Suyun altında son nefeslerimi vermeye başlarken elimi cama koydum. Camın arkasındaki Akın göz yaşları içinde bana bakıyor cama vuruyordu. Cama anlımı dayayıp gülümsedim buraya kadarmış demek. Akın arkasındaki amcalarına babasına dönmüş bir şey yapın...
Yamaç abi Efsun'u bulmuştu ama oda Yamaç abi gibiydi, bitmişti. Kızları vardı adı Masal çok tatlıydı Asiye ,Aybike ve Masal çok iyi anlaşmışlardı. Efsun uyuşturucuya bağımlı hale gelmiş onu bırakmaya çalışıyordu bu yüzden kızını göremiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Masal çok uslu ve akıllı bir çocuktu,bize fazla bir sıkıntı çıkarmıyordu. Biz çocuklarla ilgilenirken Akın ve abiler amcayı bitirmek için uğraşıyordular.
Günler sonra Efsun eve geldiğinde ilk kızına sarılıp hasret gidermişti. Bana baktığında gülümseyerek sarılmıştım. Çocuklarla tanışmış oyun oynamaya başlamıştı.
Sabah evde kahvaltı yaparken çalan kapıyı açmaya giden Akın'ın arkasından baktım. İçeri Yamaç abi ile girdiler.
"Hoşgeldin abi,gel otur sana tabak getiriyim." "Dur Mehpare!"
Yamaç abiye baktığımda sandalyeye oturdu.
"Taşınıyoruz!" "Hayırlı olsun amca." "Sizde!" "Biz?"
Yamaç abi bir ev bulduğu eskisi aynı evin içinde yaşayacağımız söylediğinde Akın bana bakıyordu. İç çekip ayağa kalktım ellerime belime koydum.
"Eşyaları nasıl toplacağım? Çocuklara sen bakarsın Akın!"
İkisi halime gülerken eşyaları toplamaya başlamıştım. Mahalledeki gençler sayesinde eşyaları kamyona yüklemiştik. Hava kararmadan yeni eve gelmiş yerleşmeye çalışıyorduk. Kıyafetlerimizi yerleştirmeyi bitirdiğimde aşağıya inmiş salonunu toparlamaya başlamıştım. O sırada Damla abla inmiş mutfağa girmiş oraları düzenlemeye başladı. Benim işim bittiğinde mutfağa gitmiş Damla ablaya yardım etmeye başlamıştım. Efsun çocuklarla ilgilenirken ,erkekler de ya halıları seriyor, ya perdeleri asıyor ya da bize yardım ediyorlardı.
İşimiz bittiğinde Medet'in dışardan aldığı yemekleri masaya koyduklarında bende tabak bardak getirmiş hep beraber yemeğe başlamıştık. Kalabalıktık ama masada daha eksikler vardı. Celasun,ve Meke ,Karaca,Salih abi ve Saadet abla,İdris,Ayşe anne,ne kadar kızgın olsamda Sultan anne. Onlarda geldiklerinde tamamlanacaktık.
Akın yanımda bana döndüğünde gülümsemiştim.
"İyi misin Ay parçam?" "Çok uzun zamandır böyle hissetmemiştim." "Nasıl hissetmedin?" "Eksik olsada uzun süre sonra ailemizle yemek yiyoruz."
Akın yanağımı okşadığında Aybike'nin bize bakıp kıkırdağını görmüş önüme dönmüştüm. Kendi kızımdan mı utanmıştım. Kendi kendime gülüp Aybike'nin yemeğini yedirmeye başladım.
Akşam çocuklar yattıktan sonra çaylarımızı içmiş,içerken de sanki başımızda bir dert yokmuş gibi konuşmuştuk. Yeni evimizde ilk gecesinde yeni yatağımıza uzanmıştık.
"Pişt!"
Akın bana seslendiğinde gülüp ona doğru döndüm.
"Söyle yavrum."
"Korkansanız ben buradayım sarılabilirsiniz."
"Aaa ne münasebet,ben evli ve çocuklu bir kadınım ayrıca kocamı da çok seviyorum."
"Ya ne şanslı kocanız, sizin gibi bir güzellikle evli olduğu için."
"Evet öyledir harika bir kadınım."
Sessiz bir şekilde güldüğümüzde Akın'ın beline sarılıp gözlerimi kapattım. Akın'la evli olmamıza rağmen flört etmeyi seviyordum.
"Bende şanslı bir kadınım ,tam civcive benzeyen bir kocam var."
"Bak ya yıllar geçsede hala bana civciv diyeceksin değil mi?"
"Sen bana ne zaman Ay parçası demekten vazgeçersen bende o zaman demem."
"Tüh o zaman ölene kadar civciv denecek bana yani."
"Öyle gözüküyor ,80 yaşına geldiğinde de sana civciv diyeceğim."
