İnsane ~
Luhan üzerindeki beyaz kolları birbirine bağlı deli gömleği ile iki kolunda görevliyle bir odaya girdi. Luhan ruhu çekilmiş gibi hissediyordu. Odanın duvarları beyaz süngerlerle kaplıydı. Görevliler gömleği çıkartıp odanın kapısını kilitlediler. Luhan açık olan klozete iğrenerek baktı. O deli değildi. Sadece Sehun adında bir arkadaşı vardı.
" Sehun sana inanmıyorlar. Ama sen gerçeksin biliyorum . Her zaman benim yanımdasın "
" Onların hepsi yalancı Luhan inanma ben gerçekten varım "
Luhan Sehun'a gülümeseyerek odayı inceledi. Neden burda olduğunu bilmiyordu. Arkasına döndüğünde Sehun yoktu. Yine her zaman olduğu gibi yok olmuştu. Luhan hayalkırıklığı ile dolu olan kalbiyle temiz yatağa sırt üstü uzandı.
" Sehun burda beni senin yüzünden tuttuyorlar . "
Sehun Luhan'ın yanına uzandı ve Luhan'ın karamel rengi saçlarıyla oynamaya başladı.
" Luhan burda ikimiz olduğumuz sürece mutlu olacağız "
" Ama bana deli diyorlar "
" Asıl deli olan onlar beni görmemeleri bir delilik "
Luhan gözlerini kapatarak kendini derin bir uykuya kaptırdı. Luhan gözlerini kapatmasıyla halisünasyon ( Nasil yazildigini bilmiyorum . Çaktirmayin :Ddd ) kayboldu.
YEHET!!!
