İYİ OKUMALAR...
Luhan elleri ceketinin cebinde ruhsuz bir şekilde Sehun'un evinin önünde duruyordu. Ellerini gülerek ceketinin cebinden çıkardı ve kurumuş kan olan eline yüzünü buruşturarak baktı. İşaret parmağı ile taze olan yaranın üstünde gezdirdi. Acıyordu. Luhan kafasını kaldırarak gökyüzüne baktı. Hava soğuk ve yağmur havası gibiydi. Bu aydan ve tarihten nefret ediyordu. Sehun'u kaybettiği tarih ve saat .
Luhan baş parmağı ile zile bastı ve biraz geriledi. Sehun kapıyı açtığında karşısında yedi gündür görmediği Luhan'ı gördüğünde şaşırdı. Burda ne işi vardı? Bunu bilmiyordu.
" Ne işin var burda ? "
dedi Sehun umursamazca.
" Sehun beni iyileştir "
" Neden ? Senin gibi kafadan çatlak bir ruh hastasını bırak ben iyileştirmeyi doktorlar bile iyileştirimez Luhan. Tam bir umutsuz vakasın "
" Böyle konuşma Sehun~ah "
Luhan sessizce mırıldandı.
" Ah!! Kafayı sıyırıcağım. Defol burdan deli "
" Lütfen "
Sehun Luhan'ın kolunu kavrayarak kendine sertce yaklaştırdı. Luhan bu hareket karşısında afallamıştı.
" Bana bak deli. Ben senin için zamanımı israf edemem anladın mı ? "
Sehun dişlerinin arasından korkutucu bir şekilde konuştu.
" S-Seh- "
" GİT BURDAN DELİ "
Sehun Luhan'ı yere atarak ona baktı. Luhan yere düşmesiyle hayalkırıklığı ile ona baktı. Sehun onu yitmişti.
Luhan ayağa kalkarak Sehun'a yaklaştı. Sehun şimdi olacaklardan korksun.
" Ben deli değilim "
" Ah afedersin sen ruh hastasıydın "
Sehun gülerek elinin avuç içi ile alnına vurdu .
" BEN DELİ DEĞİLİM "
Luhan ses tellerini zorlayana kadar bağırarak konuştu. Bu durum Sehun'u hayli hayli şaşırtmıştı. Böyle bir tepkiyi beklemediği bariz bir şekilde belliydi.
Sehun umursamazca kapıyı Luhan'ın yüzüne kapattı. Luhan ayağının önünde ki büyük taşı alarak Sehun'un odasının camına attı.
Sehun tam üstünü çıkartıcakken cam kırılma nedeniyle korkuyla irkildi. Cama çıkarak kısık gözlerle kaldırımda yayvan bir şekilde oturan Luhan'a baktı.
" Eğer bana yardım etmessen bütün evinin camlarını indiririm OH SEHUN "
Luhan elindeki taşı eliyle döndürüyordu.
" Şimdide kişilik bozukluğumu yaşıyorsun XİO LUHAN "
Sehun Luhan'ın yaptığı gibi adını bağırarak söylemişti.
Luhan büyük bir rahatlıkla odanın diğer camına isabet alarak attı. Tam isabet. Pencere tiz bir sesle parçalara ayrıldı .
Sehun ellerini havaya kaldırarak Tanrıdan sabır diledi.
Eline telefonu alarak babasının hastanesini aradı.
Bir kaç dakika sonra Ambulansın siren sesleri boş sokakta duyulmaya başladı. Luhan sesi duyar duymaz arabadan inen dört görevliye hayretle baktı. Luhan'ı almaya gelmişlerdi. Luhan tam koşacakken iki koluna görevli girmesiyle durmak zorunda kaldı .
" BIRAKIN BENİ "
Luhan kurtulmak için durmadan çırpınıyordu. İki görevli zorda olsa deli gömleğini giydirmişlerdi. Luhan ağlayarak pencerede onun haline kahkaha atarak izliyen Sehun'a baktı. Bu onu üzmüştü. Sehun elini sallayarak
" Görüşürüz deli. Ait olduğun yere gidiyorsun. Ordan çürüğüne kadar çıkma "
gülmesini kesti ve ciddi haline geri dönerek söylemişti.
