" လီလီ..."
" အင္း...မန္ဒူ ...."
သူမ မန္ဒူရဲ့ေခၚသံေၾကာင့္ေနာက္လွၫ့္ၾကၫ့္ရင္း၊လက္ထဲေခါက္ဆဲြေျခာက္ထုပ္ကို မန္ဒူ တြန္းလာတဲ့လက္တြန္းလွည္းေလးထဲထၫ့္လိုက္သည္။
"ဒါေလးဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုလဲ "
" အဲဒါလဲလိုမယ္ထင္တာဘဲ "
Jen ကိုသြားေလးၿဖီးကာစပ္ၿဖီးၿဖီးလုပ္ျပ
ေနတဲ့ လီကအသည္းယားခ်င္စရာ၊တကယ္ပါဒီကေလးမ ဘယ္လိုေတြမ်ားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ။လူကိုအဲေလာက္ေတာင္ဘာလိုျပဳစားေနရတာလဲ။လူေတြလစ္တုန္းဖ်တ္ခနဲ႔နမ္းလိုလိုက္သည္။
ဖ်တ္ခနဲပါးေပၚေရာက္လာတဲ့ႏူးညံတဲ့
ႏႈတ္ခမ္းေလးရဲ့အထိအေတြ့ေၾကာင့္ လီလန႔္သြားရသည္။
" မန္ဒူဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ဒါ Marketေနာ္ "
လူရွင္းေနေပမယ့္ အေပၚက
CCTV လက္ညိုးေလးထိုးျပလိုက္ေတာ့
လ်ွာေလးထုပ္ေျပာင္ျပေနတာက ဒီရင္ထဲထၫ့္သိမ္းထားခ်င္စရာေလး။
" ဒီမ်က္ႏွာသုတ္ကအႀကီးဘဲ
ယူလိုက္မယ္ေနာ္ "
သူတို႔၂ေယာက္တည္းနဲ႔ဘဲအိမ္တက္
လုပ္ၾကရေအာင္ဆိုၿပီးေျပာလာတဲ့ လီစကားေၾကာင့္၊အလုပ္ကေစာဆင္းလာၿပီး၊သူတို႔ဟာ Super Market မွာေဈးဝယ္ေနၾကျခင္ျဖစ္သည္။
" မန္ဒူ ကေတာ္တယ္၊စံုေနတာဘဲ
လီက ဝယ္စရာဘာမွမျမင္ဘူး။ မန္ဒူ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ..... "
မန္ဒူ ဟာ လီခါးေလးဖက္ကာ ပါးျပင္ကို
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ခိုးခိုးနမ္းလိုက္ ေပၚတင္နမ္းလိုက္လုပ္ေနတာက လီလီစိတ္ေတြမရိုးမရျြဖစ္ေစတယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတးမွတ္ထားေလေတာ့သည္။
ေကာင္တာပိုက္ဆံရွင္းေတာ့လဲၿငိမ္ၿငိမ္မေနျပန္
လီလီခါးေလးေနာက္ကဖက္ၿပီး ပခံုးေလးေပၚေခါင္းေလးေမွးတင္လာျပန္တယ္။
ဘာလဲဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ လီေခါင္းလွၫ့္ၾကၫ့္ေတာ့ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္စံုကထိကပ္သြားျပန္တယ္။ဘယ္လိုေတြမ်ား လူေတြၾကားထဲမွာ
စဲြေဆာင္ေနရတာလဲမန္ဒူရယ္။
ထပ္ကပ္လာတဲ့မန္ဒူရဲ့ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူမအသာေလးကိုက္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
လှပ်၍လွှင့်သော
Actionနှင်းတွေကျတိုင်း ချယ်ရီခုံတန်းလေးမှာ နှင်းပွင့်လေးတွေရဲ့ အအေးဒဏ်ကို ခံစားရတဲ့အခါ ဆုံးရှုံးခဲ့ရတဲ့ အချစ်တွေလောက် အေးစက်နာကျင်မူမရှိတာ သတိရပါ။
