YılKuz 1.1

962 68 23
                                    

Yıldız kararlıydı . Evlenmeye karar vermişti . Sırf kuzeye inat cihana haber göndertmişti Fadime ile . Kuzeyin hâlâ karısını sevdiğini düşünüyordu . Cihan yaylaya elinde çiçeği lokumu ile geldi . Kuzey sinir oluyordu ama elinden de bir şey gelmiyordu . İşine yoğunlaşmaya çalıştı ama başaramıyordu . Aklı oradaydı . Kapı açıldı birden gelen nahideydi .
Telaşlıydı .

Nahide: Kuzey gelde konuş şu yıldızla . O cihana varacak yoksa.
Kuzey: Banane be o kırmızı kafalı keçiden.  Allah sahibine bağışlasın. 
Nahide: Sonradan pişman olursun Kuzey?
Kuzey: Ne pişman olacakmışım ben sanki seviyorum 
Nahide: Sevmiyon mu?
Kuzey: Ben buraya geldiğim ilk günde söyledim , ben yıldızı hiç sevmedim sevmeyeceğimde.

O sırada yıldız ise onları dinliyordu . Nahideyi çağırmaya gelmişti. Kuzeyin dediklerini duyduğunda ise elindeki telefon yere düştü . Sesi duyunca onlarda kapıya döndüler yıldızı görünce şok oldular tabii en çokta Kuzey . Konuşulanları duyduğu belliydi . Yıldız bozuntuya vermeden acelece yere eğilip telefonu aldı sonra onlara döndü .

Yıldız: Ş-şey ben seni ç-çagırmaya geldim yenge . Hadi gidelim .
Kuzey: Yıldız.
Yıldız: Sonra konuşuruz şimdi işimiz var da bizim . H-hadi yenge .

Yıldız geri çıkıp kendi evine doğru gitti . Gözleri dolmuştu ama ağlamayacaktı . Nahide kuzeye döndü . Elinde iki tane kağıt vardı kuzeye uzattı .

Kuzey: Ne bunlar?
Nahide: Bu yıldızın sen ilk gittiğinde yazdıkları , bu da döndüğünde . Bunların dahasida var ama o koca kafanın bir şeyleri anlamasına bu ikisi yardımci olur diye düşündüm .
Kuzey: Aman laf sokmadan durma   .

Nahide de yıldız gibi çıkıp karşıya doğru gitti . Kuzey koltuğa geçip kağıtlara baktı . İlk kağıdı aldı eline okumaya başladı .

Tam bugün gittin sen benden . Daha doğrusu hiç gelmedin ki bana . Çok özledim seni Kuzey . Kelimelere dökemeyecek kadar hemde . Dönmeyeceksin biliyorum . Daha bugün geldi elime davetiyen . Her şeye rağmen çok mutlu ol . Senden nefret ettiğimi saniyor herkes ama . Senden nefret edemeyecek kadar seviyorum seni .

Sonra diğer kağıdı açtı adam .

Döndün.  Ve ben bugün ilk defa gelmeyeceğini biliyorum diye başladığım cümleye döndün diye başlıyorum . Bu bile ne kadar çok şeyin değiştiğinin kanıtı . Yıllarca bir gün dönersen ne yaparım diye düşündüm içten içe . En zoruda buydu . Umut etmediğin bir şey için hayal kurmak . Ama gerçek oldu sen geldin . Hemde yanında üç tane kızınla . Hayallerimle , gençliğimle , çocukluğumla , yaşanmışlıklarımla geldin . Her biri seninleydi çünkü . Sen burdan giderken tek gitmedin Kuzey hayallerimide yanında götürdün . Bana bir tek senin hayalin kaldı . O küçük Kuzey.  Hep nasıl bir adam olduğunu merak edip durdum . Şimdi karşımdasın ama bambaşkasın . Çünkü 20 yıl önceki Kuzey gözlerimin içine bakıp bağıra bağıra seni hiç sevmedim demezdi biliyorum. Ve bir gün ben seni affetsem bile o küçük kız çocuğun , hayallerini çaldığın o genç kızın seni affetmeyecegini biliyorum . Herşeye rağmen seni sevmekten nefret ediyorum ben . Gitmeni İstiyorum burdan evet çünkü ben geçmişimle yüzleşmekten korkuyorum Kuzey . Aynı şeyleri tekrar yaşamaktan korkuyorum . Senin varlığın ilk defa korkutuyor beni.... Ama seviyorum seni . Sen beni hiç sevmesende .

Kuzey gözünden akan yaşları sildi elinin tersiyle . Sonra oturduğu yerden kalktı karşı eve doğru gitti . Ayağıyla kapıyı ittirip açtı . İçerde yıldız Nahide Fadime ve cihan vardı .

Yılkuz-İsAs [One-Shots]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin