"ဦးေရ ျမန္ျမန္လာလို႔"
သုေလးကေတာ့ ကစားကြင္းထဲေရာက္တာနဲ႔ မင္းကမ႓ာတည္ရယ့္ လက္ကိုဆြဲကာ တက္ႂကြစြာ ေျပးေနတာမလို႔
မင္းကမ႓ာတည္လည္း ေနာက္ကေန ေျပးလိုက္ေနရသည္။
"ဟူးစ္ ကေလးေလးရယ္ ေျဖးေျဖးသြားပါ
ကစားကြင္းက ဘယ္ကိုမွမသြားဘူး တစ္ေနကုန္ဖြင့္တယ္"
"ဒါေပမယ့္ သားစားျခင္တာေတြကုန္သြားရင္ေရာ"
လက္ေမာင္းကိုဆြဲကာ မ်က္လံုးေလးပုတ္ခက္ပုတ္ခက္ ႏႈတ္ခမ္းေလး ဆူတူတူနဲ႔ ေျပာလာတယ့္ ကေလးေၾကာင့္အသည္းတယားယား
ႏွာဖူးေလးကို လက္ေလးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြေတာက္ေတာ့ ဘုၾကည့္ကၾကည့္ေသး
"ဝက္ေပါက္ေလး ဘယ္သူကဝယ္ေကၽြးမယ္ေျပာလို႔လဲ"
"ဦးက သားကို အငတ္ထားမယ္ေပါ့ အင့္"
မူယာမာယာမ်ားတယ့္ ဝက္ကေလးက ႏႈတ္ခမ္းေလးမဲ့ကာ အင့္ခနဲျဖစ္လာေတာ့ မင္းကမ႓ာတည္မွာ မေနသာ
"ကေလးေလးရယ္ မငိုနဲ႔ေနာ္ ဦးက ခ်စ္လ္ု႔စတာေလကြာ"
"ကေလးကို ဝက္လို႔ေတာ့မေခၚနဲ႔ ဦးေလးၿကီး"
"ဟုတ္ပါၿပီ ပန္ဒါေပါက္ေလးရယ္ ဦးမေခၚနဲ႔ဆ္ုလည္း မေခၚဘူးဟုတ္ၿပီလား"
"အြႏ္ူ"
မင္းကမ႓ာတည္လည္း ကေလးေလးက္ု လက္ဆြဲကာ ကစားကြင္းထဲသ္ု႔ ဝင္လာလိုက္သည္။
ကစားကြင္းထဲေရာက္တာနဲ႔ အေပ်ာ္လြန္ေနတယ့္ ကေလးဟာ ပကတိအတိုင္း ျဖဴစင္တယ့္ အျပံဳးေလးေတြနဲ႔ ဘယ္လ္ုေတာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ ကေလးရာ
ဧကသုထက္လည္း ဦးရယ့္လက္ကုိဆြဲထားရင္း ဘာအရင္စားရမလဲ ေလ်ာက္ၾကည့္ေနရာက ေရခဲမုန္႔ဆိုင္ေလးကုိ ေတြ႕ေတာ့
"ဦး သားအဲ့တာ စားခ်င္တယ္"
"ကေလးေလးေဆာ့မယ္ဆို ေဆာ့ၿပီးမွ စားေလ"
မင္းကမ႓ာတည္သာ ခုခ်ိန္အစားေကၽြးလိုက္ရင္ ကေလးေလး ေဆ့ာတယ့္အခါ လႈပ္ရွားတာနဲ႔ ဗိုက္ေအာင့္မွာ စ္ုးေတာ့ ေျပာလိုက္ေတာ့
ကေလးက ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ သူ႔ကို
လက္ေသးေသးေလးျပကာ ေခါင္းငံု႔ခိုင္းထားမလို႔ ေခါင္းငံုေပးေတာ့
YOU ARE READING
Simple(S2){complete}
Romanceကိုယ့်အပိုင်လို့ သတ်မှတ်ကာ စွဲလမ်းစိတ်ကြီးသူနဲ့လွတ်လပ်မှုကို ခုန်မင်တယ့် ကောင်လေးကြားက အချစ်က ရိုးရှင်းနိုင်ပါဦးမလား ကိုယ့္အပိုင္လို႔ သတ္မွတ္ကာ စြဲလမ္းစိတ္ႀကီးသူနဲ႔လြတ္လပ္မႈကို ခုန္မင္တယ့္ ေကာင္ေလးၾကားက အခ်စ္က ရိုးရွင္းႏိုင္ပါဦးမလား
