ကျွင်း-ဆရာ ကျောင်းအုပ် ကျောင်းအုပ် ဆရာ
မာဟုန်ကျွင်းအလောတကြီးစာရွက်တစ်ရွက်ကိုင်ကာ ကျောင်းအုပ်အိမ်ပေါ်တက်ပြေးတော့သည် ကျောင်းအုပ်နဲ့ဆရာစကားပြောနေရာမှ ဟုန်ကျွင်းအသံကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည် ဟုန်ကျွင်းမှာအရမ်းအလျင်လိုနေပုံရသည် အနားရောက်တော့စကားလဲပြောချင်ပြောဖို့လဲမောဟိုက်နေတာမို့ ဆရာကဘဲအလိုက်တသိရေခပ်ပေးရပြန်သည် ဟုန်ကျွင်းမောနေတာမို့စကားမပြောနိုင်ဖြစ်နေတုန်း ဆရာကရေပေးတာမို့ရေသောက်လိုက်ပီး "ဟင်း"
ကျွင်း-စာစာပေးခိုင်းလိုက်လို့ အရမ်းအလျင်လိုတယ် အရမ်းအရေးကြီးတယ်တဲ့ ဟဲ ပီးပီးတော့အခုကြည့်ပါတဲ့ ကျွန်ကျွန်တော်လဲအဲဒါကြောင့်အမြန်ပြေးပြေးပီး လာပေးတာဟဲ
ဆရာဟုန်ကျွင်းပေးတဲ့စာကိုကြည့်လိုက်တော့*အချိန်တွေကြာသွားပေမယ့် သွေးကြွေးပြန်ယူရဦးမယ် မင်းတို့ကြောင့်သေဆုံးခဲ့ရသူတွေအသက်ကို ပြန်ယူမယ် မင်းတို့သုံးယောက်တင်မကလို့ တစ်ကျောင်းလုံးဘဲပါပါ ငါမမှုဘူး တစ်ယောက်တစ်ယောက်ချင်းချကြတာပေါ့ ဘယ်နှစ်ယောက်ပါမှာလဲ မင်းတို့ကျောင်းမှာကျောင်းသား၇ယောက်မဟုတ်လား ၇ယောက်လုံးလဲရတယ် ငါလဲ၇ယောက်ပြင်ဆင်ထားမယ် မင်းတို့လဲပြင်ဆင်ထားပါ နောက်၅ရက်နေရင်နော်တင်ကျောင်းမှာတွေ့ကြမယ် လာခဲ့ပါ ဒီလောက်ဆိုဘယ်သူလဲသိမှာပါ ပြင်ဆင်ထားပေါ့* ဆရာစာကိုဖတ်ရင်းဘယ်သူဆိုတာတန်းသိသွားသည် ဒါပေမယ့်သူ့လူတွေနဲ့သားကိုသတ်ခဲ့တာသူတို့မှမဟုတ်ဘဲ ဒါပေမယ့်သူတို့အထင်ခံနေရပီမဟုတ်ပါလား မတတ်နိုင်သက်သေလဲမရှိ မပြိုင်ပါကလဲနာမည်ပျက်ဦးမယ် တခြားသူတွေကိုမပါခိုင်းဘဲ သူတို့သုံးယောက်သာယှဥ်ပြိုင်ရမည် (သိကြတယ်ဟုတ် ဆရာနဲ့ရှောင်ဝူကထောင်ထဲရောက်နေတာ လျှပ်စီးတွေနဲ့ကာထားတာလေ ထန်စန်းကယ်ခဲ့တဲ့အခန်းလေ အပိုင်း4 5လောက်နေမယ်နော်) ကျောင်းအုပ်လဲအတွေးလွန်နေတဲ့ဆရာ့ပုခုံးကိုလက်နဲ့ပုတ်ကာ
ကျောင်းအုပ်-ဘာတဲ့လဲ
ဆရာ-စိန်ခေါ်စာ ဟုန်ကျွင်း ထန်စန်းနဲ့ရှောင်ဝူကိုခေါ်လာခဲ့
ကျွင်း-ဟုတ်
