Bu ve bundan sonraki bölüm bana göre en güzel yazdığım bölümler olabilir. O yüzden bol oy ve yorum istiyorum 😁
İyi okumalar 😚
Hayat her zaman umduğumuz gibi gitmezdi. Her zaman inişli çıkışlı geçerdi. Bizim hayata karşı yapmamız gereken şey ise ona isyan etmek değil, her şeye inat savaşmaktı. Bana kalırsa bu işe ilk olarak hayatımızdan bize zorluk çıkaran gereksiz insanları atarak başlamalıydık. Çünkü biz ilerlesek de onlar hep yolumuza taş koyardı. Ne zaman bir işi başarsak olsak arkamızdan bizi zorlayacak başka bir iş çevirirlerdi.
Bir de bazı insanlar vardı ki, hayatımıza girmeden bile bizi engellemeye çalışırlardı. En nefret ettiğim şeylerden birisi buyken bizim başımıza da bu tür birisi gelmişti. Sarah..
Bu kadın hayatımı tek kelimeyle mahvetmişti. Ben ilk başlarda bu konuda kendi kocamı suçlamıştım fakat o kadın da sandığım kadar masum çıkmamıştı. Ben ona bir şey yapmayacaktım. Şu anda sevdiğim adamla mutluydum ve o da büyük ihtimal kendi çöplüğüne dönmüştü. Ama şunu biliyordum ki, insan yaşattığını yaşamadan bu dünyaya veda etmezdi. Ayrıca önemli olan her zaman şimdiki konumumuzdu. Ben mutluluğuma kavuşmuştum ve o kim bilir şu anda hangi pisliklerin peşindeydi.
Jimin'in yeni eve taşınmamızla alakalı sorduğu soruyu yanıtsız bırakmıştım. O da çok üstelememiş, ''Nasıl olsa zamanımız çok. Şimdilik bu evi satmayalım, senin kararına göre hareket ederiz.'' demişti.
Sonrasında ise yine akşama kadar vakit geçirmiş, daha sonra beni eve bırakmıştı. Her ne kadar geçen günkü gibi benimle kalmak istese de bunun zamanının henüz gelmediğini söylemiştim. Eğer her gün böyle birlikte yatacak olsaydık ben zaten onu çoktan eve almış olurdum.
Yatağıma girip tavanı izlerken yaşadıklarımı gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiriyordum. Şu an her şey çok güzel ilerliyordu. Herkes mutluydu ve Sarah denen o kadın kendi kabuğuna çekilmişti. Onu en sonki akşam yemeğinden bu yana hiç görmemiştim. Ya gerçekten de peşimizi bırakmıştı, ya da yeni planı yoldaydı.
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp uyuyacakken gelen mesaj sesiyle tüm uykum dağıldı. Ben mesajın yine Jimin'den geldiğini düşünürken bu seferki mesaj Taehyung'dan gelmişti.
Taehyung:
Eun Gel selam!
Gece gece rahatsız ediyorum kusura bakma
Umarım uyumamışsındır.
Siz:
Selam Taehyung
Yoo hayır, uyumuyordum.
Bir sıkıntı mı var?
Taehyung:
Hayır, bir sıkıntı yok
Ben sadece uzun zamandır görüşmediğimiz için seni bara davet etmek istiyordum da
Acaba yarın akşam gelir misin diye soracaktım
Jimin ve Jungkook da eğer isterlerse gelebilirler tabii ki
Siz:
Aslında gelip gelemeyeceğimizden pek emin değilim.
Yani bilirsin, belirli zaman aralıklarında çalışmadığım için işimin ne zaman bitip bitmeyeceği belli olmuyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑩𝑳𝑶𝑶𝑴𝑰𝑵𝑮 𝑯𝑶𝑷𝑬𝑺 ❦ 𝑷𝒂𝒓𝒌 𝑱𝒊𝒎𝒊𝒏
Fanfiction|tamamlandı| "Ha, demek ki evli olmasak yapacaktın, öyle mi? Tamam. Eğer ben senin için bir engelsem, boşanalım!" Boşanalım. Dile ne kadar da kolay geliyordu. Boşanmak demek, onca sene yaşanan anıları da çöpe atmak demekti. Eun Gel, bunun olmasını...
