RPW: THAT PRINCESS IS MINE

EPILOUGE

As we feel the value of lives, we attract positive things in life. Such as, new opportunities, new life, new people and new beginnings. Yes, plenty of reasons why we can't be happy. Yet, there are tons of excuses for us to feel better as we live every single day.

A fairytale tends to teach people. That's why, Kenji and Chloedia, became part of the tale they think wouldn't end happily.

"Mommy? Daddy?" Kasalukuyan silang nanonood sa Netflix ng mga paboritong palabas ni Cloeia. The 5 years old adopted child of Kenji turned 10. That was 5 years ago when they got married. Malaki na si Cloeia, that's why they are planning to make one again.

"Yes Cloeia?" sagot ni Kenji na nakaakbay sa kaniya at sa asawa niya.

"Ahm, can I ask you?" Nagaalangang tanong niya. Nagkatitigan si Chloedia at Kenji bago tumango. "Ahm..." she filtered.

"May problema ba?" she shook her head.

"Kasi Daddy, kagabi po kumuha ako ng tubig sa kusina... Tapos, bigla kong narinig si Mommy na umaaray... Daddy? Sinasaktan niyo po ba si Mommy?" nagpipigil ng tawa 'yong dalawa dahil alam nilang parehas na may milagrong naganap sa pagitan nila.

"Of course not anak! Hindi ko sasaktan si Mommy mo!" he winked.

"Pero, sinakyan niya ak--joke!" pagputol ni Chloedia sa sinasabi niya nang tingnan siya ng masama ni Kenji.

"Sure ka po ba Daddy? Mommy? Okay ka lang po ba?" Chloedia smiled widely, nodding.

"Medyo masakit lang hita ko pero okay lang ako baby! Mwa!" she kissed her head.

"Mommy? Nang pumunta po ako kina Tita, nakita ko po last week sina Tito Angelo at Tita Cetine na parang may ginagawa..." nanlaki ang mata nilang dalawa sa narinig nila.

"Hey, Cloeia! It's bad!" reklamo ni Kenji na.

"Daddy it's not my fault! She said 'Ohhh baby! Enter me!' gano'n po! Akala ko po na ako 'yong tinatawag nila kaya pumasok po ako sa kwarto nila..." they are all shocked with what she said.

"fuck!" bulong ni Kenj at napasampal sa noo nito.

"Grrr, sorry..." Kenji shook his head. Tumayo siya at lumabas para kumuha ng makakain.

"Pagsabihan mo 'yan Chloedia ha!" utos nito bago tuluyang umalis.

Natatawa si Chloedia habang pinagmamasdan ang anak nitong nahihiya sa nagawa. She look very innocent.

"Cloeia... Alam mo namang bad 'yon diba? Sana hindi na maulit ha? It's private and confidential. Sa susunod, 'wag na uulit." She nooded. "Pero, total, wala naman 'yong daddy mo, anong nakita mo? Hehehe!" nahihiya pa si Cloeia na sabihin ang nakita. Si Chloedia naman, interesadong-interesado.

"Ano po... 'Y-yong kumot...biglang nagtaas-baba po tapos tumitirik mata ni Tita..." Chloedia stop the urge of laughing so hard.

"Yewe!" pagtawa nito. Cloeia scratches her head as she can't understand why.

"Mommy? Gano'n din po nakita ko sa inyo last night!" biglang napatigil ito sa pagtawa at napalunok.

"Maganda pala 'tong Mona 'no?" palusot nito

"Moana po." she awkwardly laughed, bigla siyang nahiya.

"Sabi ko mga Moana, naiba na pala 'no? Nahuli ako sa balita!" she awkwardly giggled. Napakamot lang ng ulo si Cloeia at bahagyang tumawa.

Sa mundo, hindi mahalaga 'yong perpekto dahil wala namang perpekto talaga. Lahat nagkakasala at nagkakamali pero hindi 'yon sapat upang husgahan ang isang tao.