မွေးစားညီလေး [COMPLETE]

အပိုင်း ၂၈

Unicode

နှစ်ယောက်သားအပြင်က တက်တက်ကြွကြွပုံစံနဲ့အိမ်ပြန်လာတော့ အခုမှအပြင်သွားဖို့ပြင်နေကြတဲ့
ဖေဖေတို့နဲ့တန်းတိုးသည်။ ညဘက်အပြင်ထွက်သည်ဆိုတည်းက မိတ်ဆွေတွေနဲ့စားသောက်ပွဲဖြစ်ဖြစ်၊ဧည့်ခံပွဲဖြစ်ဖြစ်သွားလေ့ရှိသည်မို့။သို့ပေမဲ့ ဖေဖေရောမေမေပါဝတ်ထားသည်က အရိုင်းမဆန်ပဲရိုးရိုးယဥ်ယဥ်သာ။ဒီလိုအချိန်မျိုးဆို အပြင်ထွက်ဖို့ရော၊အပျော်အပါးဆို ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ်လိုက်ဖို့သဘောတကျရှိတက်တဲ့သတ္တိကခေါင်းတထောင်ထောင်ဖြင့်။
ဒါပေမဲ့လည်း တိထက်ဖေဖေကခြေတစ်လှမ်းဦးပြီး အမေးရှိလာခဲ့သည်။

"နှစ်ယောက်လုံး ပြန်လာတာနောက်ကျတယ်
သူငယ်ချင်းတွေရော အကုန်လုံးလာကြရဲ့လား..."

"ဟုတ်... လာကြတယ်ဖေဖေ...ဆိုင်ရွေးနေတာနဲ့
အိမ်ပြန်နောက်ကျသွားတာ..."

ထည်ဖေဖေ့ကိုဘယ်လိုအကွက်သုံးပြီးလိမ်ခဲ့လဲ
မသိပေမဲ့ တိကအနောက်ကနေဖောရှော
လိုက်ပြောပေးရုံသာ။ ထည်ဖြေလိုက်တဲ့စကားကို
တိကအနောက်ကနေပြီး ထောက်ခံပေးသည်။

"ဟုတ်တယ်...အဲ့ကောင်တွေကသိပ်အစားရွေးကြတာအဲ့ဒါနဲ့ဆိုင်ရှာရင်းကြာသွားတယ်.. ဆီပြတ်တော့လည်းဝင်ဖြည့်ရသေးတာနဲ့ ၉နာရီထိုးသွားတော့တာပဲ..."

ဒေါ်ခင်ပပကတော့ သားနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး
ဘာမှမဖြစ်သလို ပုံမှန်အနေအထားအတိုင်းနေပေးသည်။ အရာအားလုံးကအပြင်ပိုင်းမှာပုံမှန်
ဖြစ်နေပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့မူမမှန်တဲ့အရာတွေကို
ကိုယ်စီဖုံးကွယ်ထားခဲ့ကြသည်။ မဟာသတ္တိကလွဲရင်
သူတို့အားလုံးပုံမှန်ဟုတ်မနေကြတာတော့သေချာသည်။ထည်ကတော့တစ်ခါမျှမလိမ်ဖူးတာကြောင့်
စိတ်ထဲသိပ်အဆင်မပြေပေမဲ့ အကောင်းဆုံးတော့
သရုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။

"ထားတော့... နောက်တစ်ခါဆိုဒီလောက်ထိနောက်မကျစေနဲ့..."

တိုင်ကပ်နာရီကိုလှမ်းကြည့်ရင်း ဖေဖေကအနောက်မှာရပ်နေတဲ့မေမေ့ကိုလှမ်းပြောလိုက်သည်။

"သွားရအောင် တော်ကြာနေအိမ်ပြန်နောက်ကျ
နေလိမ့်မယ်..."

"ဖေဖေတို့ ဘယ်သွားကြမလို့လဲ အခုပဲ
တော်တော်တောင်မိုးချုပ်နေပြီဟာ..."