Size küçük bir sır vereyim mi? uhm, Bay Kang benim sevgilim değil.
Choi Beomgyu ♡ Kang Taehyun
(Acemiliğimi üstümden attığım ilk hikayem. Okumayın aw.)
''Efendim, Bay Kang?'' dedim açar açmaz. ''evde misin?'' dediği şeyle çocuklara baktım. ''pardon?'' evde olup olmadığımı neden soruyordu ki? ''yani, şuan evde misin?''
''evde değilim Bay Kang, bir sorun mu var?'' ayakta durmaktan yorulup Yeonjun'un yatağına oturdum. ben oturunca çocuklarda geldi ve Yeonjun fısıltıyla 'hoparlöre al' dedi. dediğini yaptım.
''hayır, hayır. bir sorun yok. evinde değilsen bir cafede buluşabilir miyiz? seni biri ile tanıştırmak istiyorum'' dedi. ilk defa bu kadar sakindi. bahse varım yanında biri vardı.
Soobin'e baktım. o da durumu anlamamış ve garip bir şekilde elimdeki telefona bakıyordu. arkadan kısık bir ses geldi sonra,
''sevgilin ile aileni bir cafede mi tanıştıracaksın? restorana götür'' dedi. bir erkek sesiydi ve dediği şey ile Huening Kai'den bir şaşırma nidası geldi.
ağzım 'o' şeklini almış gözlerim ise sonuna kadar açılmıştı. artık abartıyordu.
bir mırıldanma döküldü karşı taraftan. Taehyun bir şey diyordu ama anlamıyordum. sonra araba kapısının çarpma sesi geldi. sanırım Taehyun yalnız kalmıştı. ve ya arabadan çıkan kişi Taehyun'du.
''Beomgyu, fazla vaktim yok. hızlı anlatacağım, beni iyi dinle.'' dedi sert sesiyle ve derin bir nefes aldı. çocuklara baktığımda onlarda kaşlarını çatmış ve telefona bakıyorlardı. ''babam ile annem haberleri görmüş, onlara söylemediğim için zaten bana çok sinirliler. seninle tanışmak istiyorlar.'' bir nefeste dediği şeye verdiğim tepki ise sadece ''ne?'' oldu.
''bunu diyeceğime inanamıyorum'' diye homurdandı. ''Beomgyu, sana ihtiyacım var, lütfen'' son dediği cümle ile kalbim tekledi. kalbimin böyle tepki vermesine şaşırıp gözlerimi sol göğsüme baktım.
yutkundum. çocuklara baktığımda Soobin eli ile ağzını kapatmaya çalışıp çıkardığı sesleri bastırıyordu. Taehyun 'arkadan gelen sesler ne?' dese, ne Soobin'in çıkardığı domuz seslerini ne Yeonjun'un kıkırtılarını ne de Huening Kai'nin heyecandan zıplayıp etrafta devirdiği eşya seslerinin hesabını verebilirdim.
aramızda en doğru kararları veren Soobin olduğundan, Soobin'e baktım. kafasını olumlu anlamda sallayınca telefona döndüm. ''Yeonjun'un evindeyim, konumu atarım.'' dedim. heyecanlı bir sesle ''tamam 20 dakikaya oradayım.'' dedi.
telefon kapanınca hemen mevcut konumu gönderdim. takım elbiseme doğru ilerledim, Yeonjun'un sesini duyunca durdum ve kendisine döndüm. ''o takım elbiseyi giymeyi düşünmüyorsun umarım.'' dedi kaşını kaldırıp.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
