UMBRELLA ☂️☔️🌂

12

   Өдөр эхэлсэн халуухан ажил шөнө дунд дууссан бөгөөд үнэхээр л 10н цаг өлхөн үйлчилдэг эд гэдгийг жинхэнэ утгаар нь батлах шиг боллоо.

   Юнги 4,5 тавьж, Жимин үүлэн борооны ажил дундаа ороогүй байхад л аль хэдийнээ тоогоо алдсан юм санж. Үүнийг гэрчлэн дэвсгэр даавуу нь тэр чигээрээ Жиминий шингэнээр будагдан хуурай газар үлдээгүй билээ.

Маргааш өглөө нь:

    Өдөржингөө гиншин орилсоор хоолой нь эвгүй болчихсон, халуун бие араас нь төөнөн халууцаж дээрээс нь бөгсөн биеэ бараг мэдрэхгүй тун таагүй сэрэх нь тэр. 
    Өчигдөр юу болсныг санаад маш ихээр ичин газар доогуур шургачихмаар байвч энэ халуун тэврэлтээс мэдэгдэхгүйгээр сална гэдэг бараг боломжгүй билээ. Энэ тэврэлтээс саллаа ч ийм биетэй босоод хол явах байтугай нэг ч алхаж чадахгүй унах байлгүй.
    Нэгэнт эндээс зугтаж чадахгүйгээс хойш гэж бодоод юу ч болоогүй юм шиг аашлахаар шийдлээ.
   Яаж энэ биеэ угааж, явж, хоолоо идэж биеэ зүгээр болтол хэрхэн өөрийгөө авч явах талаар бодон санаа зовж, өөрийг нь асраад өгөх байтугай, гайгүй харьцчихдаг найз ч байхгүй гэдгийг санаад улам л санаа алдана.

Гэхдээ өчигдөр Юнги байгаагүй сэн бол өөр танихгүй хүний дор орон, олон хүний дэвсгэр болох байсан биз. Тэр аймшигтай зүйлийг төсөөлөхөд ч бэрх ажээ.

Эл бодлыг нь таслан  " Өвдөөд байгаа юм уу?" хэмээх бага зэргийн сөөнгө нойрмог хоолой дуугарах нь тэр.
"Н-нө-нөгөө өвдөөгүй, бишээ өвдөөд байна. Үгүй ээ нөгөө доод хэсгээ бараг мэдрэхгүй байна" гээд сандарсандаа бараг орилох ба нүүр нь улаанлооль мэт улайна.

"Өчигдөр ичих ч үгүй илүү хурдан гүн гээд байсан хүн хааччихав. Алга болчихоогүй л байлтай" гээд тас тас хөхрөнө. Жимин улам л ичин хөнжилдөө шургах нь тэр.

Удалгүй Юнги босон угаалгын өрөө орох ба шүршүүрийн чимээ сонсогдлоо.

20иод минутын дараа Юнги уснаас гарч ирэх бөгөөд ор луу зүглэж байгааг мэдээд амьхандаа нүүрээ нуун цааш харан хэвтэх ч бүтэлтэй болсонгүй. Юнги хөнжлийг нь сөхөн түүнийг 2 гар дээрээ гэнэт өргөн авах нь тэр.
Жимин ч шалдан байгаагаа санаад бяцхан болжмороо нуух гэтэл " Өчигдөр наад дэггүй моньд чинь нэлээн сахилгагүй байсан шүү" гэлээ.

Жиминийг шүршүүрийн дор буулган хана түшүүлэн зогсоож усыг нь нээлээ. Эхлээд бага зэргийн хүйтэн ус гоожсонд цочин унахын даваан дээр Юнги түүнийг тосон авч харц тулгарав.

Энэ мөчид Жимин догдлон түүний зүрх ойртоогүй байсан ч сонсогдохоор чанга цохилох бөгөөд үүнийгээ мэдэгдүүлэхвий хэмээн сандарсаар байх ажээ.

   Юнги Жиминийг бүсэлхийнээс нь барин унагахгүй зогсож харин Жимин биеэ угаасаар дуусч энэ 2ын дунд үүссэн эвгүй байдал өндөрлөлөө.

Шүршүүрээс гаран саяхан сольсон шинэхэн даавуун дээр Жиминийг зөөлхөн хэвтүүлэн хөнжлөөр хучаад өөрөө цааш хаалгаар гарахдаа:
" Хоолыг чинь хүргүүлчихнэ. Санаа зоволтгүй амарч байгаарай. Хоолныхоо дараа өвчин намдаах эм уугаарай. Үгүй бол маргааш гэхэд ч босч чадахгүй шүү"

Энэ нэг л танил үйл явдал шиг санагдахгүй байна уу?  Яг л Юнги Тэсү 2ын дундах харилцаа шиг.

-2021.06.28-

Тэсү-г хэн гэдгийг санахгүй байвал 5-р хэсгийг дахин уншаарай😊.