𝓦𝓮 𝓪𝓻𝓮 𝓷𝓸𝓽 𝓻𝓮𝓪𝓭𝔂|ʰʸᵘⁿᶜʰᵃⁿ

¹⁷

*sprawdź czy przeczytałeś/aś wcześniejszy rozdział*

*2 lata później*

- Sese dalej! Spóźnimy się na rozpoczęcie roku
jak zaraz nie zejdziesz! - Krzyknął Hyunjin stojąc przy drzwiach wejściowych do domu.

Specjalnie dzisiaj wziął wolne, żeby razem ze swoim synem pojechać na rozpoczęcie jego nauki w szkole. Na prawdę nie chciała się spóźnić, dlatego już po chwili wchodził po schodach, kilka sekund później znajdując się w pokoju swojego syna.

- Czemu nie schodzisz Hanse? Musimy już jechać. - Podszedł do chłopca siedzącego na łóżku. Kucnął przed nim, kładąc dłoń na jego kolanie.

- Nie chce... - Powiedział, bawiąc się małym samochodzikiem.

- Czemu? Przecież będę tam z tobą.

- Ale później będę tam sam... - W oczach chłopca pojawiły się łzy. Nie chciał iść do szkoły. Bał się.

- Sese... - Usiadł koło niego przytulając chłopca do swojej piersi. - Nie wiesz jak tam będzie. Mogę ci zagwarantować że będzie super.

- Na pewno?

- Na pewno, skarbie.

Chłopczyk spojrzał czerwonymi oczami na twarz swojego rodzica. Przecież, nie okłamał by go, prawda?

- Więc? Pójdziesz ze mną na to rozpoczęcie? - Młody Bang delikatnie kiwnął głową.

~~~

- Rano się nawet popłakał. - Powiedział, kładąc głowę na udach swojego męża. - Mam nadzieję że jutro nie będzie takich akcji. Nie będę miał tyle czasu żeby z nim tam siedzieć.

- Może razem go jutro zaprowadzimy? - Zaproponował starszy wplątując dłoń we włosy dwudziestopięciolatka(¿?).

- Dobry pomysł...

~~~

- Bawiłem się przez cały dzień z Subinem i Sejunem! To są bracia. Chodzimy razem do klasy! - Hanse siedząc na tylnich siedzeniach samochodu bardzo żywo opowiadał Chanowi, który dzisiaj go odbierał, jak spędził pierwszy dzień w szkole.

- Czyli fajnie było, tak?

- Tak! - Krzyknął chłopiec, bawiąc się małym, czarnym samochodem, który przez cały czas znajdował się się w samochodzie jego ojca.

Chan tylko się uśmiechnął, parkując zaraz przed ich domem.

___________________
Policz mi ktoś ile w tym ff Chan i Hyunjin  mają lat plz