𝐂𝐚𝐭𝐜𝐡 𝐘𝐨𝐮 𝐖𝐡𝐞𝐧 𝐘𝐨𝐮 𝐅𝐚𝐥𝐥 |COMPLETED |UNEDITED|

CHAPTER 2

N/: Starting from this chapter is not edited yet because many people have been asking me to return it even though it's not edited. It will also take me some time to edit it as I am still busy, so if you notice any misspellings, grammatical errors, or other issues, please understand that it has not been edited yet.

Enjoy reading!

__________________

" Class dismissed.."

Natuwa naman kaming lahat sa narinig.

Napangiti nalang ako nang maalalang si Prof Elise pala ang next prof namin. Siya ang last prof namin before lunch break. Grabeng lunch break 12:00 pa.

Makikita ko na naman ang kasungitan niya.

Hindi nagtagal ay dumating narin ito, as usual seryoso parin ito at wala ka man lang mabasa na emosyon sakanya pero shet maganda parin.

" Good morning" matipid na bati niya na tinugunan naman namin.

" Who's not around?" tanong niya at nilibot ang tingin hanggang sa magtagpo ang tingin namin kaya parang nakiliti ako sa bandang tiyan ko pero hindi ko na lamang pinansin pa.

Weird.

" None? that's good. I forgot to tell you yesterday that if you are absent in my class you have to get slip in the guidance office for me to let you enter my class the next day." 

Sobrang strict niya talaga. Pero sabagay way niya 'yon para matakot umabsent ang mga estudyante niya.

Dala-dala nito ang jar kung saan ko nilagay ang mga pangalan namin kahapon.

" This jar is use for ruffle recitations. If your name is called, stand up and answer my question, so goodluck. " She said with a cold voice. Nakita ko namang natakot ang mga kaklase ko.

Sino ba namang hindi matatakot eh paano kung nabunot ang name mo tapos hindi mo alam ang sagot. Edi bagsak ka. Tangina baka ngayon ko lang maranasan ang mabagsak.

" So let's start. " Sabi niya at bumunot sa loob ng jar. Nakita ko pang napapikit pa ang iba at taimtim na nagdadasal na sana hindi mabunot ang pangalan nila.

Lihim akong natawa kahit na medyo kinakabahan din ako. Medyo lang naman.

" Joan S. " Narinig ko pa ang mahinang mura nitong katabi ko kaya napakagat labi ako para pigilan ang tawa ko.

" Give me one of traditions and forms of philippine poetry. Just one" her cold voice roared around the room. Nakakakaba tuloy.

" Ah..uhmm" napakamot pa ito sa ulo at parang nag-iisip.

" Yes, Joan?" taas kilay na tanong niya.

Lumingon si Joan sa gawi ko at parang nanghihingi ng tulong.

Tumingin ako sa gawi ni Ma'am at nakatingin din pala ito saamin kaya umiwas nalang ako dahil kahit gustuhin ko mang tulungan siya ay baka mahuli kami. Napatingin ako sa notebook ko at nakaisip ako ng magandang idea.

Pasekreto kong pinakita sakanya ang sinulat ko sa notebook.

" Faster, Joan. You're wasting my time" sabi nito.

" u-hmm. Epic po, Prof. " Sagot niya. Agad na tinago ko ang notebook ko at inosenteng tumingin kay Prof.

" Good. Sit down." nakahinga naman ang katabi ko ng maluwag.

She started discussing our lesson with conviction.

" Libre kita mamaya. Pa thank you ko" bulong ni Joan.

Lumapad naman ang ngiti ko,
" Sure."

Natawa kaming pareho.

" Who's that chatting box? " napaupo kami ng maayos at lihim na napalunok. Humarap si Ma'am saamin at nilibot ang tingin habang nakataas ang kilay nito.