" မမ.... "
" အင္း ...."
၃ႀကိမ္ၿမွောက္ ေယာင္းငယ္ေလးေခၚသံကို
'အင္း'ျပဳလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဘာေတြထပ္ပူဆာအံုးမယ္မသိ။
ဒီအႃပံုးဒီမ်က္ဝန္းေတြထဲ သူမက်ဆံုးေနခဲ့တာ
သူမသာအသိဆံုး။
ေယာင္းငယ္ေလးအေပၚ သူရဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ ေသြးေၾကာထဲထိ စီးေမ်ွာေနခဲေလၿပီ။
ေယာင္းငယ္ေလးဟာ သူမရဲ့ႏွလံုးသားကိုစိုးမိုးျခယ္လွယ္ႏိူင္စြမ္းရိွလြန္းလွသည္။
" မမ ..."
သူကိုၾကၫ့္ကာငုတ္တုတ္မ်ားေမ့သြားတာလားထင္ရတဲ့ မမ ကိုထပ္ေခၚလိုက္သည္။
ခုလိုတည္ၿငိမ္ရင့္က်က္တဲ့ မမကို
သူ ႏွလံုးသားအပိုင္စားေပးၿပီး၊ ႏွလံုးသားကို စီမံခန႔္ခဲြသူအျဖစ္ တဆင့္တိုးရာထူးေပးေနေပမယ့္၊မမကဟင္မလုပ္အင္းမလုပ္ေခ်။
" အင္း ဘာလို႔ခဏခဏေခၚေနရတာလဲ။
ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာမေတြ့ဘူးလား ။
မနက္ျဖန္ခရီးသြားမွာ အိမ္မွာမနားဘဲ
ဒီကို ဘာလာလုပ္ရတာလဲ "
"ဘာလို႔ခဏခဏေခၚေနရလဲဆိုေတာ့ ခ်စ္လို႔
အခုဘာလာလုပ္တာလဲဆိုေတာ့
ႏွလံုးသားက ဒီလာခိုင္းေနလို႔ "
သူ မမရဲ့မ်က္ဝန္းေတြကိုအၾကၫ့္ခ်င္းဆံုၿပီးေျပာလိုက္သည္။
တကယ္ေတာ့ သူမ ညေနနန္းဆန္တာဝါ
လိုက္ပို႔ေပးရန္ပူဆာရန္သာ ခုေတာ့ရတဲ့အခြင့္အေရးကိုထပ္အသံုးခ်လိုက္သည္ ။
က်မ ပတ္ခ်ယ္ေယာင္းဆိုတာ ရတဲ့အခြင့္အေရးကို အမိအရဖမ္းဆုပ္တတ္ေလသည္။
ခ်စ္တယ္တဲ့လား !
မမလည္းေယာင္းငယ္ကိုအရမ္းခ်စ္တာေပါ့။
ဆုပ္ကိုင္လာတဲ့ ေယာင္းငယ္ေလး
လက္ေတြကို ဘာေၾကာင့္မရုန္းမိတာလဲ
ဆိုတာ သူမႏွလံုးသားကိုသူမသိေနသိသည္။
သို႔ပါေသာ္လည္း.........
" ပတ္ခ်ယ္ေယာင္း နင္ဘာေတြထပ္ျဖစ္
ေနတာလဲ။ငါမၾကားလိုက္ဘူးလို႔သေဘာ
ထားလိုက္မယ္ နင္ျပန္ေတာ့ "
လႈပ္ရွားေနတဲ့စိတ္ကို အတတ္ႏိူင္ဆံုးထိန္းခ်ဳပ္လိုက္သည္ ။
ေယာင္းငယ္ေလးကမလြယ္ သူေရ႔ွဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာဟန္ေဆာင္ႏိူင္မွာလဲ။
ဒါေၾကာင့္ႏွင္လႊတ္ရေတာ့သည္။
" မမ ေယာင္းမ်က္ႏွာၾကၫ့္ပီး မခ်စ္ဘူးလို႔ တစ္ခြန္းသာေျပာလိုက္။ေယာင္းမ်က္ႏွာ မမဘယ္ေတာ့မွထပ္မေတြ့ေစရဘူး "
YOU ARE READING
လှပ်၍လွှင့်သော
Actionနှင်းတွေကျတိုင်း ချယ်ရီခုံတန်းလေးမှာ နှင်းပွင့်လေးတွေရဲ့ အအေးဒဏ်ကို ခံစားရတဲ့အခါ ဆုံးရှုံးခဲ့ရတဲ့ အချစ်တွေလောက် အေးစက်နာကျင်မူမရှိတာ သတိရပါ။
