Kelsey Jepsen, Moira için giriştiği yasa dışı işle bir anda kendini Evan Brooks'un çetesinde bulmuştur. Her şeyi kısa sürede öğrenip yasadışı işler yaparak yoluna devam eden Kelsey'nin tek hedefi kardeşi Moira'yı iyileştirmektir. Oldukça zengin olan ama sırf zevk için hırsızlık çetesi kuran Evan Brooks ona yardım ediyor, her ay düzenli para veriyordur.
Sonra her şey bir anda tepetaklak olur.
Çeteden birinin tehdit edilmesi ve belli bir zaman sonra öldürülmesi grubu tetikler. Kelsey Jepsen bir gece sarhoş olur ve Brooks'un çağırmasıyla bir kaza geçirir. O günden sonra azrail onun peşini bırakmaz ve teklifini sunar.
''Sana bir teklifim var.''
Vücudumu karanlığa doğru çevirdim. Bu adam gerçekten sarhoştu. ''Parti mi yapacağız?''
Adam, kendini bana doğru çekti. Şimdi yakınımdaydı ve nefes alışverişlerinin sesini duyabiliyordum. Sıcaklığı, daha bana dokunmadan beni ısıtmış gibiydi. Kaşlarımı çatıp tanıdık gelen kokuyu içime hapsettim.
Güldü. ''Evet, bir parti yapacağız.''
Yüzümü kendine çekerek dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Yine o his, benliğimi sarmıştı. Ne itebilmiştim ne de bir şey yapabilmiştim. Tanıdıktı, bu dudaklar tanıdıktı. Koku, sıcaklık ve daha fazlası hepsi tanıdıktı.
Dudaklarını benden çektiğinde ellerini tuttum. Parmak boğumları kanlıydı.
İrkildim.
''Sen O'sun.'' Dedim gözüm istemsizce dövmesine kayarken. Üzerinde aynı kapüşon vardı. Kanlı ellerini sıkı sıkıya tuttum. ''Benden ne istiyorsun?''
''Beni anlamanı,'' dedi ayağa kalkmadan önce. ''Beni beklemeni.''
Kanlı ellerini bana uzatarak ayağa kalkmam için bekledi. Ellerini yok sayarak ayağa kalktım. Belki de bu adamı öldürmeliydim. Sonuçta o beni defalarca öldürmeye çalışmıştı. İşimize burnunu sokmuştu ve Evan bu yüzden beni kovmuştu.
İki seçeneğim vardı, ya Evan'a koşarak gidip söyleyecektim ya da bu adamı anlamayı ve beklemeyi seçecektim.
İkincisini seçtim.
Nelerle karşılaşacağını bilmeden teklifi kabul eden Kelsey; kendini sırlarla, duygularla ve sürprizlerle dolu bir hayatın içine sürükler.
''Ve şimdi, herkes öldü.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROBBERS
FanfictionAcılarımdan kan sızıyor. Neden onları sarmak yerine deşiyorsun? Çığlığım karışıyor karanlığa, Işık yakmayı hak ediyor musun? Sana bir şarkı armağan ediyorum, sevgilim. Sen bunu hak etmiyorsun. Sana bir şarkı yazıyorum, sevgilim. En çok sen hak ediyo...