Luhan arabaya binmesiyle araba çalışıp hastaneye sürdü. Luhan ağlayarak deli gömleğinden kurtulmaya çalışıyordu. Görevli sinirle Luhan'ın saçlarını kavrayak " Rahat.dur " dedi. Luhan uslu bir çocuk gibi emri dinleyerek sessizce hastaneye gitti.
Luhan diğer günlere zaaran daha agrasifleşmişti. Oturduğu yerden kalkarak kapının kulpuna elini koydu. Kapı kilitliydi. Luhan içine dolan büyük bir öfkeyle sünger kaplı kapıya tekme attı.
" LANET OLSUN ÇIKARIN BENİ BURDAN PİÇ HERİFLER ÇIKARTIN!! " Luhan ellerini kapıya gelişi güzel vururken son gücüyle bağırdı. Bu canını acıtmıştı. Burda kısa süreliğine bile dursa nefret ediyordu, sanki duvarlar üstüne üstüne geliyordu.
" Lulu "Hayal Sehun yatağa oturarak kapıya deli gibi vuran Luhan'a seslendi.
Luhan kulaklarına dolan ilahi sesle durmak zorunda kaldı. Yavaşca arkasını döndü. Luhan ağzının o şeklini almasına izin verdi.
" Luhan beğendin mi ? tam istediğin Sehun gibi oldum "
Luhan karşısında kırmızı uzun peleriyle duran Sehun'a anlamsızca bir bakış attı. Hadi ama !! Luhan bunu gerçek olan Sehun'dan bekliyordu. Halisünasyan olan değil.
" S-sen nasıl ? "
" Ah ! Luhan aptallığını çok fazla belli ediyorsun " Sehun alaylı ses tonuyla konuşmuştu.
Luhan'ın dediği gayet netti. " Git "
Sehun ayağaya kalkarak korkutucu bakışlarını Luhan'a gönderdiği gibi gitti.
»»»»»»»»»» ««««««««««
Kyungsoo dizini büküp onu sımsıkı tuttan Kai'nin erkekliğine geçirdi. Kai alt tarafında tarif edilemez acıyla direk ellerini oraya koyarak iki büklüm oldu. Kai derin derin nefes alıyordu. Oranın morardığına adı gibi emindi esmer doktor .
" YETER !! Kai artık peşimi bırak. Seni.sevmiyorum. "kyungsoo son sözlerini basa basa söyledi.
Kai acısını hissetmeme çalışarak " Seni bırakmak gibi hata yapmam " dedi.
Soo derin bir nefes alarak ellerini iki yanında sarkıttı. Kai'den bıkmıştı.
" Sen laf anlamıyor musun ? Huh. "
" Belkide sen benim için bir saplantıydın Kyungsoo. Peki özgürsün peşinde durmadan koşturan Kai olmayacak "
Kai ellerini dağılmış kahverengi saçlarından geçirdi. Kyungsoo'nun içini bir üzüntü yayılmıştı bunu görmezden gelerek mutlulukla hastaneden ayrıldı.
Kai duvara sırtını yaslayarak yere oturdu.
Artık Kyungsoo adlı biri hayatında olmayacaktı. Kyungsoo için kendi benliğini bile değiştirmişti Kai. Sıkıntıyla duvara başını yaslayarak gözlerini dinlendirmek için kısa süreliğinede olsa kapattı.
Kyungsoo dışarda olmasını umursamadan deli gibi sevinirdi ama Kai'ni lafları kulaklarında çınlıyordu.
Saplantı
Gerçekten onun için bir saplantımıydı KYUNGSOO ?
Sınavlarımdan dolayı yeni bölüm gecikebilir. Kaisoo ve Hunhan'la kalın ;))
YEHET!!!
