligo siya. Niyakap ko siya mula sa likod kahit mabasa pa ang damit ko.
Suminghap siya. "Clark? Ano ang ginagawa mo?"
"I want to punish you because of what you did." Binaba ko ang isang kamay ko sa pagkababae niya at pinasok ko ang isang daliri ko sa lagusan nito. Habang isa naman ay nasa dibdib nito at minamasahe.
"Mmmph... Clark. Ahhh..."
Tinigil ko ang ginagawa ko at nilapit ko ang mukha sa tenga niya. "Give me a child and I will set you free."
"Huh?" Lumingon siya sa akin. "Bakit?"
"Iyon naman ang gustong mangyari, di ba? Ang pakawalan kita."

YOU ARE READING
My Aloof Lover
RomanceChase Series #2: Clark Chase Clark is a successful composer pero wala nakakakilala tungkol sa kanya. Lahat na ginagawa niyang kanta ay sumisikat lalo na sa mga kabataan ngayon. Hanggang sa may nakilala siyang babae.