(YUMI POV)
![]()
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image. University entrance එනකල් මම තාමත් වැඩ කරන්නේ පරණ café එකේම තමයි.
කොච්චරක් අළුතින් ගෑණු ළමයි මෙතන වැඩ කරන්න ආවත් ඒ හැමෝම සතියකට වඩා මෙතන හිටියෙ නැත්තෙ මෙතන තිබ්බ අමාරු වැඩ නිසයි. ඒ නිසා හැමදාමත් අන්තිමේදි මේ café එකේ ඉතුරු උනේ මමයි ජි-යොනායි විතරයි.
"ජි-යොනා..... මම පිටිපස්සට යනවා කුණු ටික විසික් කරලා දාන්න... ඔයාට මොනාහරි උදව්වක් ඔින නම් මට ඉක්මණට කතා කරන්න... හරිද??.."
"Okay madam....."
ජි-යොනා ඇස් දෙකත් හීනි කරගෙන මට salute එකක් ගහලා එහෙම කියද්දි මට ඉබේටම හිනා ගියේ, කොච්චර වැඩ අමාරු උනත් එයා පුංචි දේකින් හරි සතුටින් ඉන්න උත්සහ කරන එක දැකලයි.
"මේ කෙල්ල නම්..... පුදුම කෝලමක් තමයි."
මං කුණු ටික ප්ලාස්ටික් බෑග්වලට දාලා, ඒ ටික විසික් කරන්න එළියට යන්න හදද්දිම café එක ඇතුලෙන් එකපාරටම කෑගහන සද්දයක් ඇහුණා.
මොකද්ද මේ කලබලේ කියලා බලන්න, කර කර හිටිය වැඩෙත් පැත්තකට දාලා මමත් ඉක්මණටම ඇතුළට දුවගෙන ආවේ ඇත්තටම හුඟක් බයෙන්.
"තමුසෙලා මෙහෙමද customersලට සළකන්නේ ආ? බලනවකෝ මේක කිසිම රහක් නෑ. තනිකරම වතුර රහයිනේ.... ඔහෙලා මේවටද Ice tea කියලා කියන්නේ ආ?"
![]()
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

YOU ARE READING
You Found Me ‖ KSJ [2]
Fanfictionමිනිස්සු හොයන්නේ හයියෙන් අල්ලගෙන හුඟක් දුර යන්න පුළුවන් අතක් මිසක් ඔහේ යන්නම් වාලේ ගිහින්, මඟදි අත් ඇරලා යන අතක් නෙවෙයි. ඉතින් අත ඇරෙන අත් අතරේ, අත් නොහරින අත් හොයාගන්න එක අපි හිතන තරමටම ලේසි ද? . . . . . . "I lost me, but you FOUND me." Awards: �...