My Aloof Lover

8

Dahan-dahan na niyang tinatanggal ang mga damit ko pagkarating na pagkarating namin sa kwarto niya at pinahinga na rin niya ako sa kama. Bakit ba kasi bumigay ako kaagad sa I love you niya kanina? Alam kong mahal talaga niya ako dahil sa pinapakita niya noong mga nakaraang araw.

"Hoy, hindi naman yata patas na ako lang ang walang damit."

"I'm not done yet. Huwag kang excited makita ang katawan ko."

Namula na yata ang pisngi ko at umiwas ng tingin. "S-Sino nagsabi na excited ako makita iyang katawan mo?"

"O baka ang gusto mo talaga ang kaibigan."

Namumula pa rin akong tumingin sa kanya. "Aba, bastos mo pala."

Umalis na siya sa ibabaw ko. "Fine, tatanggalin ko na rin ang suot ko."

Napalunok ako ng inaalis na niya ang mga suot niya at pumuwesto ulit sa ibabaw ko.

"T-Teka..."

Kumunot ang noo nito. "What now?"

"Bago tayo magsimula may gusto ako itanong sayo."

"Ano iyon?"

"Ang alam ko ayaw mo sa maiingay pero maingay ang bata. Gusto mo ba talaga magkaroon ng anak?"

"Do you really want to know my answer? Ayaw ko sa mga bata. Like what you said they are noisy."

"Bakit kami ng kapatid ko? Bata siya at maingay ako."

"Both of you are excused. I bought you and I help you to find your brother. So, pwede na ba natin ituloy?"

May good side naman talaga si Clark pero bihira lang niya ipakita sa ibang tao.

"Last na 'to. Kapag binalak ko pang umalis kami ni Kenny ay kailangan ko bang bayaran pa ang 15 milyon?"

"If you are planning to leave with your brother..." Umiling ito. "No, you don't have to pay."

"Talaga?" Biglang sumigla ang mukha ko sa narinig.

"Yes, but remember this you can't hide from me kahit saan pa kayo nakatira."

"Pwede na ba kami umalis ni Kenny? May trabaho na rin ako tapos nakakahiya na tumira pa kami dito."

"Akala ko ba last na iyong kanina."

Ngumiti ako. "Sorry."

Ako na ang humalik sa kanya at bumaba na ang halik niya papunta sa leeg, dibdib, tyan at ngayon ay nasa pagkababae ko na siya.

"Spread your legs." Utos niya kaya sinunod ko siya. Baka magalit pa sa akin.

Habang dinidilaan na niya ang pagkababae ko ay hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko.

"Mmmppphhh..." Pinigilan ko hindi umungol baka may makarinig.

"It's okay to moan. Walang maririnig si manang o kapatid mo sa ginagawa natin dito. Soundproof itong kwarto ko dahil sa madaling araw na ako gumagawa ng kanta." Tinuloy na niya ang labas-masok ng dila niya sa pagkababae ko.

"Ahhh... Ohhhh..."

Nasasarapan talaga ako sa ginagawa ni Clark kahit hindi naman ito ang unang beses mangyari ito.

"Ahhh... Sige pa, Clark."

"That's it. Moan my name."

Walang maririnig sa kwarto niya kung 'di ang ungol ko hanggang sa pinasok na niya ang kanyang alaga sa akin. Napasigaw ako sa sakit para noong unang beses ko.

"It still hurt? Matagal na yung huling may nangyari sa atin ah."

"Malaki lang siguro yung ano mo - yung alaga mo. Kaya medyo masakit at hindi pa ako sanay."

"It's okay." Hinalikan niya ako sa may mata. "Masasanay ka rin."

Noong wala ng sakit nararamdaman ay tumuloy na siya hanggang sa sabay na kaming nilabasan pero nilabasan niya ako sa loob ko. Kahit wala pa sa plano ko ang magkaroon ng anak pero kung meron man ay wala na akong choice.

Pinahiga niya ako sa braso niya habang konektado pa kami. Hindi pa niya inaalis ang alaga niya sa akin.

"You really want to leave here?"

"Sana. Kung papayagan mo kong umalis."

"Okay, pumapayag akong umalis kayo pero ako ang pipili ng malilipatan niyo."

"Salamat, Clark." Hinalikan ko siya sa labi. "Um, hindi pa ba aalisin yang kaibigan mo?"

"No, may round 2 pa mamaya. Nagpapahinga lang ako saglit."

"May balak ka talagang buntisin ako."

"Of course. Kahit ayaw ko sa bata ay kailangan ko na may tagapag mana. Sa kanya ko ipapangalan ang bahay na ito."

"Bakit ganyan ka kung magsalita na parang mawawala ka?"

"Hmm? Hindi natin alam kung kailan tayo mamatay."

Umupo ako sa ibabaw niya at pinapaulan ko ng halik ang dibdib niya. "Huwag kang magsalita ng ganyan. Malulungkot ako kasi..."

"Kasi ako?"

Tumingin ako sa kanya ng seryoso. "Kasi mahal na kita."

Nakita ko ang saya sa mukha niya. "Fuck. Shit. Really?"

"Oo, seryoso ako doon."

Niyakap niya ako. "Shit, shit. Thank you, Keziah. Promise you won't regret this."

"Ibig sabihin magiging totoong boyfriend na kita?"

"Yes, yes. Liligawan kita at hihintayin ko ang sagot mo."

Ngumiti na rin ako. Makita lang talaga masaya ang mga taong mahalaga sa akin ay masaya na rin ako.

Napagod ako kagabi dahil ayaw akong tigilan ni Clark. Hindi ko na nga naalala kung ilang round kami kagabi.

Dumilat na rin siya na may ngiti sa mga labi nito. "Good morning."

"Walang good sa morning. Pagod pa ako ngayon, kung hindi ako nakapasok lagot ka sa akin."

"Why? Ako ang may ari kung saan ka nagtatrabaho. Hindi naman kita tatanggalin dahil kailangan niyo ito."

"Kahit pa ikaw ang may ari na dapat pa rin ako pumasok. Baka isipin ng ibang staff mo na may paborito ka, ayaw ko noon."

Hinalikan niya ako sa labi. "Fine. After work may pupuntahan tayo."

"Saan naman tayo pupunta?"

"Hindi ba gusto mong lumipat? Dapat alam ko kung saan kayo lilipat at tutulungan kitang maghanap ng malilipatan."

"Salamat talaga, Clark. Pero pwede pabor?"

"Sure, what is it?"

"Pwede bang huwag mo na ko ihatid sa trabaho araw-araw? Ayaw ko kasi na sa akin ang atensyon ng mga tao."

"I understand. Hindi na kita ihatid araw-araw."

"Hindi ko na alam kung paano kita mapapasalamatan."

Bumangon na siya. "Kahit ayaw ko sa mga bata pero iyon ang gusto ko. Ang bigyan mo ko ng anak."

Bumangon na rin ako. "Sa dalawang beses na may nangyari sa atin siguro naman magkakaroon na ng bunga."

"I hope so. Hindi ako baog para hindi ako magkakaroon ng anak."

"Mas lalo na ako."

"I know." Bigyan na naman niya ako ng halik. "Hindi naman ako nagmamadali na bigyan mo ko agad ng anak."