သစ်တောအပြင်ဘက်မှာ ကျောင်းအုပ်အဖွဲ့နဲ့တွေ့ကာ တည်းခိုခန်းသို့ပြန်လာခဲ့ကြသည် ထန်စန်းနဲ့ရှဲ့ယွင်နေရန် တစ်ခန်းငှားပေးထားတာမို့ ထန်စန်းရှဲ့ယွင်ကိုအိပ်ယာပေါ်ချပေးလိုက်သည် ရှဲ့ယွင်ကိုကြည့်ကာထန်စန်းအံ့သြနေသည် ရှဲ့ယွင်မှာဝိညာဥ်စွမ်းအားမရှိဘူးလဲပြောသေးတယ် အခုဝိညာဥ်ကွင်းကတစ်ယောက်တစ်ဝက်ပင် ဝံပုလွေဝိညာဥ်ကအမြန်နှုန်းဖြစ်ပုံရသည် အနံခံကောင်းလဲကောင်းသည် ဘာကြောင့်ဆိုတော့ သစ်တောထဲကနေသူရှဲ့ယွင်ပိုးကာထွက်လာတော့ တော်တော်ချိနဲ့နေသည် အပြင်ဘက်ရောက်တော့နေသားကြသွားပုံပင် အရမ်းလမ်းလျှောက်မြန်လာသည်မဟုတ်ပါလား အဝေးကနေပင်စားသောက်ဆိုင်ကအနံ့တွေရနေသည် ထန်စန်းတွေးတာကိုရပ်ကာ အိပ်စက်လိုက်တော့သည်
—————
နောက်တစ်နေ့ကျတော့ ထန်စန်းနိုးလာသော်လဲရှဲ့ယွင်မှာသတိပင်မရသေး ထန်စန်းရှဲ့ယွင်ကာအဝတ်လဲပေးကာ အပြင်ထွက်လာလိုက်သည် အပြင်ရောက်တော့အကုန်လုံးထိုင်ပီး စကားပြောနေကြသည် ရှောင်ဝူကသူ့ကိုမြင်တော့
ရှောင်-အကို
ထန်-နိုးနေပီလား ဘာလုပ်နေကြတာလဲ
ဆရာ-ရှဲ့ယွင်ကို ရှီလိုင်ခဲ့ကိုခေါ်ခဲ့မလားပြောနေကြတာ
ထန်-ကောင်းတာပေါ့ ရှဲ့ယွင်ကအပြင်ပုံပန်းသဏ္ဍာန်မာကျောပုံထင်ရပေမယ့် အတွင်းစိတ်နုတယ် ဒါနဲ့ဆရာ ရှဲ့ယွင်ကသူ့မှာဝိညာဥ်စွမ်းအားမရှိဘူးတဲ့ဆရာ မနေ့ကဝိညာဥ်ကွင်းက
အားလုံး-ဘယ်လို ရှဲ့ယွင်မှာဝိညာဥ်စွမ်းအားမရှိဘူးဟုတ်လား ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မာလဲ
ထန်-မသိတော့ဘူးဆရာ ရှဲ့ယွင်ဝိညာဥ်စွမ်းအားသုံးတာလဲ သူနဲ့နေတာကြာပီမမြင်ဖူးဘူး
ဆရာ- သူကိုယ်တိုင်မသိတာများလား
ထန်-မသိဘူး ဆရာရှဲ့ယွင်ကအခုထိသတိမရသေဘူး
ရှောင်-ဟွန့်အကိုက ရှဲ့ယွင်ကိုဘဲဂရုစိုက်နေတာဘဲ
ထန်- ရှောင်ဝူ သူကအကို့ကိုကယ်ခဲ့တာ ပီးတော့သူကနေမကောင်းဘူးလေ လိမ္မာပါတယ်ဟုတ်ပီလား
ဆရာ-ခရီးထွက်ဖို့ခက်ခံလိမ့်မယ်ထင်တယ် ရှဲ့ယွင်ကိုရှီလိုင်ခဲ့ခေါ်ဖို့က
ထန်-ကျွန်တော်ပိုးမယ်ဆရာ
ဆရာ-ဖြစ်ပါ့မလား
ထန်-ရပါတယ် သူကသေးသေးဘဲဟာ
ရှောင်-ဟွန်း
ရုံရုံ-အယ် ရှောင်ဝူ
ကျွင်း- ရှောင်ဝူကရပါ့မလား အကိုထန်စန်း
ထန်-နားလည်လာပါလိမ့်မယ် ရှဲ့ယွင်ကိုလဲမထားနိုင်ခဲ့ဘူးလေ
