ကျောင်းသားများ-ဆရာ ကျွန်တော်တို့လဲဝင်ပြိုင်မယ်
ဆရာ-မရဘူး အကုန်လုံးပြိုင်စရာမလိုဘူး ငါတို့သုံးယောက်နဲ့ဘဲဆိုင်တယ်
တိုက်-ဆရာ ဆရာကကျွန်တော်တို့ဆရာ ကိုယ့်ဆရာကိုထိခိုက်အောင်မထားချင်ဘူး
ကျွင်း-ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်တို့ကကျောင်းသားတွေ အကိုထန်စန်းတို့ကလဲအကိုလိုဖြစ်နေပီ ကို့အကိုဒုက္ခရောက်မှာကြည့်မနေနိုင်ဘူး
ချင်း-ကျွန်မတို့လဲပြိုင်ချင်တယ်
ဆရာ-မရ
ကျောင်းအုပ်- နေဦး မင်းသူတို့နဲ့မပြိုင်ရဘူး
ကျောင်းအုပ်ငြင်းနေတဲ့ဆရာကိုကြည့်ကာဖြတ်ပြောလိုက်သည် ပီးတော့ကျောင်းသားတွေဘက်လှည့်ကာ
ကျောင်းအုပ်- ရှောင်ဝူကလွဲပီးကျန်တဲ့မိန်းခလေးမပါရဘူး ရှောင်ဝူကိုတောင်မတတ်သာလို့ ပီးတော့ အော်စကာဝိညာဥ်ထောက်ပံ့သူဆိုပေမယ့် ပြိုင်ကတစ်ယောက်ချင်းဘဲတိုက်ရမှာ ဝိညာဥ်ကွင်းရှိတာချင်းအတူတူသူကဝိညာဥ်သခင်တစ်ယောက် ရှဲ့ယွင်ရှဲ့ယွင်ကနေကောင်းကာစ ပီးတော့ဝိညာဥ်စွမ်းအားအကြောင်းဘာမှမသိသေးဘူး တိုက်မုပိုင်နဲ့မာဟုန်ကျွင်းထဲကတစ်ယောက်ရွေးမယ် အားသာတာအားနည်းနဲ့မပြိုင်ဘူး ဘယ်လိုပြိုင်ရမလဲဆိုတာကိုလဲ ဆွေးနွေးလိုက်ဦးမယ်
ဆရာ-ဟင်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲဒီလိုဘဲပေါ့ ဒါပေမယ့်ကျန်တဲ့သူတွေအကုန်လေ့ကျင့်ရမယ် ငါမပါဘူးဆိုပီး ပေါ့ပေါ့တန်တန်မနေရဘူး အကုန်လေ့ကျင့်ရမယ် အခုတော့အခုကျောင်းဝန်းကို အပတ်100
အော်စကာ-ဆရာ
ဆရာ-ငါဝင်ပြိုင်ရမှာလား
အော်စကာ-အဲသဘောမဟုတ်ပါဘူး မနက်စာစားပီးမှရလား မဟုတ်ရင်ဘာမှမစားရသေးလို့
ဆရာ-စားရမယ် အကုန်သွားစားမစားရင်မစားတဲ့သူကိုမှတ် အပတ်တရာ နေဦး မပြေးရဘူးပုံမှန်လျှောက် မဆော့ရဘူး စကားပြောရင်းအိပဲ့အိပဲ့မရဘူး ပုံမှန်လျှောက် စကားပြောတာရတယ် အိပဲ့အိပဲ့မဖြစ်ဖို့ဘဲ ညနေအပီးလျှောက်ပါ
ကျောင်းသားများ-ဟုတ်
ဆရာ-သွားတော့ ထန်စန်းကျန်ခဲ့
ရှောင်-ကျွန်မနေခဲ့မယ် အကို့ကိုစောင့်နေမယ်
ထန်- သွားနှင့်ပါအကိုလာခဲ့မယ်စားနှင့်
ရှောင်-အွင်းပါ
ထန်-လိမ္မာတယ်
ဆရာအကုန်ထွက်သွားတော့မှ ထန်စန်းဘက်ကိုလှည့်ကာ
ဆရာ-ထန်စန်း ရှဲ့ယွင်ကိုဂရုစိုက်ပါ ရှောင်ဝူကိုရော ဘယ်သူ့မှပိုအရေးမပေးနဲ့ မလိုလားအပ်တာတွေဖြစ်လာနိုင်တယ်
ထန်-ဟုတ်ကဲ့
ဆရာ-မင်း မင်းကိုမင်းသေချာကြည့်ပါ တစ်ယောက်ကိုစွန့်လွှတ်ရမယ် လောဘမကြီးရဘူး
ထန်-ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ နားမလည်ဘူးဆရာ
