FORGOTTEN MEMORIES

CHAPTER 21

Third Person's POV

"Angelica, I want you to tell my daughter when I'm gone that I love her so much," sabi ni Charla sa pamangkin na si Angelica na inosenteng nakatingin sa kanya. 

Charla traveled to Caspian from Asterin for her to talk to her four year old niece. Despite of being a kid, Angelica is a smart kid. Bata palang ay nahilig na ito sa pagbabasa ng mga librong hindi pambata kaya ganun nalang ang talino at kadami ang kaalaman sa ibang bagay. 

Angelica is the only person that Charla knew that can help her. Oo, pwedeng ang kapatid niya na tatay ni Angelica pero mayroong nagsasabi sa utak niya na si Angelica ang taong karapat-dapat. 

"Gone? You will be gone, Tita? Iiwan mo si Abigail? She is just a three month old, TIta."

Nalungkot si Charla nang banggitin ng pamangkin ang pangalan ng anak niya. Inilagay niya ang kamay niya sa tuktok ng ulo ni Angelica at ginulo ang buhok nito. 

"Yes. I already saw my fate. Nakita ko na rin na walang kapangyarihan ang anak ko. At saka matagal pa naman iyon. Makakasama ko pa ang anak ko nang matagal." 

Kumunot ang noo ng bata. "Paano niyo po nakita? Did you ask Ate Eya's help again, Tita?" 

"Hmm kilala mo talaga ako, ah."  napangiti nang malawak si Charla kay Angelica. 

"Why don't you try to see kung bakit walang magiging kapangyarihan si Abigail?"  tumayo saglit si Angelica para mameywang at umupo rin aagd nang sawayin ng Tita. 

"I will. Next time."

"You should be thankful that you're friend with the most powerful witch here in Alynthi."  parang isang matandang pinagsasabihan ang anak ang tono ni Angelica. 

"Alam ko yun, Angelica." 

Umiwas ng tingin si Angelica sa tita niya at pinapagpatuloy lang ang pagkain ng lollipop. Habang si Charla naman ay tinitigan lang si Angelica 

"Promise me that you will protect my daughter, Angelica." 

"Yes, I will. I will protect her just like how you protected me, Tita." Angelica said. She smiled wide when she looked at her Tita. 

Napangiti si Charla sa sinabi ni Angelica ngunit agad ito napalitan ng pagtataka nang makitang nakakunot ang noo ng pamangkin. Charla was about to talk, but Angelica talk first. 

"You will not ask me to protect your son?" 

Natatawang tumingin si Charla sa pamangkin. "My son? I don't have a so-"  Charla froze after realizing what she just said.

"Pardon, Tita?" 

"I m-mean...I don't have a son here for you to p-protect. K-kaya si Abigail dapat ang protektahan mo. Someone is protecting Aaron in the human world, so you don't have to worry, A-angelica." 

Bakas sa mukha ni Angelica na hindi siya naniniwala sa sinabi ng Tita niya kaya lalong kinabahan si Charla. Pero sinasabi ni Angelica sa isip niya na may tiwala siya sa tita at dapat niya itong pagkatiwalaan kaya pinaniwalaan niya ang sinabi nito. 

Nakabukas ang mga palad ni Angelica at tinitignan niya ang susi na nasa palad niya. Bumuntong hininga ito bago buksan ang pinto patungo sa mundo ng mga tao. Lumingon muna siya sa paligid  bago tinusok ang susi sa puno. Doon ang lagusan papuntang mundo ng mga tao.

Bilang lang ang may alam at may hawak ng susi na ito. Ang susing hawak ni Angelica ay iniwan ito ni Charla sa kanya para makapunta siya sa mundo ng mga tao.