Suyun altında son nefeslerimi vermeye başlarken elimi cama koydum. Camın arkasındaki Akın göz yaşları içinde bana bakıyor cama vuruyordu. Cama anlımı dayayıp gülümsedim buraya kadarmış demek. Akın arkasındaki amcalarına babasına dönmüş bir şey yapın...
Doktora gitmiştik, iyi olduğumu bu yüzden de ilaçların dozlarını azarmıştı. Kendimi daha iyi hissediyordum. Şu sıralar başımız rahattı en azından Akın'ın dediği. Evdekilerle de aram iyidi şimdilik bir sorun yoktu.
Yatağımın üstünde duran hamilelik testine bakmış gözlerim tavana bakmaya başlamıştım. Şüphelenmiştim ama bu sefer kimseye bir şey dememiş kendim başıma bekliyordum sonuçu. Hamilelik testine baktığımda gördüğüm iki kırmızı çizgi ile gülümsedim. Ellerim karnıma giderken bu sefer iyi bakacaktım. Bir şey olmasın diye elimden geleni yapacaktım.
Odadan çıktıktan sonra annemlerin yanına gittim bahçede oturmuş çay içiyorlardı. Bu sefer ilk Akın'a söylecektim. Kendime çay koyup Karaca'nın yanına oturdum. Yamaç abi dün Efsun diye bir kadın getirmişti. Çok güzel biriydi. Yeniden birisini sevmesine sevinmiştim. Akın Efsun'u gördüğünde değişen yüzünü görmüştüm. Sormaya fırsatım olmamıştı ama en kısa zamanda soracaktım. Akşam yemeğine yardım ettikten sonra sofrayı kurmuştuk. Erkeklerde gelince masaya oturmuş yemeğimizi yemiştik. Salona oturduğumuzda Akın'a yaklaştım.
Herkes gülerek bizi tebrik etmeye başlamışlardı. Yanıma gelerek herkese sarılmıştım. Gece odamıza girdiğimizde yatağın içinde sarılarak oturmuştuk.
"Kendini yorma dikkat et. Yarın da doktora gidelim." "Tamam Akın."
Elleri karnımı okşuyordu.
"Akın?" "Efendim?"
Yerimde doğrulmuş Akın'a doğru dönmüştüm.
"Aylar önce baytar amcanın yerinde bana ben çok kötü bir şey yaptım dedin,neydi o Akın?Ayrıca Efsun geldiğinde ona bakışlarında fark ettim."
"Ateşim vardı saçmaladım. Efsun da yanlış anlamışsın." "Akın aptal değilim,ben senin karınım bana yalan söyleme." "Korkuyorum!" "Neden?" "Beni bırakmandan." "Seni bırakmayacağım sevgilim." "Ben- burada olmaz gel dışarı çıkalım."
Yataktan çıkmış hazırlanıp yürüyerek Çukur'da bir çatıya çıkmıştık. Sessizce oturmuş Akın'ın konuşmasını bekliyordum.
"İçeri girdiğimde dedem istese beni çıkartabilirdi ama beni orada bıraktı aklım başıma gelsin diyeymiş. Öyle olmadı ama ben orada kaldığım her gün kinlendim,hırslandım onları bitirmek istedim. Babam desen asla beni sevmedi daha yeni yeni bana oğlum diyor,saçlarımı okşuyor ,sarılıyor ,küçükken asla saçıma dokunmaz, sarılmaz,oğlum demez ,gözlerimin içine bile bakmazdı."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İçerden çıktıktan sonra birileriyle iş birliği yaptım. Senle tanışmadan önce babamları içeri girdiler. Yamaç amcamla dedem karşı karşıya gelmişler. Ben bilmiyorumdum yani dedemin öleceğini biliyordum ama Yamaç amcamın yapacağını bilmiyordum."
Astımı tuttuğunda cebinden ilaçını çıkarıp vermiştim. Nefesi düzene girdiğinde anlatmaya devam etti.
"Dedem ölünce babamlar içeri girince bende Çukur'un başına geçtim. Uyuşturucu sattım. Amcamlar, babam öğrendi uyuşturucu sattığımı ,ceza olarak Çukur'dan sürdüler."
Kafası eğik ellerine bakıyordu.
"Ellerimde dedemin kanı var benim. O yüzden Yamaç amcama yardım etmeye çalışıyordum. Çukur'a borçluyum."
"Efsun?" "Bize para sağlayandı."
Kafası önünde elleri başında duruyordu. Sonra bacaklarıma uzandı saçlarını okşayıp başımı omzuna koymuştum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir süre durduktan sonra konuşmaya başladım.
"Bu çok büyük Akın ,vicdan azabıyla nasıl baş ediyorsun bilmiyorum ama biraz nankörce olacak belki ama baba olacaksın. Geçmişi geride bırakman lazım. Olan oldu ayrıca bedelini de ödedin."
"Bedelini nasıl ödedim?"
"Evladını kaybettin."
Akın yerinde doğrulup yüzüme baktı sonra bana sarıldıdı ,hemen bende sarılmıştım.
"İyiki senin gibi bir karım var." "İyiki senin gibi bir kocam var civcivim."
Yanağını okşadığımda yanağını elime bastırmış gözlerini kapatmıştı.
Akın ne yaparsa yapsın tabi şiddet ve aldatmak hariç her şeyi affedebilirdim. Ya benim aptallığım ya da çok sevdiğim için.
Zaten demiyorlar mı Aşk bir insanın yapabileceği en büyük aptallıktır diye.
