(YUMI POV)
චෝහී හින්දා හැමෝම ඉස්සරහ මම ලැජ්ජ වෙනකොට මාව බේරගන්න මගේ ඔම්මා එවපු සුරදූතයා තමයි කිම් සොක්ජින් කියන්නේ. මට එයාව ආයෙම දකින්න හම්බුනේ මාස ගාණකට පස්සෙයි.
ගෙවල් ළඟ පාර්ක් එකට වෙලා ඒන්ජල් එක්ක ඇවිඳින්න එන සොක්ජින්ව දැක ගන්න කියලා පහුගිය මාස ටිකේම මන් කොච්චර මහන්සි උනත්, එයා ඒ එක දවසකවත් මට මුණ ගැහුනෙ නැත්තේ එයා දැන් එයාගේ ගෙදර නැති නිසයි.
මොකද ජිනා හැමදාමත් මොකක්හරි දෙයක් නිසා එයාගේ අප්පත් එක්ක හැමතිස්සෙම රණ්ඩු කරන්න ගත්ත නිසාම එයා ඉස්කෝලෙන් out උන ගමන්ම එයා ළඟ තිබ්බ සල්ලි ටිකකින් මේ apartment එක rent එකට අරගෙන තිබිච්ච නිසයි.
ඉතින් එකපාරටම මගේ ඉස්සරහට මතු උන මේ කොල්ලා, නවතින්නෙවත් නැතුව දිගටම ඇවිඳගෙන ඇවිත් අන්තිමේදි නැවතුනේ එයා දැන් ඉන්න ඒ පුංචි apartment එක ළඟයි.
සොක්ජින් අද මාව café එක ළඟදි දැකලා තියෙන්නේ අහම්බෙන්ලු. එයත් part timer කෙනෙක් විදිහට වැඩ කරන අතරේ එයාට හම්බුණ delivery එකක් දෙන්න අපේ café එක ළඟ ගෙදරකට ආවහම තමයිලු අහම්බෙන් අපේ රණ්ඩුව දැකලා තිබ්බෙ කියලයි එයා නම් මට කිව්වේ.
එයා මාව හොයපු නැති තැනක් නෑ කියලා මගේ අත එක විනාඩියකටවත් අතඅරින්නෙවත් නැතුව කියනකොට මං එයා දිහා බලා හිටියේ හරිම ආසවෙන්.
එයා කලින්ට වඩා ටිකක් කෙට්ටුවෙලා හිටියත්, තාමත් මගේ ඇඟිලි එක්ක සෙල්ලම් කර කර ඉන්න මේ කොල්ලා තමයි Gwancheon High School එකේ හිටිය හැම කෙල්ලෙක්ගෙම හදවත් කොල්ලකාපු ඒ අසහාය ආඩම්බරකාර කිම් සොක්ජින් කියන handsome කොල්ලා.
"ආ.... මේක මගේ අළුත් shirt එකක්.. මේක දැනට ඇඳගන්න. අපි පස්සෙ ගිහින් ඔයාගේ බඩු ටික මෙහෙට අරන් එමු."
මං ආපහු යන්න හදද්දි ජිනා මට ආයෙත් මම වැඩ කරන තැනට යන්න හදන එක නතර කරලා මාව එයාගේ ගෙදර නවත්තගත්තා. මොකද තාමත් චෝහී එතන ඉන්නව නම් ආයෙත් එයා මට රිද්දන්න දෙපාරක් හිතන්නෙ නෑ කියලා එයා හොඳටම දන්න නිසයි. මේ වෙච්ච දේවල් නිසා ජිනා හිටියේ පුදුම කේන්තියකින්.
YOU ARE READING
You Found Me ‖ KSJ [2]
Fanfictionමිනිස්සු හොයන්නේ හයියෙන් අල්ලගෙන හුඟක් දුර යන්න පුළුවන් අතක් මිසක් ඔහේ යන්නම් වාලේ ගිහින්, මඟදි අත් ඇරලා යන අතක් නෙවෙයි. ඉතින් අත ඇරෙන අත් අතරේ, අත් නොහරින අත් හොයාගන්න එක අපි හිතන තරමටම ලේසි ද? . . . . . . "I lost me, but you FOUND me." Awards: �...