ဆရာ-လမ်းမလျှောက်ဘယ်သူတွေလဲ
ထန်-ကျွန်တော်ပါ
ရှဲ့ယွင်-ကျွန်တော်ရောဘဲ
ဆရာ-ကောင်းပီ မနက်ဖြန်မနက်ထပီးနှစ်ရာ
ရှဲ့ယွင်-ဟုတ်ကဲ့
ဆရာ-ထန်စန်း ရှဲ့ယွင်အခုမှရောက်တာမို့ထား မင်းကပါပျက်စီးချင်နေတာလား မလေးစားတာလား
ထန်-ကျွန်တော်
ဆရာ-ဘာဆင်ခြေပေးချင်နေတာလဲ အကုန်လုံးသွားနား မင်းတို့နှစ်ယောက်ကျန်ခဲ့
ရှောင်-ဆရာ ကျွန်မ
ဆရာ- ဘာအထွန့်တက်ချင်နေရတာလဲ မင်းကပါအပစ်ပေးခံချင်လို့လား ရှောင်ဝူဆရာမရှိဖူး မမြင်ဖူးဆိုပီးလုပ်ချင်တာလုပ်လို့မရဘူး ကျန်တဲ့သူတွေရော ရှဲ့ယွင်ကိုသဘောမကျရင်သူ့ထက်သာအောင် လုပ်လို့ရတဲ့နေရာအများကြီးရှိတယ် ဒီထဲမှာရှဲ့ယွင်ကအငယ်ဆုံး အငယ်လေးလဲအငယ်လေးအားလဲအားနည်းတဲ့သူကို အနိုင်လိုချင်နေကြတာတွေမရှက်ဖူးလား ရှဲ့ယွင်ကအသုံးမကျတာမဟုတ်ဘူး ဝိညာဥ်ထောက်ပံ့တဲ့သူတွေထက်သာနိုင်သေးတယ် ကိုယ်ဖော့တတ်တယ်ကြိုးစားလိုစိတ်ရှိတယ် သူသာကြောက်တတ်တယ်ဆိုရင် ဝံပုလွေကိုထန်စန်းနဲ့အတူမတိုက်ဘူး မင်းတို့ကလေအားနည်းတဲ့သူကို အနိုင်ကျင့်ချင်ကြတာကြီးဘဲ
ရှောင်-ကျွန်မ
ထန်-ကျွန်တော်လိုအပ်သွားတာပါ ကျွန်တော်မစူးစမ်းဘဲလုပ်မိတာပါ ပြောမိတာပါ
တိုက်-ရှဲ့ယွင်ကိုအနိုင်မကျင့်ချင်ပါဘူးအနိုင်လဲမကျင့်ဘူး မနက်ကကိစ္စမှာဝင်မပြောချင်ရုံလေးပါ
ရုံရုံ-အံ့ဩနေလို့ပါ ဆရာ ရှဲ့ယွင်မောင်လေးလိုပါဘဲ
ကျောင်းအုပ်-ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်
ဆရာ-နောက်တစ်ခါဖြစ်တာမကြားချင်ဘူး ငါတို့ကတစ်ဖက်သားကို ဘယ်လိုချိုးနှိမ်ရမလဲသင်ပေးဖူးလား အေးငါတို့မသင်မိဘူးထင်တာဘဲ ရှီလိုင်ခဲ့ကျောင်းသားတွေက ဘယ်တော့မှမသမာတဲ့နည်းနဲ့ အနိုင်မယူဘူး အကုန်လုံးအသိဘဲ ဖောက်ဖျက်ချင်ထွက်သွားကြ
ကျောင်းသားများ-ကျွန်တော်တို့မှားသွားပါတယ်
ကျောင်းအုပ်-သွားကြတော့အဆောင်ပြန်နား မစားရသေးဘူးမလားသွားစားကြ
ဆရာ-ထန်စန်းနဲ့ရှဲ့ယွင် လိုက်ခဲ့
ထန်/ရှဲ့-ဟုတ်
ကျောင်းအုပ်လဲ ကျောင်းသားတွေ အသီးသီးထွက်သွားတော့မှ စျေးဘက်ထွက်သွားတော့သည်
--------------------
ဆရာထန်စန်းနဲ့ရှဲ့ယွင်ကိုခေါ်ပီး မြေကွက်လွပ်တစ်ခုဆီခေါ်သွားလိုက်သည်
