ဧကသုထက္ ၾကမ္းျပင္မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနတယ့္ ဦးဆီကိုသြားကာ
ဦးရယ့္ မ်က္ႏွာကို လက္ကေလးနဲ႔အုပ္ပိုင္ရင္း
မ်က္လံုးခ်င္း စံုေအာင္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္တင္ျခင္းမ်ားနဲ႔
ဦး
"ဦးရယ္ ကေလးေလးကိုေျပာပါဦး ဘာျဖစ္ရတာလဲဟင္"
"ဟိုေလ ဟိုညကကိစၥကို ဦးေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္.ဦးေလ ကေလးေလးကို အရမ္းခ်စ္တာ
တန္ဖိုးမထားတာမဟုတ္ပါဘူး
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦးကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ ဦးေလ"
ေၾကကြဲေနတယ့္ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ စကားေတြ တုန္ရီစြာ ေတာက္ေလ်ာက္ေျပာေနတယ့္ ဦးေၾကာင့္ သုေလးလည္း ဦးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ကာ
"မငိုပါနဲ႔ ဦးရယ္ ကေလး စိတ္မဆိုးဘူးေနာ္
ဒါေၾကာင့္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာ ကေလးလံုးဝ စိတ္မဆိုးဘူး ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟို ညက ဦးကေလးကို အပိုင္သိမ္းမိသြားတယ္မလား ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ဦး လက္ထပ္မွာပါ။
ဒီကိစၥေၾကာင့္ မဟုတ္ေပမယ့္ ဦးစတည္းက လက္ထပ္ဖို႔အထိ ရည္ရြယ္တာပါ ကေလးရယ္"
"ေအာ္ ဦးရယ္"
ဧကသုထကိ ဦးရယ့္ ေက်ာေလးကိုသာ ကေလးေတြကို ေခ်ာ့ရင္ သပ္ေပးလို သပ္ေပးေနမိသည္။
ဦးရယ္ ကေလးစိတ္ဆိုးမွာ ေဒါသထြက္မည္ကို ဒီေလာက္ေတာင္ေၾကာက္သည္တယ့္လား။
လက္ထပ္ဖို႔အထိကို ေတြးထားသည္တယ့္လား
အခုမွ ဧကသုထက္လည္း သူ႔အျဖစ္ကိုသူျပန္ေတြးကာ ရယ္ျခင္မိသည္။
ငယ္ေသးတယ့္ ဒီလို တကၠသိုလ္တက္ေနတယ့္ အရြယ္မွာ အျခားလူပင္မရွိ ဦးကိုသာ ပထမဆံုး ခ်စ္တယ္ဟုဖြင့္ေျပာျခင္းနဲ႔ တြဲမိသည္။
ဟင္း ဒါေပမယ့္ ဦးသာ ဒီအေၾကာင္းတစ္ခုကိုသိရင္ ရယ္ဘဲရယ္မလား စိတ္ဘဲဆိုးမလားမေျပာတတ္
သူ လက္ထပ္ဖို႔အထိ မစဥ္းစားခဲ့ဘူးသလို
ဒီအတိုင္း ဦးနားမွာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုခၽြဲမယ္ ခ်စ္ေၾကာင္းေတြအမ်ားႀကီးေျပာမယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနမယ္ဘဲ သူေတြးခဲ့ဘူးတာ။
အင္းေပါ့ မရင့္က်က္ေသးတယ့္ သူ႔အတြက္ အဲ့ဒါေတြ ဘယ္ေတြးျဖစ္ဦးမလည္း
ဒါေပမယ့္ ခုဦးရယ့္ စကားသံမွာ ေတြးမိခဲ့ၿပီ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့
ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ဦးနဲ႔ လက္ထပ္ဖို႔
သူ႔အေနနဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုကို အရင္လိုခ်င္လာသည္။
YOU ARE READING
Simple(S2){complete}
Romanceကိုယ့်အပိုင်လို့ သတ်မှတ်ကာ စွဲလမ်းစိတ်ကြီးသူနဲ့လွတ်လပ်မှုကို ခုန်မင်တယ့် ကောင်လေးကြားက အချစ်က ရိုးရှင်းနိုင်ပါဦးမလား ကိုယ့္အပိုင္လို႔ သတ္မွတ္ကာ စြဲလမ္းစိတ္ႀကီးသူနဲ႔လြတ္လပ္မႈကို ခုန္မင္တယ့္ ေကာင္ေလးၾကားက အခ်စ္က ရိုးရွင္းႏိုင္ပါဦးမလား
