Copper Coin Niches Türkçe Çeviri (BL)

Bölüm 3: Kağıt Adam (III)

Daha önce bir parmak hareketiyle cenneti delip dünyayı sallayabilen güney ejderha lordu, denizlerin efendisi güçlü Xue Xian, artık değersiz, rastgele bakır paralardan başka bir şey kullanmayan bir keşiş tarafından yenilmişti!

Yosun büyüsü, keşiş tarafından dokunulduğunda hemen dağılmıştı ve Xue Xian ve Jiang Shining, orijinal görünümlerine geri döndüler. Keşiş iki kağıt yüze sıkılmış bir bakış attı, sonra onları katladı ve kalçasındaki bir keseye koydu.

Xue Xian, ilahi öfkesinin tüm gücünü kel eşeğe salamadan önce, kaçacak yer bulamadan keşişin kesesine kayıtsız bir şekilde itildi.

Saf hayal kırıklığı bir adamı öldürebilseydi, Xue Xian o kesenin içinde 200 kez ölürdü. Gerçekten de her zaman gururlu bir yaratık olmuştu: Başkalarını kızdırmasına izin vardı, ancak diğerlerinin hiçbir koşulda onu kızdırmasına izin verilemezdi. Elbette bu haksızlıktı, ama kendi yolunu çizebiliyorken neden adil olmalıydı ki?

Şimdi, yine de artık kendi yolunu çizemezdi. Xue Xian, yeni düşmanı olan bu keşişten intikam almaya yemin etti.

Keşke bıçağı olsaydı –– onu bu keşişi kalçasından bıçaklamak için kullanırdı. Ama hiçbir zaman yanında kılıç taşıyacak biri olmamıştı.

Bu keşiş soğuk ve mesafeli görünüyordu, bırakın konuşmayı, yüzünde duygu göstermekten hoşlanmayan türden- ama Xue Xian vücudunun sıcak olduğunu itiraf etmesi gerekiyordu. Sıcaklık, keşişin ince cüppesinin arasından Xue Xian'ın kağıt bedenine sızarak onu boğdu. Çok öfkeliydi.

Gerçekten can sıkıcıydı. Sağlığı kötü olan insanlar için, sert bir kışın aşırı sıcak olması moral bozucu olabilir ve bu özellikle yarım yıldır felç olan Xue Xian için geçerliydi. Kanı düzgün bir şekilde dolaşmıyordu ve zayıf vücudu ısıyı tutamıyordu. Bütün kış dayanılmazdı. Keşiş onu yakın tuttuğunda, vücudu zihnine itaatsizlik etti ve rahat ve mutlu hissetmeye başladı, hareket etmeyi hiç reddetti.

Sonunda, Xue Xian vücudunu kendisine itaat etmeye ikna etmeyi başardı ve keşişin kesesinin içindeki diğer nesneleri hissetmeye başladı.

Xue Xian bu genç keşişi hâlâ anlamamıştı.

Gerçekten işinin erbabı olsaydı ... O zaman bir parça kumaş yırtıp biraz yosun toplamak için bir parça bakır kullanması gerekmezdi. Bir bebek bile bunu yapabilir! Ama gerçek bir şeytan kovucu yerden bir şey almak isteseydi, basitçe elini sallardı- hatta bütün evi bile kaldırabilirdi! Neden eğilip onları kendisi aldı?

Eğer gerçekten işinin erbabı değilse ... O zaman büyü katmanlarını anında nasıl gördü?

İlk başta, Xue Xian keşişi uyarmamak için dikkatliydi. İnce kâğıt eliyle keşişin kesesinden geçerken, hareketlerini olabildiğince az ve hassasça yaptı ki böylece hiçbir şey yanlış görünmesin.

Sonra, hiç dikkatli olması gerekmediğine karar verdi- çünkü keşişin artık fark edemeyebileceğini anladı. Kumaş katmanlarının arasından, nedenini bilmese de bir kalabalık toplanmış gibi, kırışıklığın ötesinden bir ses duyduğunu sandı.

"Hey ... neden bana tokat atıyorsun?" Jiang Shining'in sesi kesenin bir yerinden boğuk bir sesle yükseldi. Xue Xian'a karşı sabrının sonuna gelmiş gibiydi.

Xue Xian yanlışlıkla yanlış şeye dokunmuştu. Kitap kurduna herhangi bir şey açıklayacak havasında değildi, bu yüzden onu susturarak ses çıkarmaması konusunda uyardı.

Son birkaç aydır Xue Xian hiç hareket edememişti. Ne zaman bir şey yapmak isterse ya da bir yere gitmek isterse, doğu rüzgarının onu oraya uçurmasını beklemek zorunda kalırdı- bir kişiye ya da bir şeye tutunmak için. Artık bu kel eşekle tanıştığı için, işe yaramaz bir dolandırıcı olsa bile, üzerinde bir tür ilginç sahte büyülü alet olması gerekiyordu. Xue Xian, yararlı bir şey çalmak ve sonra oradan çıkmak için durumdan yararlanmak istedi.