Beni Sen Buldun. ||•Dazai X Reader•

BONUS-2: Atsushi Benim Kardeşim.

Dedim ki kitap bitti tamam güzel... Ama Atsushi ne olacak? Animede en sempatik bulduğum ve hoşuma gidem karakterlerden biri de Atsushi olmuştu bu yüzden Natsuo ile onu bağdaştırmıştım. Ama onu öylece ortada bırakmak da olmazdı, haksız mıyım? Sonra da dedim ki eğer Dazai Natsuo ile farklı bir şekilde karşılaşsaydı. Eğer öyle olsaydı buna Atsushi'yi de eklemezsem olmaz. Ve sonuç olarak böyle bir şeyler düşündüm be yazmaya karar verdim.

Atsushi'nin karnının guruldaması üzerine üzerimdeki kıyafetlere inat nehirin kenarına gitmeye karar verdik. Çocuğu aç bıraktık iyi güzel de, bari mutluluğunu elinden almayayım.

"Atsushi, söz veriyorum sana yemek bulacağım ama biraz daha sabret olur m-"

O ise bana döndü ve bir anda kendini çalıların arasına sırt üstü bir şekilde bıraktı. Sonra da başını havaya kaldırıp bulutları izlemeye başladı.

"Nee-chan..."

"Efendim?"

"Üstündekiler sana sıkıntı çıkarmaz mı?"

Gülümseyerek yanına oturdum ve bana biraz büyük gelen kimonoyu düzeltip belime uzanan saçlarımı kenara çektim. Uzun zamandır simsiyah saçlarımı kesmedim. Üzerimi de bir kaç gün önce tişörtüm ile pantolonum karşılığında değiştirdim ama bunu da kana buladım...

"Benim için sorun yok, kısa zamanda yenisini bulurum. Konumuz bu olmamalı."

"Git doyur o zaman karnını."

"Siz susun."

"Ruhlar mı?"

"Evet..."

Yavaşça başımı ona çevirdim ve gözlerinin içine baktım. O da bana doğru bakmaya başlamıştı.

"Açsın Atsushi, değil mi?"

"... Biraz."

Derin ve dolu bir nefes aldım.

"Kaç gündür dışardasın?"

"Üç."

"Bir şeyler yedin mi?"

"Sadece seni bulunca yedim..."

Bu sırada o da doğruldu ve yanıma oturup nehri izlemeye başladı. İkimiz de yeteri kadar bu hayata katlandık. Ben ölmeyi diliyorum aslında. Ama o, yaşamayı benden çok hak ediyor çünkü daha yapacak bir sürü şeyi var. Daha sonra dizlerini kendine çekip kollarının üzerine doğru uzanacaktı ki bir anda nehri işaret edip bağırdı.

"Nee-chan, bak birisi var!"

"Ne?"

"Baksana nehirde birisi var!"

Ben de dikkatlice oraya doğru bakmaya başladım. Cidden de birisi var ama yüzmüyor... Bu sığ yerde kim ne yapar ki- dur biraz... Yoksa ceset mi?

"Atsu-"

Tam Atsushi'ye bir şey yapmaması için seslenecektim ki o beni beklemeden nehre doğru koşmaya başlamıştı bile. Onu yakalamak için yeteneğimi kullanabilirdim ama şuan bunu yapamam zaten üzerim yeteri kadar dikkat çekiyor. Tam onu yakalamak umudu ile elimi arkasından uzatmıştım ki o çoktan suya girmişti. Hemen olduğum yerden kalkıp eteklerimi tuttum ve yanına gitmek için ayağımda getalar ile koşmaya başladım. Tam nehrin kenarına gelmiştim ki öylece kalalkaldım. Yüzmeyi bilmiyorum ki... Yavaşça eteklerimi sıkıp biraz daha eğildim ve saçlarım önüme düşerken sinirli bir sesle bağırdım.